Getrouwd koppel wacht al drie jaar op hereniging door Trumps inreisverbod

Iedere ochtend staat Hedieh Yazdanseta op omstreeks 5 uur. Ze checkt als eerste haar smartphone: ze surft naar de officiële website van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en tikt daar 13 cijfers in – de ze inmiddels al vanbuiten kent. Ze hoopt op een groen vinkje bij die cijfertjes, maar altijd wordt ze teleurgesteld.

De 13 cijfers representeren immers het (immigratie)dossier van haar echtgenoot, die in Teheran, de hoofdstad van Iran woont. En sinds het inreisverbod van Trump in 2017 krijgen de inwoners Iran, Syrië, Libië, Jemen en Somalië geen visum meer waardoor ze niet langer welkom zijn in de VS. Daardoor heeft Hedieh haar man al bijna drie jaar niet meer gezien. Haar man, Mohsen Rahmani, probeert al enkele jaren te immigreren. Tevergeefs.

Hedieh en Mohsen leerden elkaar in 2015 online kennen. Hedieh was op dat moment verwikkeld in een vechtscheiding en had erg veel aan de warme babbels met Mohsen. Na een tijdje stuurden ze niet alleen berichtjes online, maar belden ze ook regelmatig met elkaar. Van het een kwam het ander: de twee spraken af en werden verliefd.

Veel tijd voor kalverliefde was er echter niet want Trumps presidentiële campagne voorspelde niet veel goeds. Dus trouwden ze in januari 2017, twee weken voor de inauguratie van Donald Trump. Een week na zijn inauguratie voegde de Amerikaanse president echter daad bij zijn woord en maakte hij werk van zijn inreisverbod. En voor Hedieh en Mohsen was het te laat: Mohsen was niet langer welkom in de VS van Trump.

Nochtans zijn er enkele uitzonderingen: naaste familieleden, waaronder echtgenoten, kunnen normaliter een vrijstelling aanvragen bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken waardoor ze, ondanks het verbod, de VS binnen raken.

Van de 56.320 aanvragen, werden er echter nog maar 23 procent goedgekeurd. “En dat is zo frustrerend”, aldus Hedieh. “Ik ben dankbaar dat wij bepaalde vrijheden hebben in dit land. Maar het belangrijkste recht, het recht om mijn gezin te zien, wordt me ontnomen.”