Is Deutsche Bank een tweede Lehman?
Op straat gezette bankiers die met dozen paperassen de hoofdkantoren in Londen, New York en HongKong uitlopen. De taferelen bij de ontmanteling van Deutsche Bank deze week leken veel op de val van Lehman Brothers in september 2008. Toen kwamen 30 duizend werknemers in een klap op straat te staan, nu zijn dat er 18 duizend. En daaronder zitten er zeker tweeduizend die vorig jaar nog meer dan één miljoen euro verdienden.
Het zakenbankimperium van Deutsche Bank heeft opgehouden te bestaan. Niemand zal er een traan om laten, omdat de hebzuchtige bonusbankiers hun krediet allang hebben verspeeld. Maar het is een nadeel dat de grote ondernemingen en overheden voor de diensten van zakenbanken als het plaatsen van schuldpapier, het emitteren van aandelen, fusies en overname-advies volledig zijn uitgeleverd aan een handvol Amerikaanse zakenbanken, zoals Goldman Sachs, JP Morgan Chase en Morgan Stanley.
Voordat Deutsche Bank de handdoek in de ring gooide, hadden andere Europeanen als Royal Bank of Scotland (die ook de zakenbankactiviteiten van ABN Amro overnam), BNP Paribas en UBS de zakenbankactiviteiten al gereduceerd. De risico’s zijn te groot gebleken. En de miljardenboetes in de VS vanwege malversaties heeft ze daar verder uit de markt gedrukt, zodat de Amerikanen het rijk alleen hebben.
Wat de twee wereldoorlogen met Deutsche Bank niet hebben kunnen doen, heeft de crisis wel gedaan: de totale aftakeling. De koers van het aandeel is in tien jaar gezakt van 90 naar 7 euro. Terwijl andere banken zich hebben kunnen herstellen is dat bij Deutsche nooit gelukt.
In 1989 was het de eerste bank van het Europese vasteland die de financiële deregulering onder Margaret Thatcher – de zogenoemde Big Bang – aangreep om een toonaangevende rol te gaan spelen in Londen. Met de overname van Morgan Grenfell in de City en later Bankers Trust op Wall Street werd het de belangrijkste concurrent van de Amerikaanse zakenbanken.
Om die positie te versterken werden absurde bonussen betaald om mensen aan te trekken. Die gingen continu over de schreef. In plaats van in 2009 meteen schoon schip te maken en hele afdelingen te amputeren, ging Deutsche door met een etterende wond in de hoop dat die vanzelf zou helen.
Tien jaar te laat wordt Deutsche Bank nu van mondiale bank weer een Duitse bank. Daarmee is het nog niet van alle zorgen verlost. Het kampt met de loden last van het verleden en zou verder in de versukkeling kunnen raken als die niet in een bad bank kunnen worden weggezet.
De 18 duizend werknemers die op straat zijn gezet, zullen naar een andere baan moeten zoeken – iets in de private equity of de handel in cryptovaluta. In plaats van salarissen van 1 miljoen moeten ze misschien een tijdje zien rond te komen met een of twee ton per jaar. Geen Ferrari, maar een Porsche – tenslotte de middenklasser van de zakenbankier.