Met de onthulling van een monument en een bijeenkomst heeft Oss het ongeluk herdacht met een stint waarbij vier kinderen om het leven kwamen, vandaag een jaar geleden. De vader van twee slachtoffertjes, Dana en Liva, voerde het woord.
Het monument, een groot boek waarop vlinders zitten, moet niet alleen troost bieden aan de ouders van de omgekomen kinderen, die tussen de 4 en 8 jaar oud waren, maar ook aan andere ouders die een kind verloren.
Stille locatie
Oss heeft bewust gekozen voor een stille locatie in het Elzeneindpark en niet bij het station Oss West, waar het dramatische ongeval gebeurde. Daar is volgens de gemeente te veel omgevingsgeluid.
Het monument van ruim een meter hoog krijgt de naam Vlinderboek. "Het monument vertelt het verhaal over de emoties bij het verlies van een kind. Bij dit proces van jaren heeft de vlinder een belangrijke rol. Deze geeft uiteindelijk weer enige kleur aan het leven", zegt de gemeente.
Duizenden knuffels
Een jaar na het ongeluk wachten duizenden knuffels in dozen op een nieuwe bestemming. Ze werden vorig jaar bij de plek van het ongeluk achtergelaten als blijk van herinnering. RTL Nieuws sprak familierechercheur Theo Vermeulen, die uitlegt wat het met nabestaanden doet als heel Nederland meeleeft. "Er ontstaan herdenkingsplaatsen waar naast bloemen heel vaak knuffels worden neergezet. Vooral als er kinderen betrokken zijn."
Wat met die bloemen moet gebeuren, is wel duidelijk, zegt Vermeulen. "Bloemen verwelken, dus heeft de gemeente een duidelijke reden om die op een gegeven moment te verwijderen. Knuffels en brieven kun je natuurlijk niet zo weg doen. Zeker omdat de nabestaanden die in sommige gevallen willen hebben." Hier kun je het hele interview met Theo Vermeulen lezen.
Totale ontreddering
RTL Nieuws sprak de afgelopen tijd ook met een aantal mensen die direct betrokken waren bij de nasleep van het ongeluk. Die dag, en de dagen erna, maakte zich een 'totale ontreddering' meester van Oss. Zo vertelt Christa van Thiel hoe het wijkcentrum De Hille, waarvan ze beheerder is, ineens uitgroeide tot het brandpunt van verdriet. "Al die wanhoop en onmacht bij elkaar… Niet te bevatten. Nog steeds niet, eigenlijk."
Ook schoolbestuurder Sandra Beuving komt aan het woord. Ze belde rond tot ze wist op welke school het speelde en kreeg te horen dat op basisschool De Korenaer vijf tafeltjes leeg waren gebleven. "Dan wil je maar één ding. Dat het niet waar is." De terugblik van de betrokkenen kun je hier lezen.
