Schokkende kindermishandeling in Goor, stiefmoeder voor de rechter

„Ze heeft mijn jeugd afgenomen”, vertelde het slachtoffer de rechtbank. „Ik was altijd bang voor haar, hield haar altijd in de gaten. Ik moest ook altijd met mijn rug naar haar toe zitten, dan kon ze me vanuit het niets slaan. Ik was echt bang dat er een dag zou komen dat papa mij zou moeten begraven.” 

Ze vertelt ook hoe ze ooit in de zomer in een zwembadje zat en honger had. B. gooide een broodje in het water. Omdat ze wist dat ze verder niets zou krijgen, voelde ze zich gedwongen om het drijfnatte broodje op te eten. Ook vertelde ze hoe B. haar soms via de huistelefoon opbelde. Ze deed alsof ze haar echte moeder was en treiterde haar vervolgens. „Ik wist dan wel dat zij het was maar durfde dat niet te zeggen. Ik had echt het gevoel dat ze het prettig vond om mij pijn te doen.” Het slachtoffer heeft nog steeds nachtmerries, dat B. haar komt vermoorden of wraak komt nemen.

Voor de rechtbank vertelt B. dat de mishandelingen vanuit frustratie begonnen. Ze zegt echter niet te weten waarom ze het deed. Op de vraag van een van de rechters of het ermee te maken had dat het slachtoffer niet haar eigen kind was zei ze: „Ik denk van binnen dat het wel anders is geweest omdat ze niet mijn kind was.” Ze zegt dat ze zich schuldig voelt en haar excuses wil maken.

De houding van B. zorgde ervoor dat officier van justitie Carlo Dronkers met grote twijfels zat. „Gedurende de zitting bekroop me een gevoel dat ik niet zo goed kan plaatsen. Ik weet niet of de rol die mevrouw nu speelt echt is of dat ze de schade wil beperken.” Dronkers verwijst naar een rapport van de reclassering waarin met één zinnetje zonder verdere uitleg wordt afgedaan dat er geen persoonlijkheidsproblemen zijn gevonden bij B.. „En dat is bijzonder voor een mevrouw die in de zorg werkt, terwijl dit toch zo’n enorme periode speelde.”