Meer, meer, meer Marokkanen
Geert Wilders noemt Marokkanen 'tuig'. De PVV-leider wil minder Marokkanen, een vijf jaar oude uitspraak waarover in hoger beroep nog steeds een rechtszaak loopt.
De zaak stinkt, alleen al doordat voormalig minister van Justitie Opstelten het strafproces herhaaldelijk heeft besproken met het Openbaar Ministerie. Dat is beïnvloeding die niet door de beugel kan. Een machtsspel. Wie is hier nu tuig?
Ik ben opgegroeid met Marokkaanse kinderen. Vooral tijdens mijn lagereschoolperiode speelde en leefde ik met veel Marokkaanse vriendjes en vriendinnetjes in de klas. Op de 'zwarte school' waren we met een handjevol Turken, terwijl de meerderheid Marokkaans was.
"Nederland heeft een haat-liefdeverhouding met Marokkanen. We houden van Ziyech, Nouri, Bouhlarouz en Afellay."
Ik had een haat-liefdeverhouding met hen omdat ik altijd ruzie met ze had. Maar als er stront aan de knikker was, dan waren ze er altijd voor mij. En die ‘stront’ kwam meestal door ruzie met weer andere biculturelen. Wat dat betreft leek onze jeugd wel wat op die film met Michelle Pfeiffer, 'Dangerous Minds'.
Het is vijftig jaar geleden dat de eerste Marokkaanse gastarbeiders naar Nederland kwamen. Op social media circuleert een film waarin te zien is hoe Marokkanen die naar Nederland wilden komen, destijds werden gekeurd: als beesten. Mensen die werden afgekeurd, werd nauwelijks een blik gegund.
Ook Nederland heeft een haat-liefdeverhouding met Marokkanen. We houden van Ziyech, Nouri, Bouhlarouz en Afellay als voetballers. We houden van Ali B die prinses Beatrix knuffelt, we houden van de grapjes van Najib Amhali. We houden van Abdelkader Benali omdat hij prachtige boeken schrijft. We houden van Khadija Arib, omdat ze gewoon kick-ass is.
"Overlast, dat is wat Nederland liever niet heeft: de grote mond op straat, de grote mond tegen vrouwen."
Waar we niet van houden, is het straattuig dat vrouwen lastigvalt – iedere vrouw in Nederland heeft er weleens last van gehad. Geert Wilders noemt Marokkanen 'tuig', daarom is hij voor 'minder, minder, minder Marokkanen'. Politicus Rob Oudkerk, oud-wethouder van Amsterdam, kwam in opspraak doordat hij in een onderonsje met voormalig burgemeester Job Cohen sprak over 'kut-Marokkanen'.
Cohen zei: "Het zijn wel ónze kut-Marokkanen." Oudkerk verexcuseerde zich en zei dat hij alleen doelde op sommige groepen Marokkaans-Amsterdamse jongeren die overlast veroorzaken op straat. Overlast, dat is wat Nederland liever niet heeft: de grote mond op straat, de grote mond tegen vrouwen, de grote mond tegen en intimidatie van homo's.
"Ik ben in mijn leven vooral uitgescholden door Nederlandse mannen, en nooit door Marokkaanse of Turkse jongens."
Marokkaanse Nederlanders zorgen voor een mooie dynamiek in Nederland. Hun diversiteit geeft ons de spiegel van de multiculturele samenleving, inclusief de mooie en de minder mooie dingen van integratie. Rapper Boef staat als een huis als het gaat om het imago van de Marokkanen in Nederland. Heel autochtoon Nederland schreef hem af omdat hij tegen twee dames 'kech' zei, wat 'slet' betekent. Veel Nederlandse kinderen zijn dol op zijn muziek, maar door zijn uitspraak over 'kechs' moesten concerten worden gecanceld.
Werd Boef niet extra gestraft door zijn achtergrond omdat werd aangenomen dat hij een Marokkaan is – terwijl hij eigenlijk van Algerijnse afkomst is? Is het niet hypocriet? We vinden allemaal wat van Marokkanen. Eigenlijk zijn zij hierdoor de echte BN'ers. Onze schaamte en onze trots.