Esther Vos (29) en Kay Holleman (33) stapten vorig jaar april in het vliegtuig. IJsland was hun eerste stop waar ze als digital nomads hun bedrijf in online marketing en een eigen reisblog hebben opgebouwd. "We hebben onze banen en de huur in Nederland opgezegd en onze spullen verkocht of weggegeven", vertelt Vos vanuit Indonesië.
Esther Vos en Kay Holleman in een omgebouwde bus in de Nieuw-Zeelandse stad Christchurch.
Stel woont in een omgebouwde bus
Na een reis door Canada, de Verenigde Staten en Latijns-Amerika kwamen ze in Nieuw-Zeeland terecht. Ze zijn inmiddels een half jaar onderweg en hebben behoefte aan meer stabiliteit. Vos: "Je kunt niet volle bak reizen én je bedrijf de volledige aandacht geven. Sommige mensen zien dit misschien als een vakantie, maar we hebben in ons leven nog nooit zo hard gewerkt."
In Nieuw-Zeeland woont het stel een half jaar in een bus, die ze zelf hebben omgebouwd tot een camper. Holleman: "Onze wensen waren een tafel, zodat we konden werken. Daarnaast wilden we een bed waar ik met mijn lengte languit in kon liggen. We kwamen erachter dat je niet veel nodig hebt om gelukkig te zijn."
Esther Vos en Kay Holleman in het Nieuw-Zeelandse Te Mata Peak.
'Douchen deden we op het strand'
Het is even wennen om in zo'n kleine ruimte te wonen. Vos: "Als je op de bank wilde zitten, moest je eerst het bed afbouwen. Afwassen kon alleen als de watertank was gevuld. Dagelijkse dingen kostten meer tijd. Douchen deden we op het strand of bij een camping."
Het grote voordeel: ze hebben hun huis op wielen altijd bij zich en kunnen kamperen waar ze willen. Holleman: "Een van de mooiste plekken was een gratis kampeerplek aan zee in het noorden van Nieuw-Zeeland. We zaten net voor de bus, toen er een groep orka's voorbij zwom. Dat is rijkdom voor ons."
Esther Vos en Kay Holleman in Mount Cook National Park in Nieuw-Zeeland.
De wereld als werkplek
"Toen ik in de Filipijnen woonde, ging ik 's ochtends surfen en werkte ik in de middag", vertelt Annemarie Konijn (37) vanuit Mauritius. "Hoe mijn dagen eruitzien, hangt af van de tijdzone waarin ik zit. In Azië loop je voor op Nederland en ga ik 's ochtends eerst nog sporten of iets anders doen, maar in Latijns-Amerika probeer ik vroeg te beginnen."
Konijn heeft samen met haar nicht een reisblog en een webshop. Ze leeft al meer dan vier jaar als digital nomad. Ieder jaar komt ze voor een paar maanden terug naar Nederland, waar ze op huizen past of verblijft in woningen van vrienden. "Veel mensen die op vakantie zijn, verlangen na een tijdje naar hun eigen bed. Dat gevoel heb ik nog nooit gehad."
Annemarie Konijn bij het Meer van Petén Itzá in Guatemala.
Huis op het water
Konijn: "In het buitenland kies ik de wat luxere hostels uit. Inmiddels verblijf ik ook vaak in huurwoningen. Ik ben tenslotte geen twintig meer. Ik vind het belangrijk dat mijn tijdelijke woning er sfeervol uitziet, dat er een fatsoenlijke keuken is en dat er een goede internetverbinding is. Na één nachtje slapen voel ik mij vaak al helemaal thuis."
Konijn heeft in Panama in een huis op het water gewoond en in Nicaragua keek ze vanuit haar raam uit over een kratermeer. Het grootste misverstand over haar manier van leven? "Dat ik altijd op vakantie ben. Digital nomads werken hard en zijn efficiënte werkers. Toch word je als locatieonafhankelijke ondernemer nog niet altijd serieus genomen."
Annemarie Konijn bij Bocas del Toro, een provincie in het noordwesten van Panama.
Van carrièretijgers tot wereldreizigers
Steven en Diana Zwerink hebben een reisblog en coachen andere ondernemers in locatieonafhankelijk werken. Ze zijn momenteel even in hun stacaravan in Nederland, maar vertrekken in september samen met hun driejarige dochter Isa en eenjarige zoon Vesper weer naar Costa Rica en Mexico.
In 2010 zegden ze hun banen bij een multinational op en niet veel later reisden ze samen de wereld rond. Sinds 2015 wonen ze afwisselend in een antieke Volkswagen-bus uit 1972 en in huurhuizen in Latijns-Amerika. "Onze bedrijven liepen zo goed, dat we niet alleen onderweg konden zijn. Je kunt moeilijk een klant afbellen, omdat je geen internet hebt."
Steven en Diana Zwerink met hun dochter Isa en zoon Vesper in de bus bij de Costa Ricaanse hoofdstad San José.
Kinderkamer in een Volkswagen-bus
Na de komst van dochter Isa moeten ze opnieuw leren leven in de camper. "Je hebt geen traphekje of een commode om haar te verschonen. Nadat Isa was geboren, hebben we boven de bestuurdersstoel een kinderkamertje gecreëerd. Het is een soort tent - gemaakt van een dekbedovertrek en een roze kussensloop - waar ze erg aan is gehecht."
De slaapkamer van Isa boven de bestuurdersstoel in de bus.
Nu ze twee kinderen hebben, blijven ze steeds langer op dezelfde plek. "Isa gaat vaak voor een paar maanden naar een vast schooltje in Costa Rica. Zo heeft ze Spaans leren praten, veel beter dan wij dat kunnen. Vanaf december heeft ze zomervakantie en gaan we weer rondreizen met de bus in Mexico."
Het stel werkt alleen als de kinderen slapen, dus vroeg in de ochtend en 's avonds. Als de een wat leuks met ze gaat doen, werkt de ander de mailbox bij. "Het gaat ons niet om locatieonafhankelijk werken of zoveel mogelijk toeristische trekpleisters afvinken. Dit is een manier van werken die ons ideale leven mogelijk maakt. Nu de kinderen klein zijn, willen we zoveel mogelijk samen zijn en ze een stukje van de wereld laten zien."
Steven en Diana Zwerink aan het werk in India, met op de achtergrond de Taj Mahal.