In Nederlandse slachthuizen worden varkens nog steeds levend gekookt

Varken in slachthuis
Foto: Aitor Garmendia/Tras los Muros

Uit recente rapporten van de NVWA, opgevraagd door Varkens in Nood, blijkt dat het toezicht in Nederlandse slachthuizen nog steeds faalt. Bij herhaling worden varkens levend gekookt en gillend van de pijn geslacht. Varkens met botbreuken of grote wonden creperen op transport. De verslagen van de inspecteurs gaan door merg en been.

Slachthuismedewerkers grijpen vaak niet of te laat in. Ook de overheid grijpt niet adequaat in op deze gruwelijke misstanden. Varkens in Nood luidt de noodklok. Dit moet veranderen!

Horrorpraktijken tijdens de slacht

Uit de rapporten van de NVWA blijkt dat van begin 2018 tot en met juni 2019 ernstige misstanden plaatsvonden bij het aanvoeren en doden van varkens, zoals:

  • varkens met botbreuken en ernstige ontstekingen die illegaal zijn vervoerd;
  • varkens die krijsend verdrinken in water van 60°C;
  • varkens die amper kunnen lopen door ernstige open wonden
  • varkens met uitgescheurde spieren die dagenlang in hun eigen mest in het slachthuis stonden;
  • varkens die levend in de kadaverbak zijn beland;
  • slachthuismedewerkers die niet of te laat ingrijpen bij incidenten.

Falend inspectiebeleid

De NVWA weigert om misstanden hard aan te pakken. Eén slachthuis begaat in een jaar tijd viermaal dezelfde overtreding: dieren worden niet goed bedwelmd, het personeel negeert dit of merkt het niet op en de varkens verdrinken in de broeibak. De inspecteur schrijft: "Ik zag dat een varken dat reeds in de broeibak zakte, nog hevig spartelde. Eens ondergedompeld in het hete water van circa 60 graden, bleef het dier zodanig te keer gaan dat het water over de broeibak gutste."

Eis verplicht cameratoezicht NU!

Lees hier meer over de misstanden en kom in actie tegen deze wanpraktijken!

Waarschuwing: deze beelden kunnen als schokkend worden ervaren.

Varkens slachthuis NVWA

Bron: rapporten NVWA 

Deel dit artikel
Frederieke Schouten

Als veearts werkte ik zeven jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met structurele misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.