Als het gaat om de drugsmaffia zijn wij allemaal naïef

Wat er ook gezegd werd na de moord op advocaat Derk Wiersum, er was altijd wel iemand die erop wees dat het naïef was. En geconfronteerd met de grenzeloze kilheid van de drugsmaffia zijn wij inderdaad allemaal naïef.

Wat naïef is, is dat premier Rutte zegt dat ‘wij het gezag zijn’ en dat dat ‘onveranderd’ is. ‘Wij’ dat is de overheid en die is wel degelijk een groot deel van haar gezag kwijt. De noodkreten van allerlei betrokkenen (burgemeesters, politiemensen, officieren van justitie, rechters, advocaten, onderzoekers) laten daar geen twijfel over bestaan. De drugseconomie is onbeheersbaar geworden, concludeerde het rapport ‘De achterkant van Amsterdam’ vorige maand, en voor Amsterdam mag gerust Nederland worden gelezen.

Wat naïef is, is dat minister Grapperhaus zegt ‘gewoon keihard die hele criminele economie op te gaan rollen’. Geen slecht idee, maar van dat woordje ‘gewoon’ word ik een beetje nerveus; hij zal de taak toch niet onderschatten? Justitie heeft 100 miljoen euro uitgetrokken voor een ‘ondermijningsfonds’. Over de omvang van de drugseconomie doen verschillende getallen de ronde: 4,6 miljard wordt gezien als een conservatieve schatting. De Nederlandse productie van synthetische drugs, ook bedoeld voor het buitenland, had een geschatte waarde van 18,9 miljard.

De oorlog tegen drugs is allang verloren

Wat naïef is, is dat gebruikers menen dat het geen kwaad kan een pilletje of een snuifje cocaïne te nemen – al die pilletjes en snuifjes bij elkaar houden een gigantisch crimineel systeem in stand. De gevolgen zijn ontwrichtend voor de hele samenleving. Maar ja, het is nog naïever te verwachten dat de individuele slikker of snuiver zich daar iets van aan zal trekken.

Wat naïef is, is te geloven dat we de oorlog tegen drugs kunnen winnen. Die is allang verloren, zeiden Peter R. de Vries en advocaat Peter Plasman bij Jinek. Zolang er vraag is, zal er handel zijn, en illegale handel verdient het meest. “Als appelmoes verboden wordt, gaan ze dát smokkelen”, zei De Vries. Dat is geen pleidooi voor het gedoogbeleid dat we nu hebben en dat de misdaad onbedoeld de hand reikt, nee, Plasman en De Vries kozen voor legalisering. En inderdaad, zou een systeem van ontmoediging, zoals dat ook wordt gevoerd als het gaat om roken, niet veel beter werken? Je kan van de tabaksindustrie zeggen wat je wilt, maar die legt geen advocaten om. “Veertig procent van de rechters is voor het vrijgeven van xtc, tachtig procent voor het vrijgeven van softdrugs”, zei Plasman.

Wat naïef is, is te hopen dat legaliseren alle ellende opheft. Hoe voorkom je dat Nederland de internationale dealer wordt, zodat de criminaliteit zich verplaatst naar het buitenland, dat ons dat niet in dank zal afnemen? Plasman erkende het: legalisering zal weer nieuwe problemen opleveren. “Maar die moeten we dan tackelen.” Daar had ik meer over willen horen, alle problemen liever dan de huidige.

Maar wat pas echt naïef is, is te denken dat er één handige oplossing is, en dat een columnist die zou kennen.

Drie keer per week schrijft Stevo Akkerman een column waarin hij de ‘keiharde nuance’ en het ‘onverbiddelijke enerzijds-anderzijds’ preekt. Lees ze hier terug.

Lees ook:

Geliefde Wiersum was een ‘gedreven en integer advocaat’

De woensdag in Amsterdam geliquideerde strafrechtadvocaat Derk Wiersum was geliefd onder vakgenoten, die hem als kundig, integer en aimabel omschrijven.

Niet alleen in Amsterdam zijn drugs een probleem

In opdracht van burgemeester Femke Halsema liet een rapport zien hoe wijdvertakt de drugscriminaliteit in Amsterdam is. Maar er zijn meerdere brandhaarden in Nederland. Een overzicht.