Levenslang voor jongeren die Valentin folterden en in Maas gooiden, ook zware straffen voor mededaders

De vijf beschuldigden waren donderdag schuldig verklaard aan moord, marteling, onmenselijke behandeling, aanranding van de eerbaarheid, opsluiting en doodsbedreigingen en mishandeling van een kwetsbaar persoon. Voor vier van hen - niet Loïck Masson - kwam daar nog verkrachting bij.

Valentin Vermeesch, die een licht verstandelijke handicap had, werd gedood in de nacht van 26 op 27 maart 2017. Hij stierf door verdrinking in de Maas, waarin zijn belagers hem hadden gegooid nadat ze hem eerst hadden gemarteld. Zijn lichaam werd op 14 april teruggevonden, met de handen vastgebonden op de rug.

De jury beraadslaagde meer dan acht uur over de strafmaat. Alexandre Hart en Belinda Donnay worden beschouwd als de hoofddaders en als diegenen die Vermeesch in het water duwden. Volgens de juryleden was er geen enkele verzachtende omstandigheid voor hun daden. Tegen Hart werd ook een terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank gedurende vijftien jaar uitgesproken.

De drie andere beschuldigden worden aangezien als mededaders. Van hen kreeg Killian Wilmet, die nog minderjarig was op het moment van de moord, de zwaarste straf. Het assisenhof legde hem een gevangenisstraf op van 29 jaar en een terbeschikkingstelling van 15 jaar. Wilmet filmde een deel van de feiten.

De twee andere mededaders, Loïck Masson en Dorian Daniels, werden veroordeeld tot respectievelijk 27 jaar cel en 25 jaar cel.

Er vielen  gemengde reacties te rapen bij de advocaten van de veroordeelden aan het assisenhof van Luik. “Schandalig”, reageerde de advocaat van Belinda Donnay. “Ik ben heel ontgoocheld omdat er met geen enkele verzachtende omstandigheid rekening werd gehouden”, reageerde haar advocaat Steve Van Laenen. Hij weigerde de juryleden te groeten. 

De advocaten van Donnay hadden maandag gepleit voor een gevangenisstraf van 25 tot 29 jaar, opdat hun cliënte toch een beetje hoop zou kunnen koesteren. Zij zagen onder meer haar atypische levenswandel, haar jonge leeftijd en het feit dat ze geen gerechtelijke voorgeschiedenis had, als verzachtende omstandigheden.

Alexandra Hart kreeg ook levenslang, met daarbij nog eens een terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank gedurende vijftien jaar. “De juryleden zijn duidelijk erg onder de indruk geraakt van de psychologische en psychiatrische experts, die hebben uitgelegd dat Hart structureel gevaarlijk is”, stelde zijn advocaat Renaud Molders-Pierre vast. Hij neemt akte van het verdict en zal met Hart bespreken wat hij wil doen.

Killian Wilmet kreeg een gepaste straf, reageerde zijn advocaat, Xavier Mercier. “Het is een strenge straf, ze is verschrikkelijk, maar ze laat ook plaats voor een beetje hoop”, klonk het. Wilmet was 16 jaar op het moment van de moord op Valentin Vermeesch in maart 2017.

Ook de advocaat van Dorian Daniels ziet hoop en toekomstperspectief voor zijn cliënt. Volgens meester Pascal Rodeyns hebben de juryleden ook rekening gehouden met “de oprechte spijt” die Daniels sinds het begin van het onderzoek heeft getoond.

“Het assisenhof heeft het verschil kunnen maken tussen de druk van de bevolking en de objectieve elementen van de zaak”, zei Nathan Mallants, advocaat van Loïck Masson, die 27 jaar cel kreeg. “Er is erkend dat hij zwak van geest is. Maar hij kreeg de opmerking dat hij nadien zou moeten beseffen dat hij zijn daden stelt, en dat hij de neiging heeft die te verbergen achter zijn handicap.” Zijn collega Arnaud Jaminon zei dat hun cliënt zijn straf aanvaardt.

“Ik denk dat het een zeer eerlijke en uitgebreid gemotiveerde beslissing is, die Valentin centraal plaatst. Dat is het belangrijkste”, zegt Alexandre Wilmotte, die de familie van Valentin Vermeesch vertegenwoordigde.

“Onze cliënten waren zeer waardig op het moment van de uitspraak. Het is duidelijk dat de straffen erg zwaar zijn. Maar hetgeen Valentin is aangedaan, getuigt van een verschrikkelijke en in mijn geval nooit eerder geziene gruweldaad”, aldus de advocaat. “Zoals de papa zegt krijgen ze Valentin daarmee niet terug. Dat is de realiteit waar ze vandaag nog steeds mee geconfronteerd worden.”

Hij is niet verrast dat het hof en de jury een onderscheid gemaakt hebben tussen de verschillende beschuldigden. “Ik denk dat het raadzaam is om niet iedereen over dezelfde kam te scheren. Een straf moet individueel zijn.”