Direct naar artikelinhoud
InterviewOcean Viking

Hoe bewaar je rust op een boot vol migranten - zonder uitzicht op een haven om aan te meren?

Migranten op de Ocean Viking.Beeld EPA

Zonder enig vooruitzicht op een haven waar het mag aanleggen vaart het reddingsschip de Ocean Viking al anderhalve week tussen Malta en Italië. Aan boord zitten 356 mensen die door hulporganisaties Artsen zonder Grenzen en SOS Méditerranée uit zee zijn gered. Projectleider van AzG Jay Berger, vertelt hoe hij samen met zo’n 30 andere bemanningsleden de rust op het schip probeert te bewaren.

Hoe staat het met de rantsoenen aan boord?

“We hebben nog wel water en eten maar we hebben de porties al aangepast omdat we niet weten hoe lang we nog met onze voorraad moeten doen. Het vuilnis begint zich zo langzamerhand op te hopen. Dit schip is niet geschikt om lang op te verblijven, maar echt bedoeld als reddingsschip dat na een actie zo snel mogelijk in een haven aanlegt.”

Hoe houden de opvarenden zich?

“Tot nu toe stellen de mensen aan boord zich heel geduldig op. Ze vragen uiteraard wel voortdurend wanneer we eindelijk gaan aanmeren. We willen hen niet voorliegen en vertellen eerlijk dat we het niet weten maar dat onze organisaties ook aan land hard werken om een oplossing te vinden. We hebben contact met zowel de autoriteiten in Italië als in Malta gehad maar kregen geen toestemming hun havens binnen te varen. Tot nu toe hebben we al een paar keer gezien dat een reddingsschip pas toestemming krijgt om aan te leggen als de situatie is geëscaleerd. Wij willen voorkomen dat het uit de hand loopt.”

Hoe proberen jullie de rust te bewaren?

“We proberen mensen gerust te stellen, hun verhaal te laten vertellen en ze op het hart te drukken dat we hen hoe dan ook niet naar Libië zullen brengen. Overdag zorgen we voor wat afleiding. Zondag hebben we bijvoorbeeld een wasdag gehouden. Kleren werden gewassen, mensen konden douchen en hun haar knippen. Ook organiseren we spelletjes. We hebben ongeveer honderd minderjarigen aan boord, de meesten van hen zonder volwassen begeleider. Van velen weten we niet waar de ouders zijn.”

Aan boord is ook een kleine kliniek ingericht. Met wat voor problemen komen mensen daar binnen?  

“Mensen komen bijvoorbeeld binnen met verwondingen die ze in Libië hebben opgelopen. Onze artsen zien tekenen van marteling, zoals schot- en meswonden. Ook proberen we mensen eerste psychische hulp te bieden. Ze hebben veel traumatische gebeurtenissen meegemaakt. Tijdens hun reis naar Libië, in Libië zelf en vervolgens ook nog op de Middellandse Zee. De laatste dagen toen er veel wind stond kwamen er ook veel mensen de kliniek binnen die zeeziek waren geworden. Het is nu wat rustiger op zee maar wel erg heet. We hebben een groot zeil gespannen zodat er overdag schaduw is op het dek.”

Zijn er spanningen merkbaar?

“Spanning valt bijna niet te vermijden met zo veel mensen die op elkaar gepakt zitten. Dat merk je vooral ’s avonds als mensen in de krappe ruimte een plek zoeken om te slapen en in de rij als er eten wordt uitgedeeld.”

Lees ook:

Schepen van Europese overheden moeten betrokken worden bij het redden van mensen in nood, bepleit de Duitse bondskanselier Angela Merkel.