Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Ik schaam me diep dat ik jarenlang trouw SP-stemmer was

  •  
22-02-2019
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
497 keer bekeken
  •  
5633658126_42638f28b7_z

© Cc-foto: Linh Do

De zogenaamd linkse partij is verworden tot verlengstuk van de macht door Nederlanders tegen elkaar uit te spelen
Kortgeleden protesteerden in Mexico 70.000 werknemers uit de auto-industrie. Ze waren het beu om voor karige lonen en tijdelijke contracten uitgebuit te worden onder erbarmelijke werkomstandigheden. Maar dat niet alleen, ook weigerden ze zich nog te laten uitspelen tegen arbeiders uit Amerika en Canada. Jarenlang werd hen verteld dat ze met elkaar concurreerden en dat daarom hun situatie zo slecht was. Hetzelfde verhaal deed in Amerika de ronde: ‘die Mexicanen pakken alles af’.
Tactiek Dit is de aloude tactiek van de rechtse macht. Wil je blijven graaien ten koste van de burger, dan moet je ervoor zorgen dat er geen enkele vorm van solidariteit ontstaat. Met andere woorden, gebruik ieder middel tot je beschikking om mensen tegen elkaar uit te spelen. De vanouds populaire truc is de immigrant aan te wijzen als de oorzaak van al het kwaad. Jan-gemiddeld laten denken dat flexcontracten, zijn karige loontje, en verpaupering van zijn buurt komen door die verdomde ‘buitenlanders’. Niet wetende dat het de rijke bovenlaag is die het vertikt in de overvette buidel te tasten om de mensen die zij uitbuiten een betere situatie te verschaffen.
Inderdaad, Jan-gemiddeld en de immigrant zitten in hetzelfde schuitje en als ze de handen ineen slaan vormen zij een enorme bedreiging voor het decadente comfort van de rijke bovenlaag. U weet wel: bazen, managers, media- en vastgoedmagnaten. Want Jan-gemiddeld en de immigrant zouden dan protesteren, vakbonden opzetten en een sociale vuist vormen. Solidariteit onder de bevolking moet derhalve kost wat kost bestreden worden.
Rechts geluid Dat is niet zo moeilijk in het huidige neoliberale klimaat: onafhankelijke media met een controlerende functie jegens de macht zijn een rariteit want een handjevol bonzen heeft alles in handen. Het resultaat is een medialandschap dat functioneert als spreekbuis van de macht. Begrijpt u nu waarom we niets horen over een massale werknemersopstand in Mexico, opgezet in solidariteit met arbeiders buiten de eigen landsgrenzen? Begrijpt u nu ook waarom onze media continu het rechtse geluid verspreiden? Waarom we de ene na de andere column lezen over het gevaar, de achterlijkheid of het probleem van de Ander? Waarom er enkel knuffelvragen worden gesteld aan Premier Rutte? Waarom u niet moet nadenken maar naar nul-verstand programma’s moet kijken als ‘The Voice of Holland’, ‘24 uur in de politiecel’, of ‘Shownieuws’?
Sterker, begrijpt u nu waarom ieder godgans jaar iemand uit de uiterst rechtse clique als politicus van het jaar wordt verkozen?
Dit brengt mij uiteindelijk bij de SP. De zogenaamd linkse partij is verworden tot een verlengstuk van de macht door wit en zwart, autochtoon en allochtoon tegen elkaar uit te spelen. Door enkel op te komen voor de witte arbeider doet ze niet alleen de gekleurde maar ook de witte arbeider tekort. De SP zorgt er namelijk voor dat Nederlandse arbeiders, ongeacht kleur of afkomst, de handen niet ineenslaan en een vuist kunnen maken. Macht zit in aantallen, en de SP houdt dit actief tegen door groepen arbeiders van elkaar gescheiden te houden. Inderdaad, de partij werkt solidariteit tegen door pertinent te weigeren een antiracistisch geluid te laten horen.
Collectief U hoort dat goed, de SP is niet links. Links staat voor het collectief. Een collectief dat solidair met elkaar optrekt om van een kleine maar overmachtige en rijke groep mensen te eisen dat lonen moeten stijgen en leef- en werkomstandigheden moeten verbeteren.
Jarenlang stemde ik op de SP want ik was groot fan van Jan Marijnissens passie voor de arbeider. De manier waarop hij sprak in de Tweede Kamer bezorgde mij kippenvel. Maar de aap is uit de mouw, de schellen zijn van de ogen gevallen. Hij is passé, alsmede zijn dochter die ook weigert de partij een andere koers te laten varen.
Toch is er hoop uit onverwachte hoek. Aan de andere kant van de oceaan is een nieuwe generatie progressieven opgestaan. Alexandria Ocasio-Cortez, Ilhan Omar en Bernie Sanders zijn mensen die een inclusief links geluid laten horen. En dat is broodnodig. Twintig jaar onderling wantrouwen en haat is genoeg.
Ik adviseer dan ook alle mensen met een solidair hart de SP de rug toe te keren.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.