Frame is Engels voor raamkozijn of montuur. Maar je hebt al jaren een hele infrastructuur van politieke volgers voor wie een frame iets anders is. Een truc om opponenten in een paar woorden negatief te definiëren. Een taalkundige constructie waarmee je politici in verband brengt met de onderbewuste angsten van burgers.
In het Haagse circuit heb je zelfs een overaanbod van mensen die in elke woordkeuze framing herkennen. Pseudo-professionaliteit die in feite amateurisme verraadt. Je zag het terug in het stuk dat Forum voor Democratie deze week online zette. ‘Eén-en-twintig keer geframed!’, stond erboven. Het bleken weerleggingen van „negatieve stempels die op FVD zijn geplakt”. De daders: de media (wie anders).
Zoals bekend leerde Baudet de grondbeginselen van het campaignen ooit op de BKB Academie, maar hier was hij blijkbaar een cruciaal lesje uit de cursus vergeten: wie wil aantonen dat hij geen racist, fascist, seksist, Poetinknuffelaar etc. is, bewijst dat met daden, niet met de herhaling van deze verwijten. Dan maak je de klassieke fout van Nixon (1974): „I’m not a crook.” Het type stommiteit dat Baudet in de Statencampagne niet maakte, toen Henk Otten de scepter nog zwaaide.
Het is trouwens ook best bijzonder dat uitgerekend Baudet anderen framing verwijt. Zijn voornaamste bijdrage aan het politieke vocabulaire – ‘het partijkartel’ - is de knapste framing van de laatste jaren. Vooral de combinatie met ‘baantjesmachine’ deed het uitstekend. Al hoor je hem over dit laatste minder nu prominente FVD’ers als Annabel Nanninga gelijktijdig drie baantjes bezetten (senator, Statenlid, raadslid) en zijn Europese lijsttrekker Derk Jan Eppink actief was voor de PvdA, Frits Bolkestein, de Vlaamse Lijst Dedecker en de VVD voordat hij voor FVD werd gekozen.
Maar denk niet dat dit Baudet tot bescheidenheid brengt. Zaterdag zei de FVD-kandidaat voor het voorzitterschap van de Eerste Kamer, Toine Beukering, in De Telegraaf dat de Joden „als makke lammetjes door de gaskamers werden gejaagd” en „weinig verzet” boden. Niets bijzonders, schreef Baudet met FVD-senator Paul Cliteur die dag op The Post Online. De ophef lag aan de interviewers van De Telegraaf (wie anders), die „stemmingmakerij” bedreven (het broertje van framing) en uit waren op „een rel”, aldus de FVD’ers. Niettemin trok Beukering dinsdag zijn uitspraak in, waarna FVD’ers in diverse media beaamden dat Beukerings kansen op het voorzitterschap verkeken lijken.
Dus nu is de vraag hoelang het duurt voordat Baudet ook dit afdoet als framing door de media. Want framen dat hij wordt geframed blijkt een van Baudets grootste vaardigheden.
Tom-Jan Meeus (t.meeus@nrc.nl; @tomjanmeeus) schrijft op deze plek een wisselcolumn met Lotfi El Hamidi.