Amerikaanse hulpverleners wisten zich geen raad met jonge kinderen van asielzoekers

In het voorjaar van 2018 werden de opvanglocaties van het Amerikaanse ministerie van gezondheid ineens overspoeld met zeer jonge kinderen. Het was een direct gevolg van het ontmoedigingsbeleid waartoe de regering-Trump had besloten: families die asiel aanvroegen en niet via een officiële grensovergang het land binnen waren gekomen, werden gedwongen uit elkaar gehaald. De detentie duurde soms maandenlang en de kinderen die het betrof, waren soms jonger dan vijf jaar.

Een inspectierapport van het Amerikaanse ministerie van gezondheidszorg dat deze week verscheen, biedt nu een glimp van de psychische problemen die dat opleverde. Voor het rapport werden zo’n honderd werknemers geïnterviewd die belast waren met psychiatrische zorg voor de kinderen. Vaak voelden ze zich volledig overweldigd door wat er op hen af kwam. Ze waren gewend om met tieners te werken, die zelfstandig de grens over waren gestoken. Maar in de maand mei 2018 steeg het aantal kinderen onder de twaalf ineens explosief en die kinderen begrepen vaak maar half wat er allemaal gebeurde.

Een kind had het waanbeeld dat zijn vader dood was

“Een jongen van zeven of acht werd gescheiden van zijn vader, zonder enige uitleg waarom. Het kind had het waanbeeld dat zijn vader gedood was en dat hij zelf ook gedood zou worden”, vertelt een directeur van een opvanglocatie in het rapport. 

Een medisch directeur: “Fysieke symptomen zijn bij gescheiden kinderen vaak uitingen van hun psychische pijn. Je hoort vaak klachten als ‘mijn borst doet pijn’, terwijl er medisch gezien niets aan de hand is. Kinderen omschrijven symptomen die duidelijk door emotionele pijn komen, zoals ‘iedere hartslag doet pijn’ of ‘ik kan mijn hart niet voelen’.”

De mate van trauma die bij de jonge kinderen vastgesteld werd, was vaak ‘intens’, zo schrijven de onderzoekers. Ze hadden in hun land van herkomst vaak al geweld meegemaakt, de reis naar de VS was in veel gevallen ook niet vlekkeloos verlopen en daar kwam dan nog de onverwachte scheiding van hun ouders bij.

Geen oordeel over wettelijke maatstaven

De auteurs van het rapport vellen geen oordeel over of de psychologische behandeling voldeed aan de wettelijke maatstaven waaraan de VS zich gebonden heeft – dat was niet de opdracht. Maar wie het rapport leest, ontkomt niet aan de indruk dat de VS de regels schond. Veel werknemers geven aan dat ze verzopen in de hoeveelheid werk en dat er nauwelijks expertise was in het werken met zeer jonge, getraumatiseerde kinderen. Bovendien liet de onzekerheid over hoe lang de scheiding zou duren het niet toe om een normaal programma op te stellen. In veel gevallen lukte het bovendien niet om contact met de ouders te leggen, waardoor jonge kinderen gingen denken dat ze verlaten waren.

Aan het einde van de zomer van 2018 beëindigde de regering-Trump onder grote maatschappelijke druk het beleid van familiescheidingen weer. Maar bij de ruim 2500 kinderen die eronder leden, is de schade al aangericht, vertelt kinderpsychiater Gilbert Kliman. Hij onderzocht tientallen gescheiden kinderen en verwacht ‘een epidemie van fysieke en psychische gezondheidsproblemen’, vertelt hij aan persbureau AP. “Ik noem het een wreed experiment over de rug van kinderen.”

Lees ook: 

Immigrantenkinderen scheiden van hun ouders gaat ook Trumps vrienden te ver

Groot is de ontsteltenis nu de regering-Trump immigrantenkinderen weghaalt bij hun ouders, als die illegaal het land binnenkomen. Ook in Trumps eigen kring.