Het kabinet komt vandaag op Prinsjesdag met allerlei beloftes voor de middeninkomens. En dat is hard nodig, want juist deze groep lijkt de laatste jaren barweinig te hebben geprofiteerd van de economische groei. Uit reacties op een enquête van RTL Nieuws blijkt dat het voor velen niet gemakkelijk is. "Soms denk ik wel: waar doen we het voor?"
Middeninkomens onder druk
RTL Nieuws vroeg lezers hoe zij de financiële situatie in Nederland beoordelen. 1372 lezers reageerden. Bijna 80 procent van die mensen, vindt dat de middeninkomens te veel onder druk staan. De meesten hebben geen vertrouwen in hun eigen financiële toekomst (70 procent).
Uit eerder onderzoek van RTL Nieuws bleek dat zelfs mensen met een baan en een modaal inkomen moeite hebben om rond te komen.
Vorige week lekte uit dat het kabinet flink de portemonnee trekt voor de middeninkomens. Dat zijn huishoudens die tussen de 30.000 tot 65.000 euro verdienen. Volgens de plannen moeten zij er gemiddeld ruim 2 procent op vooruitgaan.
Twee families met een zogenoemd middeninkomen vertellen hoe zij op dit moment rondkomen.
1. Melissa en haar gezin:
Melissa was alleenstaand maar woont nu samen met haar vriend in een gekocht rijtjeshuis van ongeveer 2 ton. Ze heeft twee jonge kinderen uit haar eerdere relatie. Melissa en haar vriend werken beiden bij de politie. Over hun inkomens is ze best wel tevreden. Maar hoe het geld verdeeld wordt in Nederland, dat steekt haar. "Soms denk ik wel: waar doen we het voor?"
Melissa heeft er een hard hoofd in dat haar situatie snel zal verbeteren. "Je ziet veel berichten voorbij komen dat het goed gaat met de economie, dat de koopkracht vooruit gaat. Leuk, denk ik dan, maar ik merk er zelf niks van. Sterker nog: toen ik er alleen voor stond met de kinderen, had ik het breder dan nu door de toeslagen die ik kreeg."
Jaloezie
Want mensen die niet werken, krijgen volgens haar zoveel toeslagen dat ze per saldo beter uit zijn. "Ik heb het in mijn eigen omgeving gezien en betrap mezelf op jaloezie naar hen. Zij werken niet en krijgen wel veel vergoed zoals zwemlessen, sportverenigingen, kinderopvang, en ga zo maar door. Terwijl wij dat uit eigen zak moeten betalen en we onder aan de streep minder overhouden."
Zorgen over de toekomst maakt ze zich niet, maar ze denkt er wel vaak over na. "We hebben geen extravagant leven. We kopen geen dure kleding, gaan niet meerdere keren op vakantie. En dan nog houden we weinig geld over. Hoe zal dat gaan als onze kinderen straks naar kinderfeestjes gaan waar cadeautjes worden verwacht? Of als de kinderen op een sportclub willen?"
2. Paul en zijn gezin:
Ook Paul en zijn vrouw hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Ondanks dat ze gezamenlijk 45.000 euro bruto verdienen per jaar. Hij werkt bij een productiebedrijf en zij in de zorg. Ze hebben twee oudere kinderen en wonen in een gekocht rijtjeshuis. "Sparen zit er niet in. Altijd als we denken dat we wat overhouden aan het eind van de maand, komt er toch wel weer een onverwachte rekening."
Voor hen heeft het grote gevolgen. Paul heeft rugklachten, maar gaat bewust niet naar de fysiotherapeut, zodat hij geld bespaart. Zijn vrouw moet een bloedonderzoek ondergaan, maar slaat dat vooralsnog ook over omdat het binnen haar eigen risico valt. Toen de wasmachine kapot was, heeft Paul die geprobeerd te maken. Voor een nieuwe hebben ze geen geld.
Leuk houden
"Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik het voor het laatst kleding heb gekocht. En we roken ook niet. Niet lang geleden ging de auto kapot en hebben we een lening moeten afsluiten voor een nieuwe. Maar we proberen het wel leuk te hebben hoor. In het weekend trakteren we onszelf op een drankje en op chips. Dat hoort er een beetje bij."
Paul en zijn vrouw willen positief blijven. "We hebben het goed samen en zorgen dat onze kinderen het ook fijn hebben. Zo betalen we de rijlessen voor een van hen en zorgen we ook dat ze kunnen sporten. Maar het lijkt erop dat het de afgelopen jaren helemaal niet makkelijker is geworden voor ons, ondanks dat de economie telkens beter is geworden."
Elk jaar nieuwe beloftes
Voor de vijfde keer op rij krijgen we vandaag op Prinsjesdag te horen dat we moeten gaan voelen dat we er op vooruit gaan. Dit zijn de letterlijke teksten die voorgaande jaren werden uitgesproken op Prinsjesdag:
2015: Het is belangrijk dat iedereen het herstel gaat voelen.
2016: Door de positieve financieel-economische ontwikkelingen ontstaat langzaam maar zeker weer ruimte voor groei van inkomens en voor gerichte investeringen in de toekomst. Het is verheugend dat de koopkracht dit jaar en komend jaar opnieuw groeit voor werkenden, ouderen en mensen met een uitkering.
2017: Toch merkt niet iedereen de economische groei voldoende in het dagelijks leven. Het is daarom belangrijk dat meer mensen gaan profiteren van de economische voorspoed. Maar hoe goed alle cijfers en prognoses ook zijn, niet iedereen profiteert daarvan. De regering heeft ervoor gezorgd dat alle groepen, ook sociale minima en ouderen, in 2018 in ieder geval hun koopkracht behouden.
2018: Meer mensen moeten concreet merken dat het goed gaat. Voor de kracht van de samenleving is het positief dat mensen volgend jaar meer te besteden krijgen, zowel de brede middengroep van mensen met een modaal inkomen als ouderen en uitkeringsgerechtigden. Per saldo houden huishoudens de komende jaren meer over.
Koopkracht zus en koopkracht zo, maar wat zegt het?
