Terug naar de krant

Kindermisbruikzaak: De priester ‘liefkoosde’ alleen maar

Leeslijst achtergrond

Kindermisbruik In Lyon buigen rechters zich over een van de grootste kindermisbruikzaken binnen de Katholieke Kerk.

Leeslijst

Eén kind per weekeinde en tijdens vakanties wel vier of vijf – twintig jaar lang. Het aantal kinderen dat de Franse oud-priester Bernard Preynat vermoedelijk heeft misbruikt, is duizelingwekkend.

Deze week begon in Lyon de rechtszaak over een van de grootste misbruikschandalen binnen de Katholieke Kerk. Preynat staat daarin terecht voor het seksueel misbruiken van in elk geval tien kinderen, die allen lid waren van een katholieke scoutinggroep die hij in het verleden leidde. Het misbruik zou hebben plaatsgehad tussen 1986 en 1991. De slachtoffers waren toen tussen de zeven en elf jaar. Aan het begin van de zaak erkende Preynat dat hij talloze kinderen had „geliefkoosd”, soms wel „vier of vijf per week”. Hoewel hij zich naar eigen zeggen nooit had gerealiseerd dat dit seksueel misbruik was.

In de rechtszaak zullen de tien slachtoffers tegen hem getuigen. De meeste andere zaken zijn verjaard en veel van de nu volwassen slachtoffers wilden om privacyredenen of omdat ze een trauma hebben geen aangifte doen. De nu 74-jarige Preynat riskeert tien jaar gevangenisstraf.

De gedetailleerde getuigenissen van de slachtoffers tonen opvallende gelijkenissen. Ze omschrijven Preynat als charismatisch, iemand met een sterke grip op kinderen, en die hen indruk gaf dat zij zijn lievelingen waren. Stuk voor stuk herinneren ze zich Preynats „dikke buik”, de „geur van sigaren” wanneer hij hen zoende, zijn hand in hun broek en de angst dat „het geheim” dat hij hun opdroeg te bewaren toch bekend zou worden. „Hij had het over strelingen, maar dat is wat mijn vrouw doet. Bij hem was het masturbatie, hij raakte me aan als een wildeman”, verklaarde de destijds achtjarige Stéphane Hoarau.

Doofpot

Het misbruik vond hoofdzakelijk plaats in Preynats parochie in Sainte-Foy-lès-Lyon, maar ook tijdens uitstapjes van de door hem opgerichte scoutinggroep naar Normandië, Corsica, Ierland en Rome. De zaak kwam al begin jaren 90 aan het licht, toen een moeder alarm sloeg. Preynat bekende zijn daden aan de kerkleiding van Lyon. Met een spijtbetuiging aan de ouders en de belofte „nooit meer” een kind aan te zullen raken, veegde zijn kerkelijke chef, de in 2002 tot aartsbisschop van Lyon gepromoveerde Philippe Barbarin, de kwestie van tafel. De zaak kwam pas in de openbaarheid toen een van zijn slachtoffers, Alexandre Hezez, in 2014 ontdekte dat Preynat nog altijd actief was binnen het bisdom én nog altijd met kinderen werkte. In 2019 werd Preynat alsnog door een kerkelijke rechtbank veroordeeld en gedegradeerd tot de lekenstand – de zwaarst mogelijke sanctie.

Barbarin, de man die hem al die jaren de hand boven het hoofd hield, werd vorig jaar veroordeeld tot een half jaar voorwaardelijk wegens het „in gevaar brengen van derden”. De aartsbisschop ging in hoger beroep en diende zijn ontslag in bij paus Franciscus. Die stelde hem tot de uitspraak in het hoger beroep – verwacht op 30 januari – op non-actief, een daad die woede en onbegrip van belangenorganisaties wekte.

De zaak kreeg bekendheid door de vorig jaar verschenen film Grâce a Dieu van de Franse regisseur François Ozon. Pogingen van Preynats advocaten de film tegen te houden liepen stuk. De titel verwijst naar een uitspraak van Barbarin: „Goddank zijn de feiten verjaard.”

Lees ook de recensie van Grâce a Dieu
Alexandre (Melvil Poupaud) komt erachter dat de priester die hem in zijn jeugd misbruikte nog steeds met kinderen werkt, in ‘Grâce à Dieu’.
Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 16 januari 2020.

Mail de redactie

Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?

U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.

Maximaal 120 woorden a.u.b.
Vul je naam in