Wie: Cees de Vreugd
Met pensioen: in 2014, na ruim 40 jaar administratief werk en boekhouding
Cees, je wilde graag iets aan de kaak stellen met je deelname aan deze rubriek. Take it away!
"Het valt me op dat jonge mensen vaak het idee hebben dat mensen van rond de zestig enorme bankrekeningen hebben, afbetaalde huizen en het er lekker van nemen als ze met pensioen zijn. Dat stoort me. Mijn vrouw en ik waren allebei boekhouders en ik krijg vaak de opmerking: dan zullen jullie wel een flink bedrag op de bank hebben staan! Dat is dus niet zo. Mijn huis kost nog veel geld, en ik ben op mijn 61e gestopt met werken. Je pensioen zo ver naar voren halen, dat kost wat. We kunnen eten en drinken en kunnen gewoon één keer per jaar op vakantie. Dat is onze vrijheid meer dan waard!"
Waarom ben je op je 61e gestopt?
"Ik werk al vanaf mijn zestiende en de laatste jaren kostte mijn werk me veel stress. Mijn vrouw was inmiddels ook niet meer aan het werk. Ze werd afgekeurd vanwege een burn-out. Ik werkte als boekhouder bij een grote zorginstelling en er kwam in 2014 een grote reorganisatie aan. Collega's moesten eruit of opnieuw solliciteren binnen het bedrijf. Dan ga ik wel, dacht ik. Laat die jonge mensen het maar overnemen. Maar mijn werkgever wilde dat niet, want ik had toch behoorlijk wat werkervaring. Ik dacht: weet je wat, ik haal mijn pensioen naar voren en stop er helemaal mee."
We kunnen eten en drinken en kunnen gewoon één keer per jaar op vakantie. Dat is onze vrijheid meer dan waard!
Vanaf je zestiende: dat is jong!
"Ja, ik ben de oudste van acht kinderen. Ik deed de mulo, maar haalde mijn eindexamen niet. Ik vond voetballen destijds belangrijker. Ik ben toen toch de avondschool gaan doen, en dat was maar goed ook, want daar heb ik mijn vrouw leren kennen! Mijn moeder vond dat ik aan het werk moest en ik reageerde op een advertentie voor assistent in de postkamer. Hartstikke leuk was dat. We maakten aktes van benoeming voor het Ministerie van Onderwijs."
"Later ben ik voor een bedrijf gaan werken dat sigaren en sterke drank importeerde uit Cuba en leerde ik koersen in de gaten houden. Zo rolde ik de boekhouding in. Dat is nu wel anders, met al die opleidingen. Het voordeel is dat ik veel facetten van boekhouding leerde en dat kwam van pas toen ik bij een pensioenfonds ging werken. Daar moest ik jaarrekeningen opstellen. Ik kreeg gewoon een dik dossier op m'n bureau gegooid: ga het maar doen. Dat was leuk, maar vrij stressvol. De laatste jaren werkte ik bij een zorginstelling."
En nu, al je wilde pensioenplannen waarmaken?
"Die heb ik nooit gehad. We zijn niet erg materialistisch. Ik vind mijn huis en mijn interieur belangrijk, maar ik geef niks om dure auto's. Mijn rijbewijs haalde ik pas in 1986. We genieten nu van onze vrije tijd, ik kijk voetbal met mijn kleinzoons en mijn vrienden zijn nu ook met pensioen, die heb ik weer opgezocht. Oppassen op de kleinkinderen: dat doe ik niet. Dat kunnen mijn kinderen prima zelf regelen."
We staan midden in het leven, al zijn we over de zestig. Ik heb onlangs een dj-cursus voor senioren gevolgd, want ik ben gek op de muziek van Tiesto. Met een vriend heb ik het plan om voor ouderen in zorginstellingen muziek te gaan draaien. Mensen in die instellingen zijn niet meer zo oud dat ze alleen maar Heintje Davids of Willeke Alberti mee willen zingen. Zij houden van de Stones en van de Beatles!
Leuk!
"Ja, ik doe graag vrijwilligerswerk, maar tegenwoordig word je dan ook ingeroosterd en wordt er veel van je verwacht. Dan doe ik het liever zo. Ik heb met een oud-collega het voornemen een busje te gaan bemannen en ouderen mee te nemen, naar de dierentuin en zo. Maar ik wil dan zelf bepalen hoe en wanneer."
Je bent niet voor niets met pensioen!
"Inderdaad. Je levert wat geld in, maar dan heb je ook alle vrijheid."