Misschien wilde Epstein zijn vrienden voor zijn

Het eerste wat ik dacht was: welk voordeel heeft narcist ­Epstein van zijn zelfmoord?

Het voordeel dat hem de totale vernedering bespaard blijft. Het voordeel dat hij persoonlijk zijn kennissen niet heeft verraden. Het voordeel dat hij niemand iets hoeft terug te ­betalen. Het voordeel dat hij in de ­gevangenis niets hoeft te vrezen van zijn medegevangenen. Ik vermoed dat hij het ­besef heerlijk vond dat men tot in lengte van dagen zal blijven speculeren of hij nou vermoord is of niet. En ­natuurlijk is zijn zelfmoord het opsteken van zijn middelvinger naar zijn slachtoffers die al veel last van die vinger hebben gehad.

Zijn eigen strop heeft hij met een glimlach om zijn nek ­gelegd.

“Fuck you!” 

Hij heeft zichzelf de doodstraf gegeven zonder het proces af te wachten. Je hoopt nu dat de hoge functionarissen (Clinton? Trump zelf? Prins Edward?) ontluisterd zullen worden. Moge ­dozijnen kluizen opengaan en honderden kilo’s belastend materiaal tevoorschijn komen – en geen honderden kilo’s kinderporno. 

Tegelijkertijd weet ik dat het explosiefste materiaal niet boven water komt. Omwille van de goede relaties zullen handen boven hoofden worden gehouden, reputaties zullen worden beschermd. Anders wordt de majesteit boos, of de president, of moeder de vrouw. Of er gaan handelscontracten niet door. De papierversnipperaar voor de compromitterende foto’s is altijd binnen handbereik.

Ik vrees dat wat er nog boven tafel komt in de Epsteinaffaire zal tegenvallen. De B-functionarissen zullen misschien ­‘exposed’ worden, de eredivisie zal zich buiten schot weten te houden – met de leugen als beste wapen.

Die ordinaire bungabunga-partijen op ‘pedofieleilanden’ zullen populair blijven zolang er ‘machtigen’ zijn. En die zijn er altijd. Berlusconi, Strauss-Kahn, Clinton – ze kunnen en willen zich niet beheersen als ze een hoer zien, een kamermeisje of een jonge stagiaire. Met een zekere trots willen ze hun gulp openknopen en een sigaar in een vagina duwen.

Macht is het fantastische in de praktijk brengen. Hun ultieme droom is zo’n ordinair type, of een jong meisje van veertien, dat ze kunnen commanderen. “Masseer mijn schuldgevoel weg!”

Epstein wist dat hij handelde in het waarmaken van de ­geheime verlangens, de taboes, van de ­allermachtigsten. Hij wilde ­invloedrijke medestanders hebben, die hem zouden ­omringen en zodoende ­beschermen. Tot die taboes behoort overigens ook het vermoorden van wie je in de weg zit. Misschien wilde Epstein zijn vrienden voor zijn.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl