Elke dag vijftig besnijdenissen in België en dat zijn er té veel: “Veel mama’s en papa’s slaan in paniek”

Elk jaar worden in België maar liefst 18.000 jongens onder de 15 jaar besneden, de meesten nog voor hun 5de jaar. Soms om religieuze redenen, soms omdat het medisch noodzakelijk zou zijn. Maar dat is zelden écht het geval, benadrukken professoren. “Ouders maken zich veel te snel zorgen, en artsen gaan daarin mee omdat het geld opbrengt.”

Jonas Mayeur, Annelies Rutten

De bezorgdheid van jonge ouders is begrijpelijk, zegt professor Piet Hoebeke, uroloog van het UZ Gent. Begrijpelijk, maar meestal onnodig. “Veel mama’s en papa’s slaan wat in paniek als de voorhuid van hun zoon niet over de eikel kan. Maar tot aan de puberteit is dat normaal. Bij één op de vier jongens is er sprake van vernauwing of verkleving van de voorhuid. Dat is op zich geen probleem, en het lost zich bovendien meestal vanzelf op tijdens de puberteit door hormonen, meer nachtelijke erecties en masturbatie.”

Geduld en zalf

Toch is de vernauwing of verkleving vaak de reden waarom jongens nog voor hun puberteit onder het mes gaan. Idem na een ontsteking van de voorhuid. Maar ook dat is geen goeie reden. “Het is alleen nodig als de voorhuid echt ziek is, dan kan je bloedende kloofjes zien en onder de microscoop is de voorhuid afwijkend”, zegt Hoebeke. “Maar dat komt slechts voor bij minder dan één procent.”

Een besnijdenis is een relatief eenvoudige en korte ingreep die de kwaliteit van de seks later zelfs positief kan beïnvloeden. Dus is het misschien beter om het zekere voor het onzekere te nemen? “Absoluut niet”, zegt Hoebeke. “De ingreep gebeurt ­zo vaak dat het routine is geworden. Maar er is wel degelijk een kleine kans op complicaties, zoals bloedingen, infecties of littekens. Er kan ook altijd een medische fout gebeuren, met uitzonderlijk zware gevolgen, tot zelfs het verlies van de penis.”

En dan is er nog het ethische aspect. “Ik probeer ouders altijd te overtuigen om te wachten tot de jongen zelf kan beslissen. Een besneden penis is minder gevoelig, bij sommige technieken is het resultaat ook esthetisch minder mooi.”

Ouders maken zich inderdaad veel te snel zorgen, zegt ook professor Guy Bogaert, kinderuroloog van het UZ Leuven. “In 96 procent van de gevallen komt het ofwel vanzelf in orde, ofwel met behulp van een cortisonezalf. Geduld en soms een crèmeke, meer is er echt niet nodig. Maar daarover is veel onwetendheid, ook bij huis- en kinderartsen. Er zijn zelfs nog steeds dokters die zo’n verkleving eigenhandig lostrekken. Hou dat manneke eens goed vast, zeggen ze dan. Barbaars.”

Voor het geld

Jaarlijks worden in ons land zo’n 60.000 jongens geboren, afgezet tegen de 18.000 besnijdenissen per jaar is dat bijna één op de drie. “Ongelooflijk veel, dus.” Volgens professor Hoebeke ligt de detectiegraad op alle niveaus te hoog. Van de CLB-arts tot de specialist: overal worden problemen gezien die er ­eigenlijk geen zijn.

“Ik vrees dat ook het financiële meespeelt”, zegt Hoebeke. “Ruw geschat levert een circumcisie een ziekenhuis zo’n 700 à 1.000 euro op.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen