Stijn Fens vond de Nederlandse reactie op Sri Lanka maar lauw
Op Eerste Paasdag ging ik naar de hoogmis in een kerk waar ik zelden kom. Enigszins aarzelend betrad ik de kerkruimte, zoals bij een verjaardagsfeest waar je de kamer binnenkomt en je behalve de gastheer niemand kent.
Ik ging op een van de achterste banken zitten, zodat ik altijd stilletjes weg kon sluipen. Het was opvallend druk. “Wat fijn dat u met zovelen gekomen bent”, zei de pastoor tijdens zijn openingswoord. Hij sprak met een Zuid-Amerikaans accent. Het kon niet anders of hij had ooit zijn vader en moeder verlaten om in een voor hem onbekend land het evangelie te verkondigen.
Ik keek in mijn liturgieboekje. Het was tijd voor het Kyrie. Het zangkoor ging staan. Even was het volmaakt stil in de kerk. Ik sloot mijn ogen en droomde bijna weg, toen ik in de verte het geluid van een roffel hoorde. Ik schrok. Er was dus een drumstel aanwezig dat de zang zou begeleiden. Ik zag de koorleden zachtjes deinen: ‘Kyrie eleison’, zongen ze. Niet lang daarna voegde zich ook nog een piano en een trompet bij dit geheel.
Toen was de ramp compleet. Met name de trompet zorgde voor groot ongemak. De trompettist beheerste zijn instrument duidelijk niet. Het piepende geluid drong met geweld mijn oor binnen en het was alsof een buxusrups rondliep in mijn buis van Eustachius en kleine, irritante klapjes op de wand gaf. ‘Heer ontferm u over mij’, bad ik vurig. Maar ik hoor u nu denken: alles is betrekkelijk. En gelijk heeft u.
Zie de christenheid als één lichaam dat elke dag ergens ter wereld wordt geschonden
Een paar uur voor die Nederlandse hoogmis pleegden in Sri Lanka terroristen op zes verschillende plaatsen zelfmoordaanslagen. In een aantal hotels en in drie kerken, waar op dat moment ook Pasen werd gevierd. Het ging om de evangelische Zionskerk in Batticaloa, de rooms-katholieke Sint-Sebastianuskerk in Negombo en de eveneens rooms-katholieke Sint-Antoniuskerk in de hoofdstad Colombo. In die kerk wordt een stukje tong bewaard van Antonius van Padua – befaamd om zijn talent om te prediken – aan wie de kerk gewijd is. Dit heiligdom trekt – mede dankzij dat stukje heilige tong – niet alleen katholieke pelgrims, maar ook boeddhisten en moslims.
In totaal vielen er op Sri Lanka op die Paaszondag 260 doden en honderden gewonden. In totaal vielen er op Sri Lanka op die Paaszondag circa 260 doden en honderden gewonden.
Nee, er is niets mis met uw ogen. Ik herhaal die zin opzettelijk.
Tweehonderden zestig maal één dode. Tijdens een vrolijke paasmis of een ongedwongen paasontbijt in een mooi hotel. Wie er precies achter de aanslagen zitten is nog niet helemaal duidelijk, maar dat het moslim-extremisten waren, lijkt inmiddels wel zeker.
Op internet kwam ik een stuk tegen van een zekere Mehdi Hasan, Brits columnist en presentator. Hij introduceert zichzelf als een ‘linkse moslim’ om er meteen aan toe te voegen dat hij zich schaamt dat onder moslims en ook in linkse kringen weinig oog is voor de toenemende christenvervolging over de hele wereld. Ik geloof dat hij daar gelijk in heeft. In nogal wat moslimlanden wordt de discriminatie en vervolging van christenen bovendien van overheidswege openlijk bevorderd en aangemoedigd.
Maar Hasan zegt nog iets anders. Volgens hem hebben christenen in Europa en Noord-Amerika de zaak van hun vervolgde geloofsgenoten elders in de wereld geen goed gedaan door bijvoorbeeld ook de twisten met hun overheid over straatprediking en het weigeren een bruidstaart te bakken voor een homostel, onder de noemer ‘christenvervolging’ te scharen.
Alles is betrekkelijk.
De reactie in ons land op de aanslagen in Sri Lanka, vond ik nogal lauw. Op een haastig georganiseerde herdenking op de Dam in Amsterdam kwamen ongeveer vijftig mensen af. Dat is een even grote menigte als het aantal journalisten dat Thierry Baudet omgeeft als hij door het Tweede Kamergebouw loopt. Ook in de Nederlandse kerken blijft het tamelijk rustig. Veel christenen in ons land lijken maar niet te beseffen dat ze tot de meest vervolgde geloofsgroep ter wereld behoren. Niet iets om mee te pronken, maar wel iets om je bij de zondagse viering iets vaker te realiseren.
Zie de christenheid als één lichaam dat elke dag wel ergens ter wereld wordt geschonden. Dat zouden we wel wat meer mogen voelen, als een snerpend trompetgeluid dat maar niet weg wil gaan.
Lees ook:
Moslims op Sri Lanka vrezen voor vergelding: ‘We hebben goede redenen om bang te zijn’
De angst zit er goed in bij Mohammed Farhan. “Natuurlijk zijn we bang”, zegt de tengere 24-jarige Sri Lankaan. “Er zijn hier om de hoek ook een paar bommen ontploft. En de politie zoekt nog steeds naar een busje en een vrachtwagen met explosieven. Iedereen hier is heel erg gespannen.”
Terwijl Nederland doordraait over luxeprobleem, zit christen Asia Bibi al acht jaar in haar dodencel in Pakistan
Soms blijf je bij een kop in de krant hangen. Alsof je met het haakje van een vishengel ergens naartoe wordt getrokken. Bij mij gebeurde het afgelopen donderdag.