Belg riskeert cel na jarenlange terreur dochtertjes (7 en 11 jaar)

Zijn oudste dochter omschrijft hem als ‘een gorilla’ wegens zijn agressieve gedrag. Volgens deskundigen is zijn jongste dochter extreem angstig geworden. Wat de meisjes meemaakten is ook niet niks, stelt de aanklager. Of het nu ging over tennislessen, leren fietsen of op vakantie gaan, voor hun vader kon de lat niet hoog genoeg liggen. Voldeden de twee meisjes daar niet aan, dan werden ze hardhandig aangepakt. Voor de buitenwereld leken de Belg en zijn vrouw een topkoppel, achter de muren van de woning was het echter een heel ander verhaal.

,,Deze twee meisjes, bijzonder jong en weerloos, leefden onder constante druk”, zei advocaat Kjell Verleysen. ,,Het ging er in het gezin veel erger aan toe dan de zogenaamde pedagogische tik. Vader is actief in de wereld van geschenken, maar zijn eigen kinderen kregen als cadeau slagen en verwondingen. De meisjes hadden blauwe polsen, werden in de wangen geknepen, geslagen en geschopt. Het ene meisje vertelde dat ze na een tenniswedstrijd waarbij ze volgens vader haar backhand niet genoeg gebruikt had, zo hard in de wangen geknepen werd, dat ze er dagenlang pijn van had. En dan durft meneer vertellen dat hij zich inzette als vader en zijn meisjes naar het tennis bracht. Hij moet maar durven. Dat hij geen schuldinzicht heeft, stoort ons enorm.”

Ook voor de openbaar aanklager is het duidelijk dat D. geen besef van de ernst van de feiten heeft. ,,Hij doet de feiten af als gedrag van een strenge vader, maar dit was gewoon tirannie. Deze persoon legde zijn dochtertjes veel te hoge eisen op en als ze daar niet aan voldeden, kregen ze ervan langs. Er is wel degelijk een reden waarom deze meisjes erg bang voor hem zijn.”

,,Jaren zijn wij door de hel gegaan”, vertelde de moeder, die ondertussen gescheiden is, vandaag tijdens het proces in tranen. Zelf werd ze eens een gebroken neus geslagen en moest aan de dokters verklaren dat ze ‘dronken van de trap was gevallen’. ,,Ik neem het mezelf zo kwalijk dat ik dit zo lang laten duren heb. Maar ik hoopte altijd dat het zou veranderen, dat we als gezin zouden kunnen samenblijven. Tot die bewuste dag in juni 2017, waarop onze jongste bont en blauw geslagen was. Dat is de druppel geweest om op te stappen en alles uit te brengen. Het is misselijkmakend dat D. alles ontkent en minimaliseert. Het dringt gewoon niet tot hem door wat hij ons heeft aangedaan.”

D. en diens advocate willen het niet minimaliseren, wel nuanceren. ,,Mijn cliënt is een perfectionistische vader, hij werd zelf ook zo opgevoed”, klonk het. ,,Hij wilde dat zijn kinderen iets bereikten. Hij ziet nu wel in dat dit misschien wat ‘té’ was. Ondertussen is hij toch ook al twee jaar gestraft door wat er gebeurd is. Hij heeft een zware echtscheiding achter de rug en heeft slechts heel beperkt contact met zijn kinderen. Hij spaart nu voor hen, zodat ze een mooie spaarpot hebben als ze achttien jaar zijn.”

De rechter doet op 14 oktober uitspraak.