Vretecool: Grote Aldi diepvries Saté test

Saté. Die maak je het liefste zelf, want saté uit blik of de vriezert is doorgaans niet te nassen waarbij opgemerkt moet worden dat de diepvrieszakjes snel lek gaan en je dan kapotgekookte brokjes vlees hebt in een pan gevuld met bruin water.

Die diepvrieszakjes worden dus sinds het aflopen van de studententijd vermeden en bij genoeg tijd wordt zelf iets degelijks in elkaar gedraaid. Nu waren we onlangs in de Aldi, en zagen daar in de vriezer twee varianten saté liggen die in de magnetron kunnen. Dus wij zowel de big als kip juichend in het mandje gelegd en bunkerwaarts getogen om dat fluks te gaan uitproberen.

Thuisgekomen alle conimex van het aanrecht in de prullie geveegd en eerst maar eens gekeken wat voor vlees we in de kuipjes hebben.

36% gegaarde varkensvleesbrokjes en 64% satésaus. Prima, door naar de bereidingswijze.

Nou hebben we dus de schurft aan lang wachten op voer, het is hier immers Vretecool, dus we gaan voor de magnetron. Moet je gaatjes prikken. Nou dat kunnen we wel, dachten we.

Zelfs subtiel stabben gaat door het maagdelijke vliesje heen als een horde op hol geslagen olifanten. Het plastic is een beetje zoals de administratie op donoren bij de spermabank in Barendrecht, heel dun. Affijn, we hebben de verpakking wel gevolgd, er zitten immers gaten in, dus 3 minuten en rammen met die magnetron. En u zag het al aan de foto bovenaan de pots, dat zag er echt holstrontverklonterend goor uit. Wij de verpakking gecheckt, blijkt dat je de shit nog moet omroeren. Zo geschiedde.

Yep, dat ziet er minder goor uit dan eerder. Maar dan de belangrijkste vraag, is het te beuken. Nou, hoe gaan we dit subtiel omschrijven. Vretecool is ook wel de meetlat voor de maag, maar hiervoor hebben we een nieuwe meetlat nodig. De aangekoekte korsten drek die voor rookworst moesten doorgaan van Jong Soep waren minder vies. We gaan liever met de gehele redactie gehaktballetjes van de Ikea eten met batterijzure sauvignon-blanc om de tanden te bleken dan dit te moeten proeven. Het is letterlijk wat er gebeurt in je mond als je een droog geel sponsje in stukjes uitsteekt en in schimmelende reuzel opbakt (niet alle recepten hebben Retecool gehaald zegmaar).

Dit is de textuur van stinky tofu, aangebakken in afgewerkte motorolie, dit is de ovenschaal onder de pizzabodems, de gele hesjes onder de saté, dit is de Claudia de Breij van de humor. Als je veertien gerechten met conimex maakt, ze pureert in de blender en dan linea recta in de kliko giet geeft dat NOG STEEDS een beter vullend gevoel dan deze saté.

Aldi, ga je goedverdomme schamen, dit is een misdaad tegen de menselijkheid.

Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.