Direct naar artikelinhoud
Theodor Holman
Theodor Holman

Is Europa bezig aan een zelfmoord?

Ik ben even in Italië. Gisteren mijn Italiaanse vriend gesproken en ik vertelde dat ik had geschreven dat de maffiosi in Italië communistisch hadden ­gestemd, zoals hij mij had ­verteld.

“Hmm, nee, dat zit anders,” zei hij, “het overgrote deel van de criminali stemt natuurlijk op de christendemocraten, maar ik vertelde dat ze soms communistisch stemden om bepaalde figuren in de ­gemeenteraad te krijgen.”

“Oké, ik zal het herstellen,” zei ik.

Bij deze.

’s Avonds ging ik op het kleine pleintje een Campari drinken en sprak ik met enkele mannen over de situatie in ­Italië.

Helaas is mijn Italiaans te slecht om volledig te begrijpen wat er aan de hand is, maar het is een chaos en Salvini is hier een held. Er zijn meerdere helden en men begrijpt niet volledig wat Salvini wil. Zo wil hij, samen met M5S-leider Luigi Di Maio, het aantal Italiaanse parlementsleden terug­brengen van 951 naar 605. Dan kan hij weer niet de regering laten vallen, zoals hij heeft aangekondigd. Terwijl ik luister, is het net of ik een stel voetballers over voetbal­trainers hoor praten. (“Conte! Matarella! Salvini! Di Maio!”)

De Nederlandse politiek is hier totaal onbekend. Wie Rutte is? Geen idee. Ze weten helemaal niets. (Wat weten wij overigens van België, vroeg ik mij af, honderd dagen na hun verkiezingen?)

Het viel mij wederom op dat we totaal niet op de hoogte zijn van de politieke situatie in ­Europa. Wat is er precies aan de hand in Oostenrijk, Portugal, Spanje, Finland, Hongarije, om maar eens wat te ­noemen? Hoe wordt daar gedacht? We weten het niet – en kunnen we het wel weten? Wat weten Amerikanen aan de oostkust van wat zich ­afspeelt aan de westkust en de staten daar tussenin?

Hier, in Italië, heeft men daar ook geen tijd voor. De strijd om het bestaan is hier hard. Twee zekerheden: men wil geen asielzoekers uit Afrika en men wil geld. Verder zijn de boeren hier bang voor de EU, waar ze zelf deel van uit­maken. Meer dan de televisie zijn bijvoorbeeld de prijzen van de olijfolie hier van invloed op het politieke denken. Dat de aarde opwarmt, geloven ze wel, maar niet dat ze daaraan iets kunnen doen. Het is geen onderwerp van voortdurende zorg.

Is Europa bezig aan een zelfmoord, zoals de Engelse ­auteur Douglas Murray ­beweert?

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl