God of niets (google.com)

"hoewel we alle processen van onze hersenen kunnen uitleggen en verklaren"

Wordt hier bedoeld dat men kan bepalen wat men moet edenken en doen? .. Iemand claimt dat ie alles kan uitleggen en zal dan gelijk preken wat waar is en wat niet?
Hier straalt arrogantie uit.

"Dit is vreemd vooral omdat door de geschiedenis heen de grootste wetenschappers zoals Newton, Darwin, Einstein, Galileo, Copernicus,… wel gelovig waren. "

Vroeger was iedereen religieus, je had geen andere keuze.

"Wij en het leven op aarde zijn hoe dan ook zeer, zeer zeldzaam en uiterst uitzonderlijk in het gigantische universum."

Oh? Wie zegt dat? Niet de wetenschap, want dat weten we nog helemaal niet. Gezien de oneindige grote van het universum, is statistisch gezien de kans dat we alleen zijn kleiner, dan dat er een andere planeet is met levende wezens.

Wat een ontiegelijk slecht artikel van iemand die niks van feiten begrijpt.

@2 Einstein hoort daar trouwens niet. Newton daarentegen schijnt wel echt diepgelovig te zijn geweest.

Het zou zomaar een Link van Elia De Vals profeet kunnen zijn.

Het bevat veel van de leugens die De Valse Profeet hier regelmatig plaatste.

En Darwin natuurlijk ook niet. Hij was agnost.

@4 Ik weet niet in hoeverre dat relevant is daar je vroeger amper een keuze had. Hun acties laten blijken dat ze het allemaal niet serieus zouden nemen als ze beter hadden geweten.

@4 Hij heeft daar dan ook boeken over uitgebracht, die nooit meer zijn herdrukt.
Hij was ook een alchemist, wat hem het leven heeft gekost.

@8 Ja daarom kon hij het niet eens zijn met Huijgens over wat licht is.

Doe dan maar niets.

@9 Ze hadden allebei een beetje gelijk.

Maar bij breking van licht had Huijgens het gelijk aan zijn zijde.

Geloof en wetenschap gaan prima samen. Zolang gelovige wetenschappers geen wetenschappelijk erkende status toeschrijven aan persoonlijke overtuigingen die geen resultaat van wetenschap zijn, is er niets aan de hand, en de kerk heeft al lang al geen invloed meer op wetenschap.

@12 Lees je eigen reactie nu eens terug... Je geeft al aan waarom een religieuze overtuiging niet samengaat met wetenschap.

De titel bevat al de eerste fout. Boedhisten en scientologie hebben geen god maar zeker wel "iets"

Wat nou god? Weer zo'n typisch artikel wat denkt iets te moeten betwijfelen en dat denkt te kunnen doen zonder eerst een definitie voor "god" te hoeven geven, je blijft lachen.

"god" is alleen "iets" in de hersens van een aantal mensen, verder gewoon "niets"
De titel gaat dus over "niets" tegenover "niets", sterk hoor.

@16 scherp opgemerkt.... is wel een feit!

De vraag of er een God bestaat is eigenlijk deels irrelevant. Wat wel relevant is voor de mens is of mind over matter bestaat. Oftewel bestaat de geest over het materiële om ons heen. In weke vorm bestaat dat dan? Ik denk dat denken en materiële zaken exact gelijk zijn aan elkaar. Tot op de hoogste vormen van potentiële energie met elkaar verbonden.

@18 : en als het denken toegang heeft tot de allerhoogste vormen van energie dan kan je spreken van een God. Zo komt de de 3e wet van Clarke ook tot leven, dat alle technologische vooruitgang niks meer is dan magie.

is de lsd weer in de aanbieding??

@20 : er is meer tussen hemel en aarde... horatio.

@21 nee niets...echt niets nada niets. Jammer??

@17 "... scherp opgemerkt.... is wel een feit!..."

Nee, God als 'niets' geldt alleen voor de monotheïstische godsdiensten uit de Oriënt: Zoroaster, Hindoe, Boeddha, Joodse religie, christelijke religie enz.

@22 :
Dat zou wel jammer zijn ja. Dat zou betekenen dat we in een soort van blokken doos leven. Een beperkte realiteit. Maar ik geef de hoop niet op...
Zoals sommige die wat vindingrijkheid missen.

@22

"nee niets...echt niets nada niets. Jammer??"

"Oh? Wie zegt dat? Niet de wetenschap, want dat weten we nog helemaal niet." (@3)

Ga zelf maar eens buiten kijken .. er is niets ..er hangen honderden satellieten maar nog nooit 1 signaal....stilte en dat blijft nog heel lang zo.

@26 : ik ga er niet vanuit dat ik alles weet door alleen maar naar buiten te kijken. Dat zou wel heel erg kortzichtig zijn...

@25 De kans dat dat een door MENSEN verzonnen 'god' is, is nul.

@16 ; En toch is het er dan, namelijk 'in de hersens van die mensen', dus is het dan toch weer 'iets' tegenover 'niets' -
Als we dan toch op de meta gaan

@29 In de hersenen van de mensen, spelen zich slechts processen af, meer zit er niet in.

@30 ; Volgens mij zijn er stromingen die beweren dat daar dan weer wel sprake is van 'iets', gezien het niet voldoet aan alle randvoorwaarden van niets, omdat het gecreëerd is en dus bestaat, zij het in een 'bewustzijnsvorm'. Filosofisch materiaal overigens.
Best een aparte discussie.

@31 Ik heb niets met filosofische zweefkezerij.

@31 Het is uiteindelijk een hele simpele discussie, als je maar van al het zweverige gedoe wegblijft.

Het zijn chemische processen, signalen die worden verstuurd en ontvangen in de hersenen. Dat is het "iets", en dat "iets" heeft niets met een god te maken.

@32 ; Dat begreep ik al uit @30 ;- niet rot bedoeld overigens.
Werd ook redelijk dol van die discussie die ik daarover heb bijgehouden.
Uiteindelijk een 'paradoxaal' begrip, gezien zelfs 'niets' gecreëerd wordt in de hersenen en dus 'niets' niet 'niets' kan zijn als je die visie aanhoudt

Maar goed, ik vind het altijd wel vermakelijk, dat soort gebrabbel. Brengt vaak interessante inzichten mee.

@33 ; Tja, voor mij is het ook wat 'chemischer', iets met opleiding enzo, maar goed, vindt het zeker wel zo grappig dat soort discussies te zien. Gaat over een andere kern, wat meer richting, 'ervaren we wat is, of ervaren we wat we maken'.
Komt volgens mij vooral uit de nihilistische richting, die alles op 'menselijke constructen' gooit.

Tja het dilemma is simpel. Wat is erger, naar iets zoeken wat er nooit zal zijn? Of nooit weten dat er meer zal zijn omdat je nooit ging zoeken?

@36 ; Dat is toch geen dilemma? De een gaat zoeken en de ander hangt lekker op de bank.
Leven en laten leven, dat is het echte onderliggende dilemma. Velen kunnen het er niet over eens zijn, dat een ander niet hetzelfde vindt, denkt en wil.

Als ik moet kiezen tussen God en niets dan ben ik er snel uit.
God is immers niets.

@37 : tja de ene vind nog een hangmat en de andere ligt nog op de bank.

Leven en laten leven is mooi. Maar blijvertjes of gelukszoekers zijn misschien wel meer aan elkaar gewaagd dan gedacht. Ook buiten religie. Als je niet wilt blijven heb je er immers ook nooit iets uit kunnen halen. Als je niet weg wilt gaan heb je nooit risico durven nemen.

@39

Zo is er dan ook weer, zij die het risico niet namen, die het overleefden en zij die het wel deden.. tja., daar wordt over verteld door die anderen.
Maar goed, de essentie van het leven - keuzes hebben gevolgen.
Comfort hangt er vooral een beetje tussenin.

@4
Einstein hoort daar wel. Zijn uitspraak 'God dobbelt niet' heeft hij heus niet gedaan omdat hij ongelovig was, integendeel.
Of bedoel je het anders?

@41 Hij was wel degelijk ongelovig, dat heft hij zelf meerdere malen vermeld.
Als iemand in een boze bui ""Godverdomme"" zegt betekent dat toch ook niet dat hij gelovig is?

@41

Einstein was absoluut niet gelovig. Maar erkende wel dat God bestaat.
Dat lijkt in tegenspraak, maar in zijn bestuderen van de kosmos ging er een lichtje bij hem op.
Niets bestaat zomaar. God dobbelt niet.

@43
Oke, jij je zin. Hij was naar eigen zeggen "een diep religieuze ongelovige"
Het hangt er dan maar vanaf hoe je 'gelovig' wil definiëren. Dat hij niet in een God gelooft zoals die in de bijbel wordt gepresenteerd, is wel duidelijk.

@44

Het ging hem om de ordening van het universum. Hoe alles zonder toeval in elkaar steekt.

Een gelovige gelooft iets zonder spoor van bewijs. En dat was bij Einstein niet aan de orde.

@44 Hij geloofde in elk geval niet in een persoonlijke, antropomorfe god. Volgens mij noemde hij zich agnost, maar was hij ook geneigd het hele complexe systeem van het universum zelf als een soort 'god' te zien, in de zin dat dit bij hem een gelijksoortige eerbied en (semi- )religieuze huiver opriep als de bijbelse god dat doet bij joden en christenen. Ik zou hem op grond daarvan niet zo snel 'gelovig' noemen. Misschien wel 'spiritueel', maar dat klinkt eigenlijk ook wat te zweverig. Het hangt naar mijn idee dichter tegen het filosofische aan.

@46
Einstein had denk ik iets Pantheïstisch in zich.
Of hij dat zelf ook zo zag betwijfel ik.

@46

Inderdaad, Einstein geloofde niet in de oudtestamentische God die zich bemoeit met het lot en het handelen van mensen. Einstein 'geloofde’ in een God zoals die te vinden is in de harmonie van alles wat bestaat. Einstein had de intuïtie ook hoog in het vaandel, net zoals hij een afkeer van eigen belang had.

Ik schrijf geloofde tussen haakjes, want hij was in niks te vergelijken met een gelovige zoals wij die kennen.

Einstein omschreef zich het meeste als een diëtist gelovige:

Deïsme is een religieus-filosofische opvatting die God als transcendente oorzaak van de natuurwetten beschouwt. Dit houdt in dat God weliswaar de schepper van het universum is, maar sinds de schepping op geen enkele wijze ingrijpt in het proces van de natuurwetten (God als 'horlogemaker'). Deze leer is een gevolg van het modernistische rationalisme en een vervolg op het theïsme, de opvatting dat God ook immanent is (en dus in sommige gevallen uitzonderingen op de natuurwetten maakt). In de meest gangbare versie is God niet antropomorf (mensvormig).

Dan heb je nog Spinoza’s pantheïsme:

Pantheïsme (Grieks: πάν, pan = alles; θεος, theos = God) is een levensbeschouwing die ervan uitgaat dat alles (en iedereen) goddelijk is. Het goddelijke is immanent en alomvattend; universa, natuur en God zijn identiek. Pantheïsten geloven dus niet in een persoonlijke of antropomorfe god. In de meest strikte zin betekent het: gelijkstelling van God aan de wereld en al het bestaande. In elk van zijn verschijningsvormen is het dus monistisch, al is monisme daarom niet steeds pantheïsme.

En monotheïsme zoals de religies:

Portaal Portaalicoon Filosofie

Theïsme is een godsdienstfilosofische opvatting die[1]

het bestaan van één of meer goden aanneemt[2], of
met name één persoonlijke God of godheid erkent, die zowel transcendent als immanent is.
De eerste definitie is een algemene en het tegenovergestelde van atheïsme of nontheïsme. Deze vorm van theïsme stelt alleen dat er één of meerdere goden bestaan en is verder onafhankelijk van het aantal goden waarin men gelooft, hoe men deze goden definieert of wat hun relatie tot de wereld is.[3] Deïsme is een subcategorie van deze vorm van theïsme.

Kortom
Diëtisten wat Einstein was is een theïstische substroming.

@49 : ik persoonlijk geloof In een superdeeltje wat superieur is aan de materie die wij kennen. Het is in staat om perfect met soortgelijke deeltjes samen te werken. Het deeltje ontwikkelt zich ook steeds. Dat deeltje heeft zelfs eigenschappen als zelfbewustzijn ontwikkeld op ten duur. Op zich een soort pantheïsme, alleen wel eentje die op ten duur over is gegaan op deistisme en theïsme.