Ze raakte zwanger bij een verkrachting, maar een abortus mocht niet meer. Wat dát met je doet weet deze vrouw.

Ze had zich voorgenomen om er nooit meer over te praten. De verkrachting door een klasgenoot is iets wat Dina Zirlott jarenlang verbeten heeft weggedrukt. Maar de strenge abortuswet die in mei dit jaar in de Amerikaanse staat Alabama werd aangenomen heeft oude wonden opengereten. Om te voorkomen dat anderen moeten meemaken wat zij heeft ervaren kiest ze ervoor om alsnog te praten.

Zelfs na verkrachting zit een abortus er in Alabama niet meer in.

Strenge anti-abortuswet

Als we op een vroege zaterdagochtend haar huis binnenkomen, lijkt er niets aan de hand. Drie meisjes rennen rond, twee honden stoeien in de woonkamer en Dina is in de keuken bezig met het ontbijt. Ze woont met haar gezin in een geel huis met een kleine veranda aan een rustige straat in het stadje Mobile. De reden dat Tom aanschuift voor het ontbijt: de strenge anti-abortuswet.

De wet maakt het vrouwen in Alabama onmogelijk om nog een abortus te ondergaan. Ook als ze slachtoffer zijn van verkrachting of incest. En precies daar weet Dina alles van. Haar drie dochters zijn nog jong en weten van niets maar jaren voordat ze geboren werden is hun moeder al bevallen van een andere dochter: Zoë. Het is een ervaring die hun moeder heeft getekend voor het leven en waar ze nog steeds niet overheen is.

Lees ook

De verkrachting

Het is moeilijk praten terwijl drie meisjes de hele tijd de keuken in en uit rennen. Maar in vlagen vertelt Dina haar verhaal. Het begint als een klasgenoot aanbiedt om haar te helpen met wiskunde. "Ik haalde hoge cijfers voor alle vakken behalve wiskunde, dus ik kon wel wat hulp gebruiken." Dina is op dat moment net 17 jaar, goed in sport en actief op haar school.

"We keken een film toen ik opeens zijn hand op mijn been voelde." Ze begrijpt eerst niet wat er gebeurt, maar vlucht dan naar de keuken. "Maar hij volgde me, drukte me tegen een tafel, klemde zijn handen om mijn keel en verkrachtte me." Het verwerken kon ze op dat moment niet. Ze probeerde door te gaan met haar leven, maar merkte al snel dat het niet meer ging. "Ik zonderde me af van vrienden en mijn cijfers kelderden."

Zwangerschap kan niet meer worden afgebroken

Wat ze nog niet weet, is dat ze zwanger is van haar verkrachter. Daar komt Dina pas maanden later achter. "Ik was dun en je zag het nergens aan." Pas als haar moeder een dagboek vindt, biecht ze alles op. Meteen gaan ze naar het ziekenhuis waar de arts er tijdens een routinecontrole achterkomt dat Dina zwanger is.

Maar dat is niet alles, want al snel wordt duidelijk dat het kind niet levensvatbaar is. Het meisje in haar buik is zwaar gehandicapt en zal nooit in staat zijn om goed te ademen. Voor een abortus is ze op dat moment al te laat en een late abortus is ook al jaren daarvoor verboden in Alabama. De enige keuze die ze heeft is het kind van haar verkrachter te houden.

Dina bevalt op 18-jarige leeftijd van dochter

"Ik was 18 jaar oud en stond op het punt om moeder te worden. Maar niet alleen dat, ik stond ook nog eens op het punt om moeder te worden en daarna mijn kind te zien sterven. Ik kon het toen niet bevatten en om eerlijk te zijn nog steeds niet", vertelt Dina, terwijl ze een ovenschaal met appels en deeg in de oven zet.

Ze bevalt uiteindelijk van haar dochter Zoë die na een lijdensweg van 18 maanden overlijdt. De foto's van haar eerste kind draagt Dina elke dag bij zich. Verstopt in haar tas, zodat haar kinderen er geen vragen over stellen. "Ik weet dat ik het ze ooit zal moeten vertellen, maar wil het ze nog besparen."

Zoë het dochtertje van Dina
Bron: EenVandaag
Zoë, het dochtertje van Dina

'Ik wil voorkomen dat andere vrouwen dit ook mee moeten maken'

Jaren na de dood van Zoë lijkt het alsof Dina haar leven goed op orde heeft. Maar niets is minder waar. "Het heeft ervoor gezorgd dat ik vaak volkomen uit het lood geslagen ben. Ik ben vaak depressief. Kan soms dagenlang niet eens een aanraking verdragen en sluit me regelmatig op in de badkamer, omdat ik alleen maar kan huilen." Toch probeert ze het trauma te onderdrukken door er niet over te praten.

Dat lukt, tot een paar maanden geleden de anti-abortuswet in Alabama wordt aangenomen. "Er wordt zoveel gezegd wat niet klopt dat ik me wil uitspreken, om te voorkomen dat andere vrouwen dit ook mee moeten maken. Wat ze hier in Alabama doen is de slachtoffers veroordelen zonder naar oplossingen te kijken. Doe iets aan seksueel geweld, maar straf niet de vrouwen."

Lees ook

'Ik heb drie dochters in Alabama'

De drie dochters die al de hele tijd overal doorheen rennen weten van niets. Maar dat hun moeder nu haar grootste geheim deelt, heeft misschien nog wel het meest met hen te maken. Als ze weer even de keuken uit zijn, zegt Dina: "Ik heb drie dochters in Alabama en weet wat hier met een meisje kan gebeuren. Ik wil niet dat hen ooit zoiets overkomt."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.