Het is een bekend principe, de wet van de remmende voorsprong, voor het eerst beschreven door historicus Jan Romein, die van Annie ja. Die stelt dat een voorsprong op een bepaald moment er vaak toe leidt dat er weinig stimulans is om verbeteringen aan te brengen of vooruitgang te zoeken. Romein geeft als voorbeeld de straatverlichting van Londen, die op een gegeven moment nog steeds op gas brandde, terwijl andere steden allang op elektriciteit waren overgegaan. Dat kwam simpelweg doordat Londen er als eerste bij was om een gasverlichting aan te leggen, terwijl andere steden elke avond kaarsen of iets dergelijks aanstaken. Dan zit je met die gasleidingen, en zie die maar weer eens om te bouwen tot elektriciteitsdraden. Londen was ook haantje de voorste met een metro in 1863 die, jawel, eerst op stoom reed en pas in 1890 op elektriciteit. In Parijs bouwden ze in 1900 meteen een elektrische.

Kortom, een beetje afwachten kan soms geen kwaad. Dan gaat met een beetje geluk de andere wet werken, die van de stimulerende achterstand. Maar afwachten is voor de auto-industrie geen optie wanneer de politiek ze het mes op de keel zet en er stomweg auto’s verkocht moeten worden. Groen, groen, groen. Dus doet de industrie wat het meest voor de hand ligt. Ze maken auto’s met een stekker, die een vervuilende en slavenarbeid bevorderende batterij gedurende een eindeloos lange tijd oplaadt. En dat voor een zeer beperkte actieradius. Geniaal! Dat proberen ze ons wijs te maken. En wij laten het ons wijsmaken zolang de overheid het financieel aantrekkelijk houdt.

Er wordt fiscaal gestimuleerd tot de schatkist ervan kraakt.

Maar iedereen, vooral in de industrie, weet dat het een doodlopende weg is. Er zijn niet genoeg grondstoffen voor al die accu’s, de maximale actieradius is wel bereikt en er is domweg niet genoeg stroom. En als die er zou zijn, zouden de stroomleidingen in ons land niet genoeg capaciteit hebben, en ook elders niet. Netwerkbeheerder TenneT roept het al tijden, maar wie heeft er vandaag de dag nog oren naar?

En zo kijken we avond aan avond naar de tenenkrommende Volkswagen-reclames die ons vertellen dat we het toch echt samen moeten doen, anders werkt het niet. Ja, ook JIJ! Audi doet het zogenaamd wat chiquer; daar is het tenslotte ’t merk voor. Bij Audi gaat elektrisch Audi en niet Audi elektrisch. Vat u hem? Je reinste poëzie. Maar het blijft gewoon een auto met een accu en een stekker, zoals die al bijna een eeuw geleden werd gemaakt.

Er wordt fiscaal gestimuleerd tot de schatkist ervan kraakt en in het kielzog daarvan legt de Groene Khmer in de grote steden zoals Amsterdam lukraak elektrische laadpalen aan waar overdag geen auto staat en ’ s nachts een enkele onbetaalbare Tesla van een bemiddelde grachtengordelbewoner. GroenLinks? Daar zit toch ook naast de socialistische pacifisten nog het overblijfsel van de communisten in? Hoe rijmen we de nazaten van Stalin met peperdure elektrische auto’s voor de kleine man?

Waterstof betekent vier minuten tanken en zeshonderd kilometer rijden.

We worden bedot waar we bij staan, terwijl de echte oplossing redelijk simpel is: waterstof (H2), dat vrij eenvoudig uit water (H2O) valt te halen. De zoete variant, die tot voor kort nodig was bij de elektrolyse tot H2, is niet eindeloos voorradig, maar de zoute wél. En sinds vorig jaar is dat een reële optie, door de ontdekking van de onderzoeksgroep van chemicus Marc Koper van onze eigen Universiteit Leiden, die een procedé ontwikkelde om zeewater direct om te zetten tot waterstof door middel van twee katalysatoren. Hierbij komt geen chloorgas vrij, wat tot dan toe een probleem was.

Wat nodig is, is energie. Die kan op verschillende manieren opgewekt worden, desnoods met windmolenparken (ver op zee graag, waar niemand er last van heeft en waar het water meteen gebruikt kan worden). Of – het blijft vloeken in Nederland – atoomenergie, die op dit moment vrijwel volledig veilig kan worden opgewekt en in de nabije toekomst geheel zorgeloos door de nieuwe thoriumreactoren.

Het enige automerk dat er serieus werk van maakt – tenminste in het openbaar – is het Zuid-Koreaanse Hyundai. Al sinds de jaren negentig zijn ze in de weer met door waterstof aangedreven auto’s. In 2014 reden er in Nederland 60 ix35 Fuel Cell-auto’s rond. Vorig jaar werd die opgevolgd door de Nexo, waarvan er 80 rijden. Er lopen bestellingen voor 280 meer. Volgend jaar levert Hyundai in Zwitserland 1500 door waterstof aangedreven trucks, die nu al in Amerika rondrijden onder de toepasselijke naam Neptune.

Waterstof betekent vier minuten tanken en zeshonderd kilometer rijden. Dat denk ik weleens als ik ergens in het holst van de nacht een Tesla bij een afgelegen laadstation zie staan, met een mannetje erin dat nog een uurtje met zijn iPhone moet spelen voordat hij zijn weg naar huis kan vervolgen.
Read my lips: W!

Word lid van HP/De Tijd