Ondiep wordt diverser, maar voor Samantha (30) is er geen betaalbaar huis

Het is een grote stap en ze maakt hem met pijn in haar hart. Samantha van Zanten (30) gaat weg uit Ondiep. Haar overgrootvader verhuisde begin vorige eeuw naar de wijk, haar opa bleef er wonen, net als haar vader. Meer dan een eeuw wonen de Van Zantens hier al. Samantha groeide op in de wijk, wilde niets liever dan hier een eigen plekkie. Maar het lukt niet. Negen jaar staat ze al ingeschreven voor een sociale huurwoning, maar voor een huis verderop in de straat stond ze laatst nog zestigste op de lijst.

In de tijd van vader Henny ging dat allemaal anders. Ook hij woonde bij zijn ouders tot hij voor zichzelf een sociale huurwoning kreeg in de oude volkswijk. “Met een paar jaar wachttijd op zak liep ik naar het kantoor van de Mitros, bij de Rode Brug. Zij regelden toen gewoon dat ik in de wijk kon wonen”, vertelt hij aan de keukentafel van de familie. “Maar de wijk had toen wel een reputatie hoor. Misschien dat mensen uit andere wijken niet in de wijk durfden of wilden wonen.”

Dat is nu anders. Ondiep is populair en ook mensen van buiten de wijk reageren nu als er een sociale huurwoning vrijkomt. Kan dat niet anders, vraagt Henny zich af. Kunnen de kinderen van de oude Ondiepers geen voorrang krijgen? De identiteit van de wijk, waar bewoners naar elkaar omkijken, geld inzamelen voor rouwkransen en aanbellen als Ome Tinus al een tijdje niet gezien is, wordt toch gevormd door haar bewoners?

Nieuwe gezichten

Woningbouwcorporatie Mitros zet de laatste jaren juist bewust in op een meer diverse wijk. De nieuwe gezichten kunnen ook zorgen voor een sterkere wijk waarvan ook de oude bewoners profijt hebben, zegt manager strategie Bastiaan Staffhorst van Mitros. “Ondiep is toch best wel ruwe wijk geweest, met tot recent nog veel problemen achter de voordeur. Natuurlijk kan de instroom ook doorschieten maar dat proberen we hier juist te voorkomen”, zegt de Mitros manager. 

Hij hoort de verzoeken om voorrang vaker. Maar de woningbouwcorporatie gaat daar niet over, en bovendien is het geen eerlijker systeem. “Idealiter hebben alle wijken zo’n sterke sociale cohesie als Ondiep. Als er in elke buurt een voorrangsregeling komt, kunnen mensen van buitenaf nergens terecht.”

Door het bewuste beleid van Mitros kent de wijk die vroeger voor 82 procent uit sociale huurwoningen bestond, nu ook koopwoningen en huurwoningen in de vrije sector. Dat had voor Van Zanten een manier kunnen zijn om te ontsnappen aan de wachtlijst, maar beide opties zijn voor haar onbetaalbaar. “Dat huis is een jaar geleden verkocht voor drie ton”, vertelt vader Henny als hij naar oud arbeidershuisje aan de overkant van de straat wijst. “Je moet onderhand doctorandus zijn om hier te wonen.”

In 2018 was nog maar 55 procent van de woningen in de wijk sociale huur. Koopwoningen maakten vorig jaar 27 procent van de woningen uit.

Gezelligheid

Van Zanten werkt als klassenassistent in het speciaal onderwijs, is alleenstaand en kan geen hypotheek van drie ton krijgen. Ook de huur­woningen in de vrije sector, die in de wijk worden bijgebouwd, bieden met een huur van minstens 800 ­euro per maand geen oplossing. 

Ze gaat de gezelligheid van de buurt missen. “Als ik met mijn vader naar de winkel loop aan het einde van de straat zwaait hij naar elk raam, ook al zit er niemand achter. Dat doe je gewoon in Ondiep.”

In de hoek van de woonkamer staat een grote kartonnen doos met een koelkast erin. Van Zanten verhuist deze zomer naar een omgebouwd kantoor in Maarssen. Ook vrije sector, maar beter te betalen. Op zolder staan de andere spullen voor de verhuizing, haar eigen tafel staat achter het dressoir.

Want ja, het is nu toch echt tijd geworden om te verkassen. Vader Henny: “Van mij hoeft het niet hoor, maar het is wel goed voor haar ook.” Pijn doet het wel. Het was toch een veilig gevoel geweest, zijn meisje in de wijk, waar hij weet wie de buren zijn. “Nu moet je maar afwachten hoe ze het vindt. Maar misschien vindt ze het wel geweldig, hè? Je weet het niet.”

Het is een verhuizing met een dubbel gevoel. Enerzijds is Samantha van Zanten blij dat ze binnenkort meer ruimte voor zichzelf heeft en weg is bij haar overigens erg lieve ouders. Anderzijds zal ze niet rusten, zegt ze, voordat ze vanuit Maarssen weer terug kan naar Ondiep. “Al moet ik er mijn hele leven voor strijden. Mijn hart ligt echt hier.”

Stel vragen via livestream

Wilt u doorpraten over hoe woningcorporaties de wijken veranderen? Donderdag beantwoordt Bastiaan Staffhorst, manager strategie van Mitros, live vragen via Facebook. Dat doet hij tussen 14.30 en 15.15 uur. U kunt dan via de Facebookpagina van Trouw vragen stellen, of van te voren via Twitter (@pop_uptrouw en #vanwieisdestad), of mail de verslaggevers (pop-up@trouw.nl). Donderdag zitten zij tussen 16.00 en 17.00 uur in speeltuin ‘De Watergeus’, Boisotstraat 21.  

Alle verhalen van de pop-upredactie zijn te lezen op trouw.nl/popuputrecht.