Zes boeren vertellen hun verhaal: ‘De overheid laat een uitrookbeleid op ons los’

Tijdens het boerenprotest in Lelystad grijpt hij maandagmiddag meerdere keren de microfoon. Gedeputeerde Harold Hofstra geeft aan naast de boeren te staan, maar weigert de nieuwe stikstofregel in te trekken. Dat pikt Van der Meer niet. ,,Mooie woorden, maar geen daden. Die beleidsregel moet van tafel!’’ vindt hij.

Twee jaar geleden stapte hij met zijn broer in het landbouwbedrijf van zijn ouders. Melkveehouderij en akkerbouw. Het loopt op zich goed, maar dat zal snel veranderen als de stikstofregels van de provincie werkelijkheid worden, geeft hij aan. ,,Dan wordt het elk jaar minder. Als we ons niet meer kunnen ontwikkelen dan staan we stil. En stilstand is achteruitgang.’’

Nee, hij heeft het niet alleen over de uitbreiding van het aantal hectares. ,,Ik heb het ook over innovatie, dierenwelzijn... Als je goed bent voor een koe dan is een koe goed voor jou. Wij willen stappen zetten, dóór. Maar dat gaat zo niet, de overheid laat een uitrookbeleid op ons los. In een paar weken is over ons lot beslist.’’ 

Als de boeren een klap krijgen, dan krijgen wij hem ook. Zij hebben minder werk en daardoor wij ook. Dan kan ik beter nu een dagje vrij nemen en hier bij zijn om mijn steun te betuigen, dan over een paar jaar zonder werk zitten. 

We hebben niet alleen boeren als klant, dat scheelt wel. Maar de boeren komen nu al minder. Het is hartstikke duur. Die machines krijg je niet voor een paar tientjes en die moeten wel worden onderhouden.

Het gaat verder dan alleen de boeren. Niet alleen melkveehouders en akkerbouwers, ook toeleveranciers worden geraakt. En wij dus ook. Onze stem mag gehoord worden, vind ik. Nu hopen dat er ook iets mee gebeurt.

We zijn het zat zoals de overheid met ons omgaat. We moeten in Den Haag zijn. Ze leggen hun besluitvorming bij de provincie neer, maar in Den Haag ligt het grote probleem van heel Nederland.

De ruimtes die veehouderijbedrijven nog hebben in hun vergunning, halen ze met één pennenstreep door. Ik las over klimaatactivisten die naar Schiphol gaan. De topman van Schiphol heeft ze nu al duidelijk gemaakt dat ze wel kunnen verduurzamen, maar dat daar ook groei bij hoort. En dat geldt precies zo voor onze sector. We hebben heel veel bedrijven die de komende jaren de strijd niet zullen winnen, maar de blijvers moeten de mogelijkheid hebben in dit land om op een fatsoenlijke manier hun boterham te verdienen.

Samen met mijn vrouw en mijn broer heb ik een melkveebedrijf met ruim 250 koeien en jongvee in het prachtige Holthone. We hebben drie dochters, de jongste is 18. De laatste jaren zijn we zelf aan tafel niet meer zo positief over onze sector, maar mijn dochters willen wel door met het bedrijf. Twee doen de hogere landbouwschool in Dronten. De middelste wil het onderwijs in, maar die staat net zoveel in de stal te helpen als de andere twee. Ze hebben er alle drie een gevoel bij dat wij van vroeger uit ook hebben gehad. 

Voor onze klanten en ook voor ons staan investeringen voor volgend jaar ineens op de tocht. Er worden geen bouwvergunningen afgegeven. Wij zijn normaal gesproken als eerste aan de beurt voor het grondverzet, dus dat ligt nu ook stil.

We hebben nu nog drie offertes open staan en daarna is onze orderportefeuille leeg. Urgentie is echt geboden en ik denk dat de overheid daar niet bewust van is. Ik heb als klant een vleesveehouder die vorig jaar nieuw heeft gebouwd, maar nu niet verder mag. Die man heeft een paar miljoen geïnvesteerd. Dat is pure kapitaalvernietiging. Er is geen sector in Nederland die zo wordt geraakt als de landbouw op dit moment.

We hebben een familiebedrijf, de Maargies Hoeve. Een melkveebedrijf, zorgboerderij en theeschenkerij. Ik ben met m'n broertje en een van onze medewerkers naar Zwolle gekomen. De vorige keer in Den Haag heb ik het vanuit huis gevolgd, maar toen had ik zo'n kippenvel en zo erg het gevoel dat ik erbij moest zijn. Om ook iets te kunnen doen. 

Het gaat over onze toekomst. Met mijn broertje en zusje wil ik het bedrijf verder runnen. Het is fijn als we dat positief tegemoet kunnen zien. Er hangt nu een soort dreiging boven ons hoofd. Het is spannend allemaal. Ik heb er wel vertrouwen in, maar ik weet niet of we er nu al zijn.