Henny Meijer loopt leeg over racisme en het Surinaams elftal: Stoppen met pappen en nathouden

Henny Meijer, analist van Dagblad van het Noorden. Foto: DvhN

Henny Meijer, analist van Dagblad van het Noorden. Foto: DvhN

De telefoon van Henny Meijer staat roodgloeiend. Of de oud-spits van FC Groningen toch nog even tijd heeft om de bijzondere prestaties van het Surinaams elftal te duiden? ,,Ik dacht dat we het over racisme zouden hebben.”

Ha Henny, je zult wel blij zijn?

,,Ach ja, weet je wat het is? Ik heb gewoon mijn mening kunnen geven. Da’s het enige.”

Even voor de zekerheid: je weet dat ik bel vanwege de historische prestatie van het Surinaams elftal, dat zich voor het eerst voor de Gold Cup heeft geplaatst?

,,O, dat is iets heel anders. Ik dacht dat we het over racisme zouden hebben. Daar word ik de laatste dagen continu over gebeld.”

Begrijpelijk. Wat wil je daar over kwijt?

,,Dat we eens moeten stoppen met pappen en nathouden. Kijk naar dat voorval met Mendes Moreira. Ze hadden bij FC Den Bosch-Excelsior het veld moeten aflopen om vervolgens niet meer terug te komen. Definitief stoppen met voetballen, dus. Sommige mensen zeggen dan dat de goeien onder de kwaden lijden. Ja, nou en? Op deze manier leren we het blijkbaar nooit. Want iedereen op die tribune wist dondersgoed: die wedstrijd gaat straks gewoon weer verder.”

,,Wat ook zou helpen: torenhoge boetes. Moet jij eens kijken hoe snel een club allerlei suppoosts in de vakken zet om direct in te grijpen als het mis gaat. Want ja, anders kost het de clubs veel geld, hè? Dat zal die figuren wel leren. Want het is toch van de zotte wat er nu gebeurt?”

Ben jij als actief voetballer racistisch bejegend?

,,Nooit. Ik zou liegen als ik zeg dat het wel zo was. Misschien durfden ze niet omdat ik groot en sterk was. Ik ben wel eens voor homo uitgemaakt. Prima, dacht ik dan. Als jij dat zo ziet. Al heb ik gewoon een vrouw.”

Dan toch weer even naar het Surinaamse elftal. Ben je blij met de plaatsing voor de Gold Cup?

,,Je zag het al een beetje aankomen, al hield ik in de zomer mijn hart vast. Ik heb Suriname toen in de voorbereiding een oefenwedstrijd zien spelen tegen Almere City FC. Pfoe, dat was niet best. Toen verwachtte ik niet dat ze het zouden redden. Jeetje, nee. Maar het is gelukt. Dat is een enorme boost voor het Surinaamse voetbal.”

Het WK van 2022 is het grote doel. Zie je dat ook gebeuren?

,,Je moet altijd groot durven dromen. Maar of het haalbaar is, weet ik niet.”

Je verhuisde als kind al naar Nederland. Wat is jouw gevoel bij Suriname?

,,Da’s wel grappig. Hoe goed je ook bent geïntegreerd en hoe wit je kennissenkring ook is: je blijft altijd een Surinamer. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor buitenstaanders. Ik weet heel goed hoe onbekenden over mij denken. ‘Die Surinamer’, ‘die donkere jongen’. Zo simpel is het.”

Ik weet dat bijvoorbeeld omdat ik een witte vrouw heb. Zij is vrachtwagenchauffeur en komt in contact met mensen die soms nare dingen zeggen over donkere mensen. Mijn vrouw reageert dan wel eens. Zo van: wat je nu zegt, kan echt niet. Maar het gebeurt heel vaak. Dus ik weet hoe veel mensen denken. Hoe je het ook wendt of keert: ik ben en blijf die neger.”

Kom je nog vaak in Suriname?

,,Nee. Een paar jaar geleden voor het laatst, toen mijn vader was overleden. Hij had zich na de scheiding met mijn moeder weer in Suriname gevestigd en ik heb hem daar begraven. Mijn kinderen zijn inmiddels wat ouder en we hebben wel plannen om in de toekomst eens met z’n allen die kant op te gaan.”

,,Ik zag toevallig eergisteren op YouTube nog beelden van Suriname. Zo’n vlogger, een witte jongen, ging allerlei voedsel proeven. Kom, hoe heet die gozer ook alweer? Nou ja, hij was in Paramaribo. Ging-ie allemaal heet eten proeven. Hij liep rond op een markt waar ik nooit ben geweest. Dat was even zo’n momentje van: verrek, ik moet weer eens die kant op.”

Het is een niet alledaags gesprek geworden, maar ik heb nog wel een vraag. Nederlandse voetballers van Surinaamse afkomst mogen nu voor het Surinaamse elftal uitkomen zonder dat ze hun Nederlandse nationaliteit hoeven op te geven. Had jij daar eigenlijk voor open gestaan?

,Ik heb Suriname altijd een warm hart toegedragen en zal dat ook altijd blijven doen. Maar nee joh, ik ben in Nederland opgegroeid. Al moet iedereen vooral voor zichzelf beslissen voor welk land hij wil uitkomen. Da’s het mooie van een democratie.”

Voor jou bleef het bij één interland in het Nederlands elftal: 24 minuten in een vrienschappelijke interland tegen België.

,,Terwijl ik in totaal acht keer bij de selectie heb gezeten. Maar er gebeurde altijd wat als ik me warm liep. Polen-Nederland zou mijn tweede interland worden. Het stond 0-0 en ik liep warm. Wat denk je? Scoort die Gullit twee keer. Ik kon meteen weer gaan zitten. En zo was er altijd wat. Tot vuurwerkbommen aan toe.”

,,Ik ben nog wel eens met het Kleurrijk Elftal in een benefietwedstrijd tégen Oranje uitgekomen. Ik speelde verschrikkelijk. Mijn vader zat op de tribune. ‘Die Meijer moeten ze wisselen’, zei hij nota bene. Maar ik scoorde ineens een fantastische Messi-goal. Echt waar. Kijk maar op YouTube. Ik weet niet eens meer wie ik allemaal passeerde, maar Van Tiggelen en Koeman waren er in elk geval bij. Met een ouderwetse poort, nog wel. En een heerlijk stiftje over Hiele, hè? Zoek maar op. Je vindt ‘m vast wel.”