Het is opvallend hoe de laatste maanden de rente op de financiële markten langzaam verder is gedaald. Ik houd dat angstvallig in de gaten. Het maakt mij ongerust. Waar leidt dit ons naar toe? Zullen we ooit moeten betalen voor ons eigen geld? Nooit eerder in onze monetaire geschiedenis is de rente zo laag geweest en de mondiale schuldenberg zo hoog.
Schulden bij de één, verdienmodel bij de ander
In mijn columns kom ik regelmatig terug op het onderwerp van de mondiaal excessieve schuldenberg. Ik heb vaak geroepen dat de problematiek rondom teveel schuld ons gaat nekken. Vanuit mijn vrijwilligerswerk word ik geconfronteerd met het menselijke leed van teveel schuld bij de gewone man. De particulieren die onder uiteenlopende omstandigheden bezwijken onder hun persoonlijke schuldenberg. Niet alleen de persoon zelf maar ook de samenleving ondervindt hier veel hinder van. In de vorm van schuldhulpverlening, maar ook in de geestelijke gezondheidszorg. Goed voor de werkverschaffing zouden sommigen zeggen. Maar is het niet een kwalijke zaak dat er veel geld wordt verdiend aan financieel menselijk leed.
Financiële sector heeft waterhoofd
Banken, financiële dienstverleners, beleggers en pensioenfondsen hebben een verdienmodel aan de schuldhandel. De hedendaagse schuld gedreven welvaartsmaatschappij heeft onbewust een financiële sector gecreëerd met een enorm waterhoofd. Er wordt ontzaglijk veel geld verdiend aan de handel in schuldpapier. We weten eigenlijk niet beter dat het vrij normaal is in deze snelle digitale wereld. Een wereld waarin alles sneller gaat dan een eeuw geleden.
Besteedbaar inkomen daalt door schuldverplichtingen
Als ondernemer moet je snel investeren voordat een ander je voor is. Niet wachten totdat we het geld bij elkaar gespaard hebben maar direct lenen bij de bank. Terug betalen doen we met de inkomsten uit de investering. De laatste decennia worden echter teveel risicovolle consumptieve leningen verhandeld. Dat zijn de hypotheken op eigen woningbezit en de persoonlijke leningen en doorlopend krediet. Hiermee worden geen inkomsten gegenereerd en de rente- en aflossingsverplichtingen moeten worden terug betaald vanuit het eigen bestaande inkomen. Door de alsmaar stijgende (wereldwijde) schuldenberg daalt tegelijk het besteedbare inkomen van veel hardwerkende burgers vanwege de schuldverplichtingen. Niet voor niets hebben centrale banken wereldwijd de rente verlaagd tot (bijna) nul procent.
Schulden, schulden, schulden
Behalve particulieren zijn veel overheden te veel schulden aangegaan. Balansen van (systeem)banken maar ook van centrale banken staan tjokvol schuldpapier. Door de geldverruimingspolitiek van centrale banken zijn ook hun balansen vol gelopen. De stille hoop van de financiële sector, die een enorm waterhoofd heeft, was dat de economie wel zou aantrekken en dat daarmee de schulden zouden worden afgebouwd. Niet dus! Juist door de lagere rentetarieven zijn vooral burgers en beleggers ingestapt in vastgoed en aandelen. Door de lage rente stegen de activaprijzen tot ongekende hoogten. De regeringen van schuldennaties, zoals bijvoorbeeld Griekenland en Italië lossen hun oude leningen af met nieuwe leningen met een lager rentepercentage. Staatsschulden, bedrijfsleningen en particuliere schuld nemen door de lage rente mondiaal nog altijd gevaarlijk toe. Maar ja, wat wil je met deze lage rentetarieven in een (agressieve) financiële marktsector.
Mogen we vertrouwen in stimuleringsbeleid centrale banken?
De hedendaagse maatschappij is gaan geloven in het stimuleringsbeleid van centrale banken. De beleidsmakers van het huidige monetaire krediettijdperk. We zagen de laatste maanden oplevende beurzen die weer skyhigh gingen. Meestal door een opbeurend praatje van een centrale bankpresident of een tweet van Trump. Alleen mooie woorden die op korte termijn wat opwaartse bewegingen laten zien op de financiële markten. Maar wie gelooft er nu nog in loze beloftes. We zien geen keiharde maatregelen die de schuldenberg verlagen. Gaat ook niet gebeuren.
Schuldkwijting
Een drastische maatregel zou schuldkwijting kunnen zijn. Maar dat gaat ten koste van dramatische verliezen op de balansen van banken, centrale banken en zeker ook pensioenfondsen die flink belegd zijn in schuldpapier. Dat zijn de vorderingen in de vorm van hypotheken en leningen ter linkerzijde op de balans. Als hierop excessief moet worden afgeschreven dan gaan banken wankelen met alle gevolgen van dien. Politieke leiders zijn korte termijn denkers net als de beleidsmakers van centrale banken. Men zit daar maar voor een korte (gekozen) termijn. En dat werkt anders dan bijvoorbeeld mijn eigen persoontje die 48 jaar lang verantwoordelijk was voor zijn prestatie in overheidsdienst. Kortom, de hete brij wordt door de financiële beleidsmakers telkens vooruit geschoven. Wat is er nu makkelijker dan de rente verlagen over een reeks van jaren.
Het keerpunt
Maar eens komt het keerpunt. De rente kan niet lager. Althans niet als je handelt naar normale maatschappelijke maatstaven. Ik blijf hardnekkig beweren dat negatieve rentetarieven niet gaan werken. Het is in strijd met onze maatschappelijke normen en waarden. In dit eindspel van de monetaire geschiedenis blijkt echter alles mogelijk. Al een tijdje berekenen de centrale banken een negatieve rente aan de systeembanken. Ook de beleggers kennen een negatieve rente op kortlopende staatsobligaties.
Op moment van dit schrijven staat de 10-jarige staatslening in Duitsland op een negatieve rente van -0,05. Een gevaarlijke trend. Niet direct voor beleggers die de koerswaarde zien stijgen. Maar gevaarlijk voor banken die hun klanten in de samenleving voor een voldongen feit stellen dat de bankrente uiteindelijk naar negatief moet. Kan niet anders, het is hun verdienmodel.
Centrale banken in paniek?
Ik weet nu al hoe de samenleving daarop gaat reageren. Eerst heel lauw, de kat uit de boom kijken. Zoiets van, het zal toch niet gebeuren dat we gaan betalen voor onze spaarcenten, voor ons eigen geld. En dat onze pensioenen worden gekort en afgeroomd door het gevaarlijke monetaire beleid van onze (centrale) banken? De hardwerkende niets vermoedende burger heeft eerst nog vertrouwen in onze beleidsmakers en denkt dat ze met een oplossing komen zoals dat altijd in het verleden is gebeurd. De bange beleidsmakers kiezen voor de makkelijkste maar meest gevaarlijke oplossing. Dat is hun repressieve rentebeleid. Dus rente naar negatief met de stille hoop in hun achterhoofd dat de massa dit eerst wel pikt.
Het bekende verhaal
Het is het bekende verhaal van de kikkers in een pan. Doe je kikkers in een pan met kokend water dan springen ze er direct uit. Doe je ze in een pan koud water en breng je deze langzaam aan de kook dan worden ze dood gekookt. Gekozen beleidsmakers kiezen niet voor een mondiale schuldkwijting omdat zoiets veel sneller tot een reset van het monetaire systeem leidt. Er zouden vrij snel (systeem)banken failliet gaan met de nodige panische reacties. Een uiterst moeilijke en onvoorspelbare periode. Maar wat gaat er gebeuren als we negatieve rente accepteren? Eigenlijk is accepteren niet het juiste woord. Het wordt ons dwingend opgelegd. We hebben geen keus. Beleidsmakers kiezen de makkelijkste weg. Gewoon doormodderen en zien waar het schip strand.
Betalen voor ons eigen geld!?
Wel moet eerst nog geregeld worden dat contant geld op een of andere wijze belast wordt met een heffing zodat we kiezen om alleen nog digitaal te gaan en te pinnen bij de kassa. Het is een langzaam proces waar we massaal intrappen. Het IMF heeft daar al een studie naar gedaan. De centrale banken met hun systeembanken hebben ons in de tang. We kunnen straks geen kant op met ons geld. Contant geld zal zeker worden belast en ons spaargeld op de bank zal worden afgeroomd door negatieve rente. In de volksmond noemen we dit diefstal. Het geld wat de banken beheren is ons geld. Hoe kan het bestaan dat we in deze 21ste eeuw moeten gaan betalen voor ons geld.
Ruilmiddel / Betaalmiddel
Geld is een ruilmiddel dat wereldwijd als betaalmiddel is aanvaard. Nogmaals, hier is sprake van diefstal van ons geld als banken hun rekeninghouders geld afnemen en zich toe eigenen onder het mom van “hoeders” van het monetaire systeem. Ook het digitale geld is net als contant geld (chartaal geld) een ruilmiddel en mag niet worden afgepakt. We zijn wel gewend om een bank te betalen voor vormen van dienstverlening zoals verkoop van financiële producten, maar nog nooit heeft iemand mijn contante geld opgeëist wat ik altijd op zak heb. Hetzelfde geldt voor het digitale geld. Dit is in eigendom van het publiek en dient als (digitaal) ruilmiddel. Ben in mijn leven nooit eerder beroofd, maar zal er nu niet aan kunnen ontkomen. De banken staan in dienst van de samenleving en verzorgen het betalingsverkeer. Dat is hun morele verplichting. Hun positie in de samenleving is nu buitengewoon verachtelijk.
Negatieve rente is diefstal!
Ons geld is een maatschappelijk en wettig betaalmiddel. Gestalde bedragen(spaargeld) zijn, of waren ooit, voor de banken een verdienmodel door het tegen een hogere rente uit te lenen. Met de invoering van negatieve rente zou de bank diefstal plegen bij hun rekeninghouders. Hoe willen banken dat moreel verantwoorden? Ik kan het niet anders verwoorden dan dat we in een tijdperk geraken van publieke geldroof. Niet de bank wordt beroofd maar de bank berooft de samenleving. Het is er langzaam in geslopen en menigeen denkt er niet bij na. We teren in op ons eigen geld als we het geld op de bank laten staan. Maar als we massaal ons geld van de rekening halen dan gaan we straks betalen voor het in bezit hebben van cashgeld. Het IMF heeft nota bene een studie gemaakt over hoe negatieve rentetarieven zouden moeten gaan werken. Men is achter de schermen bezig om te zien hoe men de samenleving kan beroven van ons geld. Het wordt tijd om te zoeken naar een ander betaalmiddel. Al dan niet wettig. Ons geld wordt ons straks afgenomen dus we moeten wat anders bedenken om te verruilen en daarmee te overleven.
Dan maar goud of zilver?
O ja, hoe zit het dan met goud en zilver. Het zou bij nader inzien heel goed kunnen dat de slimmeriken onder ons hun gouden en zilveren munten collectie gaan uitbreiden. Dat moet te zien zijn aan de goudprijs. Vooralsnog is deze nog weinig in beweging. De goudprijs wordt ook al weer volop gemanipuleerd op de Comex, een in New York gevestigde beurs voor termijncontracten in goud en zilver. De bankenwereld speelt hierin een duistere rol om de goudprijs niet te gek op te laten lopen. Intussen kopen centrale banken massaal goud op en dat geeft te denken. Voelen centrale banken aan dat er iets mankeert aan het huidige fiat geldsysteem en zouden ze stiekem achter de schermen werken aan terugkeer naar een door goud gedekt geldsysteem? De vraag is hoe lang het gaat duren nu steeds meer mensen fysiek goud en zilver aankopen. We zullen het zien de komende jaren. Het worden spannende tijden.
Deep state onmiddellijk tot stoppen dwingen?
Gele hesjes staken niet voor niets?
https://www.telegraaf.nl/nieuws/3572301/relschoppers-kapen-protest-gele-hesjes-10-agenten-gewond
De protesten van de “gele hesjes” zijn duidelijke signalen dat het niet goed gaat in Frankrijk. Ook vandaag blijkt weer dat een grote onderlaag uit de banlieu zich in de demonstraties mengt die ooit zijn begonnen vanuit de middenklasse. Er wordt door de media nog altijd laatdunkend gesproken over “gele hesjes” met een soort van minachting. Inmiddels moet toch duidelijk zijn dat deze volksopstand een eerste aanzet is tot een nieuwe revolutie. Macron denkt alleen aan een groot Europa en vergeet zijn eigen volk. De toegezegde verzachtende maatregelen zijn een druppel op de gloeiende plaat en veroorzaken straks net zoals in Italië een oplopend begrotingstekort. De Fransen gaan dat financieren vanuit een hogere staatsschuld, net als in Italië. Hogere schulden dwingen centrale banken tot een agressief en repressief rentebeleid met lagere rentevoeten. De gevolgen daarvan ondervinden we al een tijdje. We kunnen wel raden wat er straks gebeurt als de onvrede vanuit Fr overslaat naar andere EU-landen.
Als je er wat verder over nadenkt zal het met de gele hesjes wel meevallen in Nederland. Velen zijn ZZP-er en hebben geen geld en tijd om zich om het extreem-kapitalisme druk te maken. Verder was vandaag in het nieuws dat meer dan 90 procent van de koopwoningen al niet meer aan de “middenklasse” kan worden verkocht door de veel te hoog opgelopen prijzen en dat de huurmarkt zo mogelijk nog belabberder voor ze is. Een trieste ontwikkeling als je je bedenkt dat wonen een van de eerste levensbehoeften is. Een van de gevolgen dat je met lenen meer dan verdienen dan uitlenen. Heel eng allemaal.
Het grote probleem zijn niet de banken, maar de overheden. Maar, de overheden worden wel in stand gehouden door de kiezer, die alleen maar snoepjes wilt hebben, in de vorm van gratis voorzieningen. De politieke partijen die alleen maar geinteresseerd zijn in hun baantjes, blijven gewoon geld uitgeven als water.
Een bank wilt zijn klanten niet beroven, noch bestelen. Maar, de banken zitten opgescheept met een gewapende schuldenaar, de overheid, die haar schulden niet en nooit zal afbetalen. De banken zullen vroeg of laat failliet gaan. Als dat gebeurt zal de overheid ook failliet gaan.
Systeembanken die het wereldwijde betalingssysteem beheren mogen niet failliet gaan. Overheden mogen ook niet failliet gaan. Uiteindelijk wordt de rekening ter voorkoming van bankfaillissementen neergelegd bij de (bank)rekeninghouder in de vorm van negatieve rente. De rekening van de aanstaande overheidstekorten wordt neergelegd bij de belastingplichtige burger. Niet helemaal toevallig zijn we dat allemaal zelf. O ja, er hangt ook nog zoiets van een klimaatrekening boven ons hoofd. Kan d’r ook nog wel bij.
Karel je ziet het fout de banken hebben de overheid in hun houtgreep , de banken bepalen
het beleid in elk land dmv een centrale bank in prive handen van een paar banken families.
Inflatie word bewust gecreerd en is gewoon onzichtbare belasting.
Reserve currency screws
over mainstreet and America’s patrimony are exported for wage arbitrage.
Triffin’s dillema is
real. Any sort of domestic stimulation (through deficit spending) soon
stimulates foreign economies, as they use those dollars.
Reserve currency is in
abrogation of an iron law of economics: Never Let your sovereign currency
circulate outside of your borders. This is codified in Keynes law:
International trade is only barter.
Keynes bancor system worked
to isolate goods exchange using an accounting system (not money). Gold flows
post Breton Woods were used to balance trade and adjust national currencies
exchange rates (relative to gold).
So, the U.S. has screwed
itself hard with reserve currency, but benefited the predatory finance class
who are (((International))) in outlook.
Twee ‘parallelle’ lijnen die elkaar dus tóch kruisen. Als geld lenen (schuld) profijtelijker is dan geld uitlenen (bezit). In het verleden op zich al een zeker teken genoemd van een aanstormende crisis.
Storm op de obligatiemarkt, vlakke aandelenbeurzen, de geldsluizen van centrale banken blijven openstaan en maken het ‘opdweileffect’ tot een farce. Geld in omloop overstijgt steeds meer de economische productie en heeft een toenemende invloed op het operationeel resultaat. Gevoegd bij de explosief stijgende prijzen van grondstoffen en energie (ruwe olie) en het verminderd vertrouwen: een ideale basis voor hyperventilatie. Een situatie die (theoretisch!) schulden even snel
zal doen verdampen als niet duurzaam belegd bezit.
Zeer heldere analyse. “Twee ‘parallelle’ lijnen die elkaar dus tóch kruisen. Als geld lenen (schuld) profijtelijker is dan geld uitlenen (bezit).” Deze situatie duidt heel duidelijk op een onevenwichtige periode. Een wankele situatie die getuige de monetaire geschiedenis altijd uit de hand loopt. Ik denk dat we eerst in een deflatoire periode geraken. Als straks beurzen gaan crashen en de prijzen van vastgoed dan is de beer los. Alle activa daalt dan in waarde, dus ook de pensioenen waarvan ik zelf afhankelijk ben. Ik bespeur al enige onrust onder de gepensioneerden die de al lang verwachtte kortingen zien naderen. Let wel, voor 3,5 miljoen gepensioneerden is dit onheilspellend. Als onder de beroepsbevolking ook onrust de kop opsteekt, door toename werkloosheid etc, dan zien we een totale onrust onder de gehele bevolking. De ideale mix voor een stormachtige periode. Gele hesjes veranderen in oranje aangelopen mensen waarvan er steeds meer zonder hesje de straat opgaan. Als het (wankele) vertrouwen van nu omslaat naar wantrouwen is de tijd rijp voor prijsinflatie in de dagelijkse levensbehoeften. Ziedaar de ideale storm. De mix van deflatie in activa en opgebouwde pensioenwaarden en prijsinflatie geeft een periode van stagflatie maar zal snel omslaan naar inflatie in een wereld die bol staat van de schulden. We raken eerst in een periode van biflatie waaraan de naam van deze site is ontleend: “Biflatie is een economische situatie die gekenmerkt wordt door zowel inflatie als deflatie. De prijs van grondstof gerelateerde producten stijgt, terwijl de prijs van schuld gerelateerde producten daalt. Er is sprake van grondstofinflatie en kredietdeflatie tegelijkertijd.” Het zal een overgangsperiode zijn naar hyperinflatie omdat het vertrouwen in beleidsmakers totaal wegvalt als men ziet dat op den duur inflatie de overhand krijgt. Als het aantal lezers op deze site toeneemt dan is dat een signaal.
Grote bubbels wijzen er her en der op dat de markt al IS overspoeld door goedkoop monopoliegeld. Nog méér goedkoop geld zal geen tegenwicht (meer) kunnrn bieden aan de toenemende inflatietrend, integendeel, het zal
die trend alleen maar (versneld) versterken. Bij de huidige zwakke euro (t.o.v. de US dollar) en de teruglopende groei zou dat weleens onverwacht snel kunncn gaam.
Toch denk ik dat wanneer de groei verder afzwakt, we eerst in periode met deflatie geraken. Consumenten worden voorzichtig met hun uitgaven en stellen hun aankopen uit. Producenten blijven zitten met grote voorraden waardoor prijzen dalen. Tegelijk dalen prijzen van aandelen en vastgoed. Opgeteld leidt dat tot een deflatoir tijdvak. Mogelijk dat centrale banken nog trachten de rente te verlagen en tegelijk de financiële markten proberen te stimuleren door het opkopen van slechte leningen. Is al volop gedaan door de ECB, die veel staatsleningen van Italië en andere Zuid-Europese landen op de balans heeft staan. Kan daar nog meer bij? Waarom laten we dat gebeuren? (Hee Wopke, zeg er wat van). Hierdoor krijgen banken en beleggers wat meer lucht maar raken we in een gevaarlijk tijdvak. Als de nulrente in onze samenleving wordt doorbroken naar negatief zullen (bank)rekeninghouders gaan twijfelen en gaat vertrouwen omslaan naar wantrouwen. De rekeninghouders zijn dus ook de consumenten die worden geconfronteerd met economische krimp en dat geeft ook weer een optelsom die zorgt voor een verdubbeling van het wantrouwen. Op dit moment is nog slecht in te schatten hoe beleidsmakers van centrale banken en regeringen gaan reageren op de verwachte economische krimp. Een kat in nood maakt vreemde sprongen namelijk. In het ergste geval zouden stimulerende maatregelen kunnen volgen ten gunste van de portemonnee van de consumenten. Dat is helikoptergeld en lijkt verleidelijk maar is gelijk gevaarlijk want heeft in het verleden altijd geleid tot hyperinflatie met alle gevolgen van dien. Tekorten bij de overheden leiden tot belastingverhoging en/of hogere staatsschulden waardoor begrotings- en aflossingsverplichtingen de inflatiespiraal gaan versterken. Door de globalisering van de laatste jaren zal de hyperinflatie overal toeslaan en zal in veel opkomende landen de aanleiding zijn voor revoluties en voor de westerse landen betekent dat instabiele regeringen. Voor Europa een afbraak van de EU. Kortom, spannende tijden.
Vermoedelijk zal de burger/consument over het verdere
verloop niet veel meer te vertellen hebben. De grote klappen zullen waarschijnlijk (zoals het er nu naar uitziet)) een naar oliesmaakje hebben.
Gaat of kan de consument de aankoop van zijn eerste levensbehoeften uitstellen omdat ze veel te duur geworden zijn en hij het zaakje niet meer vertrouwt? Nee.
Wel zal hij luxe aankopen – wegens geldgebrek – links moeten laten liggen, ondanks mogelijke prijsdalingen op dat gebied en ondanks het voorhanden zijn van
goedkoop krediet.
Trumps handelsoorlogen mogen dan wel onberekenbaar zijn, gemeten naar zijn kennekijke bedoelingen zijn ze wel hoogst effectief.
Je moet altijd het tegenovergestelde doen wat de overheid of een andere machtige organisatie van je verlangt. Banken willen graag cashless society en overheden ook, daar wordt groot op ingezet. Dus mensen, blijf allen met cash geld betalen! Ga tegen de stroom, of eigenlijk laat de stroom stromen, want als die opdroogt dan valt onze financiele vrijheid weg!
De pinautomaten worden nu ook al samengevoegd, steeds minder plekken waar je aan geld kan komen, Als het systeem valt zal iedereen terugschakelen op eerst cashgeld en daarna goud of andere ruilgoederen! Stop met pinnen, wees er niet afhankelijk van!
https://nos.nl/artikel/2284405-twintigers-stellen-meer-uit-en-dat-kan-grote-gevolgen-hebben.html
Wat in dit artikel wordt uitgelegd is behoorlijk zorgelijk. De gevolgen hiervan moeten we niet onderschatten en gaat wellicht op korte termijn al negatief inwerken op bijvoorbeeld pensioenen, snel toenemende vergrijzing en uiteraard economische krimp.
Ik heb er begrip voor dat veel mensen de banken of zeg maar, de financiele instellingen de schuld geven van de crisis en de omvang van de schulden.
Ik vind dit nogal te kort door de bocht. Hoe komen schulden tot stand?
Er zijn 2 partijen, een schuldenaar en een schuldeiser. Tegenover het bezit (recht) van de schuld staat ook een schuld (verplichting), de schuld terug te betalen. Over de tegenpartij nu de Overheid, een bedrijf of een particulier, maakt helemaal niets uit. Dit mag misschien vreemd klinken, schulden moet je terug betalen. Ook de Overheid moet haar schulden terugbetalen. Anders zijn de kiezers, de belastingbetalers het haasje.
Gaat de bank zomaar geld aan deze partijen, dan is het antwoord, nee. Iedereen die een huis wilt kopen, of auto wilt financieren via de bank, weet precies wat de bank doet. De Bank doet onderzoek naar de verdien en leencapaciteit van de aanvrager. Je moet bewijzen naar de bank dat je de lening ook kunt betalen. Dit geld vooral voor bedrijven. Banken doen uitgebreid onderzoek naar de omzet en winstgevendheid van bedrijven.
Elke banklening is een contract welke getekend wordt door beide partijen. Het is je reinste onzin te veronderstellen dat banken Overheden, bedrijven en particulieren kunnen dwingen of chanteren om een lening af te sluiten. De contracten worden vrijwillig afgesloten en beide moeten tekenenen.
Dat banken met hun financiele producten, fiscaal en economisch slimme dingen doen, tja, dat is het resultaat van wetten en fiscale regels.
De overheid heeft in deze wereld meerdere petten op. De overheid verdient heel veel geld door de onroerend goed en roerend goed markten door fiscale regels op te stellen. Daarnaast, ondersteunt de overheid haar kiezers met fiscale regelgeving, die eigenlijk schulden maken promoot. Ook hier verdient de overheid geld, dure huizen op dure gemeente grond. Kassa.
Daarna beperkt de overheid ook nog eens een keer het gebruik en inzet van grond in handen van derden door allerlei regels. Je kunt niet zomaar ergens een huis, schuur of iets anders bouwen. Ook hier wordt geld verdiend.
De Overheid heeft dankzij het gewelds- en wetsmonopoly een enorme MACHT over bedrijven en burgers. De Overheid is GEEN zielige organisatie die door de banken in een hoekje gedrukt kan worden. De overheid is juist een zeer gevaarlijke organisatie, die hele zware machtsmiddelen tot haar beschikking heeft om zorg te dragen dat de banken zich aan de WET houden, die de Overheid juist maakt.
Als de banken een grote bek hebben, dan gebeurt het volgende: de belastingdienst komt extra ZWAAR controleren, de FIOD komt de zaak onderzoeken, de politie houdt wat vaker de directeur aan de kant van de weg (de overheid is de namelijk de eigenaar van de wegen, de AFM komt op bezoek en andere afkortingen gaan op ‘bezoek’ bij de Bank. Aan het eind van de week houdt Bank zijn mond dicht.
Mochten jullie toch denken de bankenfamilies machtiger zijn als de gewapende Overheid, stel ik voor dat jullie de belastingen maar eens NIET betalen. Tipje van de sluier: de FIOD kan jouw 90 dagen lang opsluiten, zonder aanklacht. Die regelt ook voor bankdirecteuren en topmanagers. Dus de banken moeten het spelletje van de Overheid meespelen.