Muziek, toespraak en speeltjes op het graf (telegraaf.nl)

Mijn hond is gecremeerd..... haar as voor in de tuin en er een mooie roos op gezet, die ook nog haar naam had ook !:Jolly! Ze is mijn poortwachter geworden...

Onze eerste herder hebben we laten cremeren en zijn as verstrooid in de tuin. Bij mijn toenmalige werkgever heb ik een gedenkplaat laten snijden, die staat nu op een mooie plek in onze tuin. Hij is al 10 jaar dood, maar ik tik dit desondanks toch met een brok in mijn keel. Ik lach overal om, maar toen moest ik toch wel even huilen.

Ikzelf heb niet zoveel met een kerkhof.... Had ook een hond vroeger die vaak in een zijtak van het Hoornse Meer zwom.... Ook laten cremeren en op een zonnige dag daar in het water uitgestrooid... Toen ik dat deed ontstond er een witte wolk onder de oppervlakte... Hij was een witte hond... Ik heb gezegd: Zwem ze ! en het was goed !

@3 Sempre: wat een mooi verhaal, dank voor het delen.

Er zijn ook mensen die hun hond laten opzetten.... Ik denk dat iedereen op zijn manier er mee omgaat en zal zeker niet zeggen dat die van mij de beste is... Maar ik heb er zo vrede mee.... beiden 16 jaar geworden.... Ik ben ook geen kerkhofbezoeker...Alle mensen die ik verloren heb, zitten in mijn gedachte...

Heb onze hond in de tuin begraven . 1 mtr, diep kort bij het terras , zo blijft hij toch in de buurt .

Toen ik mijn hond 5 jaar geleden, totaal onverwacht, moest laten inslapen, koos ik er bij de dierenarts voor om hem te laten cremeren met andere dieren, puur vanwege de kosten. Onderweg naar huis bedacht ik me en heb de dierenarts meteen gebeld dat ik toch een individuele crematie wilde, gelukkig nog net op tijd. De as heb ik nog steeds in huis, ik weet niet wat ik er mee wil doen en laat het zolang maar staan.
Anderhalve maand geleden moest ik mijn paard laten inslapen. Zij is naar de destructie gegaan. Wel ik haar staart afgeknipt, die wil ik gebruiken om een dromenvanger van te maken.

@5 Dat opzetten van je eigen huisdier vind ik nogal luguber. Onze eerste herder is slechts 6 jaar geworden, gestorven tijdens een epilepsie aanval. Hij had al epilepsie als pup, en ondanks de medicijnen werden de aanvallen op het laatst steeds heviger en frequenter. Hij voelde de aanvallen ook aankomen, dan bleef hij steeds in de nabije omgeving van mijn vrouw.

@6 Ook een optie ! Als je er maar vrede mee hebt.... en alle herinneringen kunt koesteren! Ook de mensen die hun dier op een kerkhof hebben liggen...doen zoiets uit overtuiging... Wat ik minder vind is een hond naar de dierenarts.... en vervolgens vertrekken... Komt ie op de kadaverbak. van de gemeente....Mijn honden zijn thuis in mijn armen ge-euthaniseerd... Dat verdienen ze wel dat ze de laatste tocht niet alleen hoeven te maken.... tja....

@8 ja dat vind ik ook ! Sneu, op zo'n jonge leeftijd.... Mijn broer had een paar jaar geleden een Hovawart ... 4 jaar ... ze gaan wandelen.... ineens valt ie om.... hartstilstand... Het leven kan best hard zijn bij tijd en wijlen.... Maar als je een oude hond kunt verlossen uit zijn lijden door de dierenarts is dat heel fijn... Heb nu weer een hond van 2 uit La linea, Animals in Need, , Spanje.. een grote lieverd.... Hoop dat ze ook heel oud mag worden...

Iedereen een fijn en zonnig weekend!

@9
Ik zou het niet gekund hebben hem achter te laten bij de dierenarts . Hij is bijna 18 jaar geworden , en hoe verschrikkelijk ik het ook vond mee te gaan om hem te laten inslapen ben ik toch samen met mijn man gegaan . We hadden al afgesproken dat als het zover zou zijn we hem in de tuin zouden begraven .
Ik wilde hem ook thuis laten inslapen , maar toen het zover was wilde de dierenarts niet komen , jammer dit .

Dat ligt eraan hoe je er zelf bij voelt en hoe rijk je bent. Een grafje is duur. Laten cremeren is goedkoop. Wat er gebeurt als je het lijkje achterlaat bij de dierenarts is dat het samen met andere opgehaalde overleden dieren wordt verbrand, gecremeerd dus. Als je dan weet wanneer ongeveer kun je er in gedachten bij zijn.

Toen mijn een na laatste hond vleugels kreeg thuis, was mijn kleindochter 8, woonde 3 huizen verder... Ze had het aan vriendjes en vriendinnetjes verteld... Dus daar kwamen ze aan.... Oma , mogen we Boomer nog ff een kusje geven? Er waren kinderen bij die ik niet eens kende... ! Toen de dierenambulance kwam en hij er in lag, is ze nog even bij m geweest in de auto. De ambulance reed weg en ze zei: krijgen we nu allemaal een ijsje ! Zal het noooit vergeten... Kinderen gaan er zo onbevangen mee om... terwijl ik nog wat tranen aan het wegvegen was !

@12 . Bij de dierenarts kun je bij je hond blijven als ze hem in laten slapen. Je hebt twee keuzes als je hem achterlaat, samen met andere dieren laten cremeren of apart of begraven. Je krijgt daar dan netjes een condoleance kaartje van van het crematorium.

Ik heb vroeger op de dierenambulance gereden. Als we dode dieren ophaalden bij mensen moesten ze aangeven of een crematie/begrafenis alleen of met andere dieren. In het eerste geval moesten we ze naar de dierenarts brengen, in het tweede geval hingen ze naar het asiel waar een schuur stond met tonnen waar we ze in moesten doen. Heel naar.

@14 Ja dat kan.... maar er zijn mensen .. niet te filmen... Een jaar geleden was ik ff met mijn hond bij de dierenarts.... wachtkamer.... Komen er twee mensen uit de behandelkamer.. Kon alles horen wat ze tegen elkaar zeiden.. Fijn dat de dierenarts dit gaat oplossen.... ze gingen betalen en vertrokken... Wat was ik boos.... Dat doe je toch niet? Hoe moeilijk het ook is.... je BLIJFT ER BIJ>...

@15 . Begrijp ik ook niets van, jarenlang bij je geweest en dan op zo’n manier achterlaten. Harteloos.

Maandag wordt mijn hond geopereerd, hij is al 12. Ben nu al zo nerveus......

Wens je hond en jou heel veel succes ! Alles sal reg kom.... Komt goed ! De narcose is tegenwoordig echt goed !

Een gat graven en een momentje.

@17 . Dankjewel! De narcose idd daar ben ik het bangst voor.

@7 Nog gecondoleerd van je merrie, Giesje.. dat is net zo goed nooit makkelijk.

@20 , dank je, Rover. Inderdaad niet makkelijk, na 24 jaar. Maar ze is 30 geworden, mooie leeftijd en gelukkig zijn we niet aan het kwakkelen geslagen. Altijd goede gezondheid gehad, maar ze kreeg een hersenbloeding. Dan houdt het op.

@21 Absoluut mooie leeftijd, zeker wanneer het in goede gezondheid is.

@14 : Bij mijn huisdier had ik navraag gedaan wat er in de verschillende gevallen gebeurde en ik kreeg te horen dat ze hoe dan ook samen met andere dieren worden verbrand. Verbrand is verbrand, dacht ik. En ik heb ook een keer gekozen voor de groepscrematie.

Ik wil geen huisdieren meer. Omdat je ze op een dag moet missen. Dat doe ik mezelf niet meer aan.

@23 . Ja ik heb dat ook gehoord. Verschil is dat wanneer je kiest voor begraafplaats/crematorium het daar gebeurd, kun je de as krijgen enz. De dieren die naar het asiel gaan (in de tonnen) gaan naar de destructie en kun je niets meer van krijgen.

Ik ben er overigens wel bij gebleven, dier op schoot, of in ieder geval aaien en toespreken, terwijl het stierf. @24 : Wij beginnen niet meer aan hamsters e.d. want dan wordt het lopende band werk met hun anderhalf jaar levensduur. Mijn dochter had een witte muis, die werd plotseling mager en ziek. Ze had ooit een geboortekaartje gemaakt voor hem, dus wist ze de leeftijd. Ze was 8 ofzo. Toen hij ziek werd stuurde ik haar met muis naar de dierenarts. Die vroeg hoe oud hij was. 2,5 jaar. Toen ging die haar voorzichtig uitleggen dat dat gelijkstaat aan 120 jaar oud bij een mens, en kreeg ze een compliment voor de goede zorgen.

@24 tja dat klopt.... Op een dag moet je ze missen..... maar vergeet niet de liefde en vreugde die je van een huisdier kunt hebben.... en andersom! Ik heb nu weer een hond van 2.... als ze 16 mag worden ben ik heel blij! Maar dan ben ik ook 85...... maar zonder huisdier.... nee.... dan wordt het een kat, terras afbakenen... kan ie naar buiten.... maar niet onder een auto komen.... ik zie wel.... en tja.... wie weet ben ik zelf eerder weg... dan is er voor mijn hond een mooie opvang.... Woon samen met dochter en schoonzoon in een verbouwde boerderij... Maar dat is wel luxe dan...

@15 en @16 Het is angst. Lafheid zo jullie willen.
Ze hebben geen zin aan rouwen en denken/hopen er zo aan te ontkomen.

@27 Zonder mijn eerste hond was ik er waarschijnlijk niet meer.
Als ik 'm niet had, was het einde wel heel dichtbij gekomen als kind.
De band tussen mensen en dieren dient niet onderschat te worden.