Direct naar artikelinhoud
ColumnEphimenco

Een wereldvreemd interview met rechtse rakker Baudet

Gisterochtend nog rolde ik van de pijn tussen de zitbank en de keukentafel. Toen ik eindelijk tegen een glas vol codeïne tot stilstand kwam, vermoedde ik het ergste. Drie nachten ervoor moest een commando jihadisten tijdens mijn nachtelijke rust stilletjes mijn mond zijn binnengeslopen. Klauterend van kies tot kies, vonden ze er eentje met een onappetijtelijk gaatje om vervolgens hun bomgordels erdoor te lozen. En zo krijg je drie dagen kiespijn. Om de tijd te doden en het leed te verdoven, haalde ik gisteren uit de kranten alle tv-recensies en artikelen over het interview met Thierry Baudet (‘Mensen met M’) op Kerstavond. Columnisten komen graag af op negatieve geuren, onwelriekende bombarie en rood vlees. Bovendien weet je dat als Thierry Baudet in nette kranten wordt gerecenseerd, je een overdosis aan giftige zinnen en exclamaties er gratis bij krijgt.

Zelf had ik het tv-interview niet gezien. Al lezend begreep ik snel dat door chef Boreaalito van Forum in hun kerststal te zetten in plaats van hem in het diepste cachot van een nog te bouwen nieuwe Bastille te gooien, de NPO een misdaad tegen de menselijkheid en de correctheid had begaan. Ik las hoe Baudet vanuit zijn bakske vol met kerststro (Urbanus!) zijn interviewster ongemanierd had bejegend, arrogant en zelfvoldaan had beweerd dat hij een betere interviewer dan zij zou zijn geweest (zie hier de legendarische vrouwonvriendelijkheid van de man). Kortom, Baudet als een soort Trump in het kwadraat, of erger, een ongegeneerde mediaputschist die naar de macht van die arme Margriet van der Linden greep. Kwijlend van de pijn en morbide nieuwsgierigheid, besloot ik op NPO Start het gemiste gesprek zelf terug te kijken.

Slechtste tv-interview sinds de slag bij Heiligerlee (1568)

Hemeltje, wat een teleurstelling! Niets van wat ik gelezen had klopte. Kijk, die man heeft misschien wat gebreken en heeft wie weet ooit zijn hond of cavia gemept, maar hier werd hij met het slechtste tv-interview sinds de slag bij Heiligerlee (1568) geconfronteerd. Die mevrouw was zo nadrukkelijke afwezig met haar wereldvreemde gebrabbel en lompe wat-ging-er-door-je-heen-vragen over Baudets verliefdheid, dat ze zelf het niveau van Tina (weekblad voor meisjes van 8 tot 12 jaar) niet haalde.

Kijk, ik ben met Baudet niet getrouwd en verkoop hem af en toe ook graag een veeg uit de pan, maar de politicus deed het enige wat nog kon: het gesprek kranig ontregelen. En hij deed dit ironisch, geamuseerd, nooit echt vilein, en wat mij betreft terecht. Laat ik terug gaan naar 1992 toen Ischa Meijer door Peter van Ingen voor ‘Vpro-Zomergasten’ werd ontvangen. Ook Ischa ontregelde het interview finaal. Maar hij deed het op een harde en soms onbeschofte manier. Tegen Van Ingen: “Wat zit je nou te klunzen?”, “Had je nog iets te vragen, popje?” en: “Dat vingertje. Stop hem toch in je bil, ventje”. De volgende dag was Ischa de absolute held van de media en de grachtengordel. Maar Ischa Meijer was ook lekker links, anders dan die ‘rechtse rakker’ van een Baudet.

Drie keer per week werpt columnist Sylvain Ephimenco zijn blik op de actualiteit. Lees zijn columns hier terug.