Wie heeft gelijk in gekissebis over de koopkracht? (limburger.nl)

In de trend van economische groei heeft Ritte gelijk. De werkgever moet meer betalen.
Maar aangezien de hele economie gewoon een door de mens bedacht systeem is wat nergens over gaat, hebben de werkgevers gelijk, want de overheid laat de kosten voor levensonderhoud oplopen en voegt er zelfs aan toe.

@1 Goed verwoord. Zo is het.

Kijk je over de laatste 20-25 jaar dan zijn de lonen qua koopkracht aan het dalen zowel door het neoliberalisme als door de crisis --> dus schuld werkgevers. In het neoliberalisme is de factor arbeid een kostenpost die naar nul moet en draait alles om de factor kapitaal/aandeelhouders.

Kijk je naar het beleid van de overheid van na de crisis dan is het vreemd dat ze de crisismaatregelen hebben laten staan en daarbovenop nog extra lasten hebben ingevoerd --> schuld overheid/politiek.

@1
Niet helemaal met u eens. Een bedrijf kan pas gaan "belonen" als het goed met het bedrijf gaat. Dat hoeft niet persé door een "groeiende economie" te komen.
Er zijn oók bedrijven, die tijdens een groeiende economie failliet gaan.
Dan krijgen mensen géén loonsverhoging, maar staan ze op straat..
Verder zijn koopkrachtplaatjes van het CPB niet serieus te nemen, omdat ze nóóit kloppen.
Koopkracht wordt altijd achteraf pas vastgesteld en dan nog verschilt het voor veel groepen.
Je kunt dus nóóit stellen,, dat de koopkracht 'voor iedereen' erop vooruit gaat.
Dat is elke keer een aperte leugen van wie het dan ook komt.
Koopkrachtplaatjes dienen alleen in de politiek om eisen af te dwingen, zoals nu.
Verder hebben ze, op voorhand, generlei waarde...

In de crisis hebben we kunnen zien waar het probleem zit: Het was opvallend dat de familiebedrijven minder last hadden van de crisis dan de concerns.

https://www.managementsite.nl/familiebedrijven-doen-beter

Waar zit hem dat dan in?

Nou, een familiebedrijf heeft als doel het voortbestaan van het bedrijf.
Een concern heeft als doel stijgende winsten voor hogere uitkeringen aan aandeelhouders.

Een familiebedrijf is dus tevreden als er nog steeds voldoende winst wordt gemaakt en schiet niet in de kramp als het niet zoveel procent minder winststijging is als vorig jaar. Of, hemeltjelief, minder winst dan het jaar daarvoor. Winst is in hun ogen namelijk winst.
Het concern echter moet ieder jaar meer winst maken dan het jaar daarvoor. Miljoenen winst is dan niet genoeg; het moeten miljoenen méér winst zijn. Om dat te bereiken moet er meer omzet worden gedraaid en minder kosten worden gemaakt. Gevolgen zijn reorganisaties, minder personeel, dalende lonen, hogere werkdruk, besparingen op wat ze maar kunnen bedenken wat vooral de werknemers treft. Tot de bodem is bereikt, het concern klapt, de werknemers werkloos thuis komen te zitten en het management hun kunstje elders opnieuw gaan uitvoeren. Lang leve de economie!

Wie daar even over nadenkt vindt het niet vreemd dat de bevolking verarmt en de loonkloof groeit. Rutte heeft nog steeds de illusie dat als je die bedrijven nu maar genoeg in de watten legt, zij een deel van hun megalomane winsten zullen gaan gebruiken om beter te zijn voor hun personeel: loonsverhoging, lagere werkdruk, betere arbeidsvoorwaarden. Nou, niet dus want de winsten moeten STIJGEN!

De aankomende minimum uurprijs voor de zzp-ers geeft aan dat het kabinet langzaam wakker begint te worden. Bedrijven zullen NOOIT spontaan de lonen verhogen!

Uiteraard hebben de werkgevers gelijk.
Die Rutte wil alleen dat de werknemer een flinke loonsverhoging krijgt om de lastenverzwaring
op lastenverzwaring te kunnen blijven betalen.

Deze gewiekste struikrover (Rutte) met zijn geboefte moet een keer ophouden met dat gegraai !