Statushouders Embaba (links), Mariana Scholten (midden) en Sadiel Mejia  koken voor ouderen in de keuken van voetbalvereniging DZC'68 in Doetinchem. Scholten is al drie jaar in Nederland en helpt de andere twee die hier korter zijn. De drie spreken tijdens het koken verplicht Nederlands met elkaar. Foto: Roel Kleinpenning.
Volledig scherm
PREMIUM
Statushouders Embaba (links), Mariana Scholten (midden) en Sadiel Mejia koken voor ouderen in de keuken van voetbalvereniging DZC'68 in Doetinchem. Scholten is al drie jaar in Nederland en helpt de andere twee die hier korter zijn. De drie spreken tijdens het koken verplicht Nederlands met elkaar. Foto: Roel Kleinpenning. © Roel Kleinpenning

‘Zorgwekkend weinig’ statushouders aan het werk in Doetinchem

8 reacties

  • Josefien

    5 jaar geleden
    Dan zou je moeten weten hoe belangrijk het is dat mensen mee kunnen doen!
  • Ronald

    5 jaar geleden
    Wou dat ik als Nederlander zo werd behandeld. Eigenlijk is het discriminatie tegenover de Nederlanders. PS ik heb gewerkt op verschillende AZC in dit land.
  • theo

    5 jaar geleden
    Als je maar Nederlander bent en al 45 jaar gewerkt hebt en je baas is failliet weten ze je wel te vinden om je verplicht aan het werk te zetten 
  • Ger Ra

    5 jaar geleden
    Waarom zouden ze ook gaan werken? Ze krijgen een ingericht huis, Contributie voor sportclubs, en toeslagen waar een werkend mens bijna niet tegenop kan. 
  • Ger Ra

    5 jaar geleden
    Waarom zouden ze ook gaan werken? Ze krijgen een ingericht huis, Contributie voor sportclubs, en toeslagen waar een werkend mens bijna niet tegenop kan. 
  1. Een auto was te duur, dus fietste Thea (88) in haar leven al duizenden kilometers: ‘Tot ik werd aangereden, dus ik ben heel blij met fietsmaatjes’
    2

    Een auto was te duur, dus fietste Thea (88) in haar leven al duizenden kilometers: ‘Tot ik werd aangereden, dus ik ben heel blij met fiets­maatjes’

    Oneindig veel fietskilometers heeft de 88-jarige Thea Lötters-Ketelaar uit Doetinchem in de benen. Vakanties met haar in 2011 overleden man Jan en hun vier kinderen, familiebezoek: alles gebeurde op de tweewieler. ,,De kinderen wisten niet beter. We hebben maar een paar jaar een auto gehad. Die werd te duur, we hebben hem weg gedaan”, zegt ze.
    Doetinchem