‘Het is mooi geweest, mijn hele leven heb ik keihard gewerkt’

,,Al zestien jaar lang breng ik de krant rond in het centrum van Rotterdam. Elke dag, behalve op zondag, gaat het wekkertje om 2.00 uur. Een uur later arriveer ik in het sorteercentrum. Het AD, de Volkskrant, de NRC; ze zitten allemaal in mijn volle tas, achterop mijn brommertje. Rond 4.00 uur ploft het eerste dagblad op de deurmat van een abonnee. Rond 7.30 uur ben ik klaar. Na een tukje na de lunch, breng ik ook de middagkrant rond.

,,Die krantenwijk vind ik leuk om te doen, zolang ik mijn geld maar krijg. Mijn AOW is geen vetpot. De huur van mijn flat is al 600 euro. Tel daar allerlei vaste lasten bij op. Wie gaat dat betalen? Ook drink ik elke dag een biertje in mijn stamkroeg. Je moet toch leven?

,,Eind april stop ik met mijn krantenwijk. In mei word ik 75. Dan is het mooi geweest. Vooral de bezorging van de weekendkrant valt me zwaar. Mijn hele leven heb ik keihard gewerkt. Nu is het tijd om rustig aan te doen. Tijd om vakantie te vieren in mijn geboorteland Suriname. In Paramaribo heb ik een eigen huisje.

,,Sinds mijn 25ste woon ik in Nederland. Vanuit Paramaribo, waar ik opgroeide, verhuisde ons gezin naar de Amsterdamse Bijlmer voor een beter bestaan. Dat is gelukt. In Suriname sliep ik met mijn broers en zussen op de grond; alleen mijn ouders hadden een bed. In Nederland hadden we tenminste allemaal een bed.

,,Wel heb ik altijd mijn best moeten doen om in Nederland het hoofd boven water te houden. Zo ben ik vijftien jaar ijzersmelter geweest bij een aluminiumproducent in Vlissingen. Eerst aankomend smelter, vervolgens b-smelter en uiteindelijk c-smelter, waarbij ik de leiding kreeg op de werkvloer als de voorman weg was. Mijn werkgever zorgde voor onderdak in hotels, arbeidershuisjes en op vakantieparken.

,,Maar Zeeland was in de jaren ‘70 en ‘80 van de vorige eeuw een witte bedoening en mijn vrouw kon daar niet aarden. Aangezien zij familie in Rotterdam had, zijn we naar de Maasstad gekomen. We huurden een leuk huisje en ik kon in de buurt aan de slag bij een vleesverwerker. Vlees uitbenen; van het bot afschrapen. Dat soort werk. Heb ik jaren gedaan.

,,Terwijl ik lange werkdagen maakte, was mijn vrouw er altijd voor de kinderen. Dat was soms wel eens lastig voor mij. Ik kom zelf uit een tijd waarin er nauwelijks contact was met je ouders. Dat wilde ik anders als vader. Ik had het als kind niet slecht, maar als mijn vader kwaad was, dan kreeg ik slaag met een plank of riem. Seksuele voorlichting? Mij werd het verhaal van de ooievaar verteld. Daar kon ik bij mijn zes dochters niet mee aankomen.

,,Mijn vrouw en ik hebben ze desalniettemin vrij gelaten in hun keuzes, maar als er een vriendje op de radar kwam, dan moest hij zich eerst komen voorstellen. Ik vroeg dan: ‘Wat zijn je bedoelingen?’ Als die goed waren, mocht hij blijven. Nu zijn mijn dochters volwassen vrouwen, die heel goed voor zichzelf kunnen zorgen en waarvan sommigen al volwassen kinderen hebben. De wereld draait door. Het leven gaat zo hard. Twee jaar geleden is mijn vrouw overleden aan de gevolgen van een bacteriële infectie. Ze is 73 jaar geworden. Op haar sterfbed zei ze: ‘Walter, wat er ook gebeurt, jij blijft niet alleen. Er moet toch iemand voor je wassen, koken en strijken?’ Na haar dood vond ik ook een nieuwe liefde. Waarom gaan sikkeneuren, thuis achter het raam? Je moet genieten van het leven, zolang het kan.

,,Terugblikkend kan ik zeggen dat het mooi is geweest. Met mijn 50ste verjaardag als hoogtepunt, groots gevierd in de Sunclub op de Schuttevaerweg in de Spaanse Polder. Mijn vrouw en kinderen hadden daar een surpriseparty georganiseerd. Onvergetelijk. Dit jaar word ik 75, maar dat vier ik stilletjes in Suriname.

,,Ook al zal ik de komende periode van mijn leven vaak in Suriname zijn, ik voel me vooral Nederlander. Dit is mijn land. Hier voel ik me thuis. Om racisme lach ik. Het woord discriminatie laat ik niet eens toe in mijn woordenboek.

,,In Zeeland vroeg een collega mij ooit gekscherend: waarom ben jij zo zwart? Mijn antwoord? ‘Omdat ik midden in de nacht ben geboren.’ Van die man heb ik nooit meer wat gehoord.’’

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!