‘De Surinaamse gemeenschap’ hier is vooral in de war

Wat ‘de Surinaamse gemeenschap’ hier in Nederland ervan vindt, vroeg iemand verderop in de straat, dat aan de overzijde van de oceaan een staatshoofd tot twintig jaar cel is veroordeeld wegens betrokkenheid bij vijftienvoudige moord. Dat krijg je altijd als er iets groots gebeurt, dan moet ‘de moslimgemeenschap hier’ iets vinden, of de ‘lhbti-gemeenschap’, of ‘de Turkse’. Alsof ze samen afspreken wat ze denken.

Vooruit, daar gaan we.

In ‘de gemeenschap’ hier heb je de nette mensen die je veel bij de NPO op tv ziet. Welbespraakt. Volzinnen over het herstel van de beschadigde rechtsstaat en ontroerd over de veerkracht ervan. Zorgelijke teksten over moreel verval. Allemaal beschaafd tégen Desi Bouterse. Consequentieloos tégen Bouterse, want ze zijn lang geleden van daar vertrokken en ze hebben geen Surinaams paspoort of stemrecht meer. Mensen die zo lang in een aangeharkt land hebben gewoond, dat ze er maar niet aan kunnen wennen dat in Paramaribo cocaïnehandelaren die internationaal gesignaleerd staan zich vrij bewegen in het sociale verkeer, in een Mercedes van twee ton.

Je hebt ook degenen die onverbloemd vóór de veroordeelde president zijn. Zij worden door de Nederlandse pers doorgaans behandeld als een exotische diersoort en ze krijgen zelden de kans in een NPO-babbelshow in coherente zinnen over Suriname te praten, maar zo exotisch zijn ze niet. Er zijn er heel veel van.

Er zitten ertussen die goed eten uit Bouterses pot, die wel varen bij chaos en corruptie op hoog niveau. Er zitten ertussen die heilig geloven, en die in de ‘pres’ een vrolijke Messias zien die hun moederland van de etnische verzuiling heeft verlost en de politiek heeft opengegooid voor jonge talenten die in de oude, verzuilde, ook al corrupte partijen zaten te verpieteren. Ook al zijn ze zelf voor de zekerheid toch maar naar Nederland vertrokken.

Ze zien in hem een gezellige sinterklaas die hun familieleden daar voorziet van pakketten gevuld met voedsel en cadeautjes – kost bijna niks, maar alles is veel voor wie niet veel heeft. Een feestbeest dat leuke feesten verzorgt met gratis bussen en gratis drinken. Een man die vroeger misschien ‘iets’ heeft gedaan, al hebben ze nooit geleerd of aan elkaar doorverteld wát precies. Maar dat komt later wel, tussen hem en zijn Almachtige, want Surinamers zijn, net als alle normale volkeren, een gelovig volk. En zij weten zeker: dit is een politiek vonnis, ingestoken door anti-nationalistische en buitenlandse machten.

Het tussensegment van ‘de gemeenschap’ hier is, zoals dat gaat met tussencategorieën, het lafst. Ze hebben ‘geen mening’ over de jaren tachtig in Suriname, behalve deze: het was heel erg, en het is zielig voor de nabestaanden van de moorden en de oorlogswandaden, maar uiteindelijk is het allemaal de schuld ‘van Holland’. Want kolonialisme. En de slavernij ‘was erger’, dus wat lullen we over die paar vermoorde mensen van bijna 40 jaar geleden.

Er zitten ertussen die ondertussen smakelijk eten uit de Hollandse ruif, maar ook dat is ‘de schuld van Holland’. En zodra iets de schuld is ‘van Holland’, is niemand meer verantwoordelijk voor zijn daden. Daar ga je mensen van doodschieten.

Het Ninsee wilde niet zo lang geleden zelfs een bevrijdingslezing laten verzorgen door een overgelopen nabestaande die zijn door Bouterse vermoorde broer denkt te eren door amnestie voor de daders te bepleiten. Want hij heeft zulke interessante visies op het kolonialisme.

‘De Surinaamse gemeenschap’ hier is vooral in de war.