Rodney en Judy gered van Noors cruiseschip: Een golf kwam binnen en sleurde ons mee
VIDEOSteeds meer verhalen druppelen binnen van passagiers die aan boord zaten van het cruiseschip in nood voor de Noorse kust. Rodney en Judy Horgen uit Minnesota weten als geen ander hoe eng het was: ,,Ineens kwam er een golf dwars door de deur en sleurde mij mee. Mijn man kon me nét vastgrijpen,” vertelt Judy, telefonisch tegen deze site.
Victor SchildkampLaatste update:24-03-19, 22:08
Nu in hun hotel in Molde gaat het allemaal wel weer. Rodney (62 ) en Judy (66) uit het Amerikaanse Minnesota komen bij van hun avontuur dat gistermiddag begon in het restaurant, in de tweede week van hun dertiendaagse cruise. ,,Het was al een heftige tocht maar toen de motoren uitvielen en het schip niet meer vooruit kon, kregen de golven écht vat op het schip,” vertelt Judy. ,,Daarna ging het schip echt heel heftig heen en weer, overal klonk glasgerinkel, alles viel, stoelen vlogen heen en weer, alles vloog door de eetzaal.”
De crew was echt geweldig, door hun is er geen echte paniek uitgebroken
Judy Horgen
De passagiers werd gevraagd naar de kamers te gaan. Daar bleven Rodney en Judy niet lang. ,,Op dat moment zaten we op de zevende verdieping. We moesten onze reddingsvesten aan en we moesten naar de tweede verdieping. Van daaruit zouden we geëvacueerd worden.”
Op de tweede verdieping beleefden Rodney en Judy en tal van andere passagiers hun angstigste momenten. ,,Op een gegeven moment kwam er een enorme golf naar binnen, dwars door de deur of het raam, ik kan nog amper helder denken... Die golf sleurde mij mee, ik weet echt niet hoe diep het was maar ik ging wel kopje onder, want mijn haar was nat, ik was totaal doorweekt. Het was dat Rodney mij nog nét bij mijn reddingsvest kon pakken anders waren we elkaar kwijt geweest. Op dat moment was het echt doodeng, je denkt dat het schip kapseist of zinkt.”
Pootjebadend in het water kwamen Rodney en Judy weer een beetje bij. Ze waren nog in staat in hun kamer wat droge kleren aan te doen en Judy had de hele tijd haar tasje met paspoorten en geld bij zich. ,,Geluk bij een ongeluk.” Rond half elf - schat ze - werden ze als een van de laatsten geëvacueerd via de helikopter, zo'n acht uur nadat hun angstige avontuur begon.
Tussendoor slaagden ze er met hun drijfnatte telefoons in af en toe hun kinderen in Amerika te vertellen dat ze nog leefden. Ze zijn vooral het personeel van Viking Cruises dankbaar. ,,Zij waren heel dapper, bleven steeds kalm en wisten precies wat ze moesten doen. Dat heeft er echt voor gezorgd dat er nooit echte paniek is uitgebroken en dat het redelijk lijkt af te lopen. Die mensen wil ik echt bedanken en ook alle hulpverleners.”
Gaan ze nog eens op cruise? ,,Ja,” zegt Judy, na enig aarzelen. ,,Maar eerst vliegen we lekker naar huis.”
