Als Wildersgate waar is, moet het hele kabinet aftreden

Uiteraard is men op het ministerie van Justitie in paniek.

‘Wildersgate.’

De trias politica (de scheiding der machten) heeft men daar welbewust de pootjes uitgetrokken om Wilders te straffen.

Dat is onrechtmatig.

Ofschoon ikzelf het bewijs daarvoor overstelpend vind, (met dank aan Pieter Klein en zijn redactie van RTL Nieuws), kan het nog gebeuren dat de rechter oordeelt dat er niets aan de hand is.

Maar stel dat het waar is, dan is dat zo’n ernstig vergrijp dat het hele kabinet dient af te treden.

Wat bezielde dan de ambtenaren van het ministerie van Justitie? Het zijn allemaal juristen die van de hoed en de rand van het staatsrecht weten. Toen zij aan ‘Wildersgate’ begonnen, hebben ze dus welbewust het belangrijkste principe van een democratische rechtstaat geschonden.

De reden daarvan kan alleen maar zijn geweest dat zij meenden ‘hun verantwoordelijkheid’ te moeten nemen. Anders gezegd: ze vonden ­Wilders zo gevaarlijk voor ons land dat ze dachten te moeten ingrijpen. Aldus lapten ze de democratie aan hun laars.

De arrogantie van de macht als deugd. Ze begrepen dat zij macht konden uitoefenen en die zouden ze gebruiken. Uiteraard meenden ze ermee weg te komen, want wie was nu geïnteresseerd in hun interne e-mailverkeer?

Ze waanden zich onbespied.

En zie het effect: omdat zij geen vertrouwen meer hebben in onze democratie, nemen zij maatregelen waardoor het vertrouwen in de democratie helemaal instort. Kortom: het zijn contraproductieve weledelgestrenge eigenheimers die nooit op straat komen en zelf doen wat ze vermoedelijk Wilders (en eerder Fortuyn en nu Baudet, én de SP) verwijten: zich gedragen als rechtse en linkse dictators.

Dat Wilders na deze onthulling in woede is ontstoken, is begrijpelijk. En – wat ik al eens eerder heb betoogd: wat de uitkomst van dit proces ook is, het vertrouwen in onze rechtstaat is geschaad. Welke politicus zal nog denken dat hij een eerlijk proces krijgt? Hoe zal de kiezer reageren op een ­onbetrouwbare overheid?

Een parlementaire enquête, zoals Wilders die wenst, zal vermoedelijk door de andere partijen worden tegengehouden. Zij hebben daar niets bij te winnen. Integendeel.

Een parlementaire enquête zou de macht van Wilders te groot kunnen maken, omdat dan alle aandacht wéér naar hem gaat.

Kan een rechter, na al deze publiciteit, nog eerlijk oordelen over een uitspraak waar ook het belang van de vrijheid van mening mee is gemoeid?

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl.