Direct naar artikelinhoud
InterviewLeenstelsel

‘Ik begon mijn studie in het eerste jaar dat het lenen werd ingevoerd. Puur omdat ik dat jaar begon loop ik 13 duizend euro mis’

Studenten die door het sociaal leenstelsel zijn ‘getroffen’ en geld moeten lenen voor hun studie, vertellen over hun ervaringen. Wat vinden zij ervan?

Student Sophie Janssens in Utrecht.Beeld Raymond Rutting photography

Sophie Janssens (22)

Begon in 2015 met rechten aan de UU

Woont in Utrecht

Komt uit Liempde

‘Ik weet nog dat ik op de middelbare school voorlichting kreeg over het leenstelsel, en dat ik best boos was. Ik begon mijn studie in het eerste jaar dat het lenen werd ingevoerd. Oneerlijk, vond ik dat. Puur omdat ik dat jaar begon loop ik 13 duizend euro mis.

‘Ik doe zo’n algemene studie dat ik er wel iets naast wil doen. Ik deed een parttime bestuursjaar bij een stagebemiddelingsbureau van de universiteit en ik heb altijd baantjes gehad. Daardoor heb ik wel een half jaar langer gedaan over mijn bachelor. En ik wil ook nog een master doen.

‘Mijn ouders betalen mijn huur, ik leen 650 euro in de maand. Dat heb ik ook echt nodig, om mezelf te onderhouden. Maar ik bezuinig dan ook niet op mijn studentenleven. Ik ben lid bij een studentenvereniging, dat kost ook veel geld.

‘Soms levert de schuld me wel stress op. Ik heb namelijk nog geen idee waar ik later terechtkom. Terwijl: die schuld is er al wel.’

Student Maureen van Buiten, in Utrecht.Beeld Raymond Rutting photography

Maureen van Buiten (20)

Begon in 2017 met de studie Global sustainability science aan de UU

Woont in Utrecht

Komt uit Burgum

‘Mijn decaan op de middelbare school zei over het leenstelsel: de afbetaling van je schuld is waarschijnlijk één spijkerbroek in de maand. Het lenen was toen al wel door iedereen geaccepteerd. Ik ken ook niemand in mijn omgeving die nog wel studiefinanciering krijgt.

‘Ik leen maximaal, maar een deel zet ik opzij op een spaarrekening. Mijn vader zegt altijd: je kunt nooit zo goedkoop ergens lenen. Het is kapitaal dat altijd van pas kan komen. Stel je hebt het nodig, dan heb je het. En anders betaal je het gewoon weer terug.

‘Laatst heb ik ontslag ingediend bij mijn horecabaan. Ik wilde wat geld sparen, want ik ga volgend jaar op uitwisseling. Maar een baantje is voor mij meer voor de extra. Ik haal liever mijn studie binnen drie jaar, zonder dat ik ernaast hoef te werken.

‘Ik vind het belangrijk dat ik niet uitloop. Omdat ik weet dat ik het kan, en omdat ik weet dat het goedkoper is.’

Pabo-student Richard Bloos.Beeld Raymond Rutting photography

Richard Bloos (21)

Begon in 2018 met de Pabo aan de HvA

Woont in Mijdrecht

Komt uit Mijdrecht

‘Toen ik met mijn opleiding begon was het leenstelsel eigenlijk helemaal geen thema. Ik leen het maximale bedrag, en ik krijg ook nog een aanvullende beurs. Op mijn stage werk ik één dag in de week betaald en op zondag werk ik in een supermarkt. Ik woon nog thuis, kamers zijn heel duur en mijn ouders vinden het nog wel gezellig met me.

‘Ik heb ook al een mbo-opleiding tot onderwijsassistent gedaan, toen kreeg ik nog wel gewoon studiefinanciering. Ik wist: als ik hierna door wil studeren, moet ik straks gaan lenen. Maar voor mij was er geen andere keuze. Ik wil al van kleins af voor de klas.

‘Het hbo is wel een stukkie duurder. Maar ik zie mijn studie als een investering in de toekomst, dus ik heb er weinig problemen mee dat ik daarvoor geld moet lenen.

‘Ook over de afbetaling maak ik me niet echt zorgen. Ik denk er nu nog niet zo veel aan, maar misschien verandert dat als ik de eerste betaaltermijn van DUO zie.’