Forum stelt zich in de provincies verrassend gematigd en coöperatief op (trouw.nl)

Voor degenen die tegen een betaalmuur aanlopen :

Het aardige van de informatieronde in de jonge provincie Flevoland is dat ­deze openbaar is. De fracties hebben antwoord gegeven op tien vragen van informateur Annemarie van Gaal, en die aanzetten voor een nieuw te vormen college zijn allemaal terug te lezen.

Uit de tekst van Gert Jan Ransijn en Han Thomassen, die namens Forum voor Democratie onderhandelen, blijkt dat zij een stuk gematigder opereren dan hun landelijke leider Thierry Baudet. De redelijkheid voert de boventoon. Ze willen een ‘stabiele, open coalitie van mensen die elkaar het succes gunnen, een team dat stormen kan doorstaan’, maar liever geen dichtgetimmerd akkoord.
Geen partij uitgesloten

En ze willen samenwerken met iedere partij die meer dan drie zetels heeft. Ook links is uitgenodigd. Geen partij wordt uitgesloten. Vliegveld Lelystad zal geen struikelblok worden want het besluit hierover is niet aan de provincie, aldus Ransijn en Thomassen. En de windmolens dan? Flevoland heeft volgens de heren als enige provincie het quotum van het kabinet gehaald, dus nieuwe windmolens zijn op dit moment ‘niet wenselijk’, maar een hard ‘nee’ klinkt er niet.

Het partij-imago wordt vooral bepaald door de scherpe woorden van Baudet en minder door de redelijkheid van provinciale afdelingen

Als de fracties van Forum in de rest van Nederland zich ook zo redelijk ­opstellen, dan is het bijna verbazingwekkend dat de grootste partij op dit ­moment nog maar in vier provincies meepraat over een te vormen ­coalitie.

Dat komt dan waarschijnlijk niet door de opstelling van de provinciale onderhandelaars, maar eerder doordat de partij in de regio een grote onbekende is. Er is de afgelopen jaren weinig gedaan om vertrouwen op te bouwen, iets dat tussen andere partijen wel is ontstaan, gewoon door lange tijd samen te werken in Gedeputeerde of Provinciale Staten. De gevestigde partijen kennen elkaar en gunnen elkaar af en toe iets. Met Forum is dat maar afwachten. Daarnaast wordt het imago van de partij vooral bepaald door de scherpe woorden van Baudet en minder door de redelijkheid in de provinciale FvD-afdelingen. Dat helpt ook niet bij de zoektocht naar nieuwe coalities. Net als het geheel ontbreken van ­verkiezingsprogramma’s voorafgaand aan de stembusgang.
Middenpartijen

Die argwaan schept mogelijkheden voor de middenpartijen. Hoewel VVD, CDA en PvdA plek twee, drie en vijf innemen (als het bij de jongste verkiezingen gaat om het landelijk aantal behaalde zetels), zijn zij in een recordaantal provincies in de race voor het college. De VVD praat na een verlies van negen zetels landelijk nog mee in maar liefst tien provincies.

Het CDA (-17) zit in zelfs elf provincies aan tafel, en de PvdA (-10) neemt deel aan tien onderhandelingen. GroenLinks blijft iets achter. Hoewel op een vierde plaats (van dertig naar 61 zetels) doet deze opkomende partij mee in acht provincies. De overbezetting vanuit het midden kan weer worden verklaard uit de bestuurlijke ervaring, hechte banden tussen partijen en het ontbreken van extreme standpunten die samenwerking met anderen uitsluiten.

Opvallend in dit verband is het achterblijven van D66. Die partij ging weliswaar terug van 67 naar 41 provinciale zetels en staat daarmee op de zesde positie, net achter de PvdA. Maar ze praat maar in drie provincies mee over een te vormen coalitie. Vier jaar geleden leverde D66 nog tien gedeputeerden in negen provincies.