Beste mevrouw,
Uw hele leven teert u al op de zak van de hardwerkende Nederlander.
Vanaf uw achttiende verjaardag vliegen de miljoenen aan belastinggeld u in de bek.
Mij hoort u daar zelden over klagen.
Als Nederland een monarchie wil blijven spelen, dan moeten de acteurs wel een beetje netjes betaald worden.
Dus ik betaalde zonder morren mee aan uw huizen, uw vliegtuig, uw vakanties, uw pracht, uw praal en het toiletpapier waarmee u de Royale derrière afveegde na het poepen.
Maar nu ben ik toch een beetje boos op u.
Dat kwam door een artikel dat ik bij de kapper las in het weekblad Story.
U was op een ochtend wat narrig op Kasteel Drakensteyn uit bed gekomen en toen uw personal assistant, of hoe zo iemand ook heet in uw kringen, vroeg wat er aan scheelde, zei u: “Een vrouw van 81 met 31 paarden, dat kan écht niet! Ik wil er 32!”
Uw klacht werd doorgebriefd aan Willem-Alexander en die besloot dat wij, de belastingbetalers, mams met een 32ste paard gingen verblijden. Willem wist immers uit ondervinding: met een boze Beatrix is het kwaad kersen eten.
En toen moest er dus een naam voor die knol komen.
Ik weet niet precies hoe het met paarden gaat, maar als je een mensenbaby krijgt, dan ga je op zoek in allerlei naamregisters naar een geschikte naam.
En er zijn ook namen die je niet neemt.
Nederlanders zijn wat dat betreft wijze en fatsoenlijke mensen.
Dat kunt u checken bij de Sociale Verzekeringsbank, de kinderbijslagwinkel.
Er was bijvoorbeeld in 2018 niet één ouder in Nederland die zijn of haar nieuwe zoon Adolf noemde, vanwege Hitler en Eichmann natuurlijk. Een Meinoud (naar Rost van Tonningen) kwam er evenmin bij. Naar een Saloth, de echte voornaam van Paul Rosenmöllers idool Pol Pot, zoek je ook tevergeefs. Zelfs Benito (Mussolini) en Jozef (Stalin) waren anno 2018 blijkbaar besmette namen.
Terecht.
Je moet wel compleet wereldvreemd zijn óf een extreem slecht karakter hebben om een nieuwe spruit de naam van een laaghartige misdadiger te geven.
U bent zéker niet wereldvreemd.
Toch heeft u uw nieuwe paard volgens Story (een blad dat zélden hoeft te rectificeren) ‘Volkert’ genoemd. Volkert, héél toevallig de naam van de extreemlinkse koekwaus die zorgde dat Pim Fortuyn nooit echt a pain in uw ass werd.
U heeft gewoon schijt.
U gaat lekker Volkert berijden.
Eng mens.
Groet,
JanD
PS. Als u wat terug wilt storten, dan kan dat met een vaste maandelijkse bijdrage (zal u aanspreken: al vanaf 1 euro) of met een eenmalige donatie (wat de gek er voor geeft).
UPDATE U doet het er om!
