‘Ik snap wel dat een winkel als de Intertoys het niet redt’ (ad.nl)

* Verwijderd door de redactie *

** gebruiker verwijderd **

Misschien kan Nynke dan ook even aangeven welke winkelketen de volgende is die op een faillissement af stevend...?

@3 de hema de enigste die er nog is...

@4
Hoezo de enige die er nog is?
Er zijn heus nog wel andere winkelketens : bv in geurtjes, in drogisterijproducten, in kleding, in broodjes of koffie, in meubels of gereedschappen...
Misschien begrijp ik je inbreng niet?

@5 nam eigenlijk onze winkel straat als voorbeeld er is enkel nog hema.
verder zijn alle grote ketens verdwenen.

eerst werden we de stad uit gejaagd met parkeer tarieven...
nu helpt het vrij parkeren niet meer men is de stad echt uit gejaagd

@6
Inderdaad, waarom zou je nog willen 'vrij parkeren' als er slechts een HEMA is...

Mag ik vragen welke stad/dorp dat is?
Hier in Hoogeveen zitten nog redelijk wat bekende winkelketens in de Hoofdstraat.
Ook bv voor brillen, sportartikelen, electronica, boeken/papierwaren...

@6
Volgens mij heeft het niet zoveel met de parkeertarieven te maken, maar veel meer met de opkomst van webwinkels.

@8 elke stad anders hier werd gelijk met de opkomst web winkels parkeer tarieven gerekend van heb ik jouw daar.
de stad liep echt leeg, lege winkels werden beplakt op nog iets te lijken.
nu hebben ze het pas ingevoerd gratis parkeren maar is als mosterd na de maaltijd.

@7 den helder, de overkapping is ook weg gehaald.
het is echt super onaangenaam geworden.

@9
Als webwinkels en hoge parkeertarieven tegelijk opkwamen, kan je dus niet de conclusie trekken dat de winkels door de hoge parkeertarieven in de problemen kwamen. Dat zou immers ook door webwinkels kunnen komen.

@11 ook met webwinkels willen de mens er af toe op uit de stad in.
maar de stad was gewoon onaantrekkelijk gemaakt.

"Het is dat mijn dochter een toeval krijgt bij het zien van zo veel spullen die ze automatisch allemaal wil hebben."

"De Intertoys is de hemel voor mijn dochter, en derhalve de hel voor mij. "

Nee, dat is een mooi opvoedmomentje, waar je je kind al mooi kunt leren dat ze niet alles kan jebben maar soms keuzes moet maken.

Die "hel" bestond in mijn kindertijd ook al. Dat was toen niet echt anders.

Het enige dat toen anders was, was dat ouders het concept opvoeden beter begrepen en wat directer waren. Niet een uur lang in discussie met een jengelende peuter maar even duidelijke taal en klaar.

@13
"Die "hel" bestond in mijn kindertijd ook al. Dat was toen niet echt anders."

Inderdaad! Wat De Jong hier schrijft is dus ook absoluut geen verklaring voor het faillissement.

@3 , In het algemeen denk ik dat in ieder geval "fysiek winkelen" steeds verder onder druk komt te staan omdat steeds meer mensen alles online gaan doen.

Persoonlijk vind ik dat geen positieve ontwikkeling en ik vraag me af of we ooit nog eens met veel spijt terug kijken op die "goeie ouwe tijd" dat je nog even snel de stad in ging.

Hoewel ook de stad in gaan zijn nadelen heeft. Maar online shoppen, voor bepaalde zaken ben ik er geen fan van.

Als 't niet wil dan houdt het op.
Maar een beetje nostalgisch is het voor mij wel.

@13 Nynke heeft wel vaker nergens verstand van.

@14 , Ik erger mee vaak ontzettend aan de ouders van tegenwoordig.

Zo'n moedertje, die dan op de knieen gaat zodat ze op ooghoogte zit, want anders zou de kleine zich ondergeschikt kunnen voelen. En dan die prut die er uit komt.

Nou, dat vindt mama niet lief hoor............


Pffff...........

Weeehh, ik wil...........

Pleur op. Je wil niet, je had graag. Daar beginnen we al eens mee.

En nu maak maar een keuze. Of iets uitzoeken en met 1 ding naar huis gaan of blijven jengelen en met lege handen naar huis gaan.

Een uur in discussie met een peuter van een vuist hoog. Dan spoor je niet.

@14 Wel een verklaring ongeschikt voor het ouderschap.

Als we vroeger naar de stad gingen, dan gingen we altijd de Intertoys en Bart Smit in om te kijken. Ja, om te kijken, dat was er zeer duidelijk ingeprent, opvoeding heet dat.

@17 Ze vergeleek laatst ook al de energieconsumptie van haar gezin met een ander gezin. Alleen is zijzelf met z'n vieren, en dat andere gezin was een stel zonder kinderen.

@17 , "Nynke heeft wel vaker nergens verstand van."

Tja, vrouwen.........



Women, attack!!

@19 , En in de decembermaand uren door de speelgoedboekjes bladeren.

En maar kruisjes zetten, hopende dat............

Inderdaad, opvoedmomentjes voor de ouders.

@22 Eerst alles in de dikke speelgoedboeken (want die waren dik voor de decembermaanden) aankruisen, en als je dan nog toevallig naar de stad ging in de speelgoedwinkels kijken wat je nou echt wilde.

Ik kan me niet herinneren dat ik, mijn zusje, vriendjes, vriendinnetjes, ooit in een speelgoedwinkel een hele scene hebben geschopt omdat we alles willen en dat mag niet. "Mam, mag ik..." "Nee, en dat weet je, je krijgt al genoeg" zal het hooguit zijn geweest haha.

@23 , Yep. Klinkt allemaal heel bekend.

En op zich is er ook nhelemaal niets mis mee dat een kind niet alles krijgt wat zijn/haar hartje begeert. Ik denk dat het juist heel goed is dat ook een kind altijd iets heeft om naar uit te kijken.

En laat ze ook maar eens ergens zelf voor sparen met hun zakgeld.

Ik heb ooit eens een mooie uitspraak gelezen.

Nog nooit hebben kinderen zo veel speelgoed gehad als tegenwoordig. maar tegelijkertijd hebben kinderen zich ook nog nooit zo erg verveeld als tegenwoordig.

Minder middelen maakt creatief.

En ik wil nu niet gaan wegzakken in het "vroeger was alles beter sentiment".

Maar als ik terug kijk naar mijn jeugd. Hutten bouwen. In het bos ravotten. (Kan dat, of is dat een typisch Limburgs woord? ).

Af en toe stiekem een fikkie stoken.


In de winter, als het gesneeuwd had, was elk kind uit de wijk buiten te zien. Kijken hoe lang je die glijbaan kon maken. Met emmers sneeuw iglo's bouwen. Massale sneeuwballengevechten.

En als de sneeuw dan een keer onfortuinlijk laat viel (in de tijd dat we nog binnen moesten komen als de straatlantaarns aan gingen), dan knepen de ouders een oogje dicht. En dan mochten we in het donker nog naar buiten. En dat mochten dan alle kinderen uit de wijk.



Als ik dan kijk hoe kinderen nu vaak non-stop in hun eigen wereldje zitten op hun tablet / smartphone.


Nee, ik zou niet willen ruilen en ben blij dat ik nog van een generatie ben die vaak bont en blauw en onder de schrammen en krassen thuis kwam, met een big smile omdat ik me geweldig had kunnen uitleven.

@23 ,

P.S.

Leuk dat we ook eens op 1 lijn kunnen liggen.

@24 Ik (als kindloos persoon) denk juist dat het een "must" is om je kinderen teleurstelling bij te brengen, en ze te leren dat ze niet alles kunnen krijgen wat ze willen. Een reden waarom het zelfmoord percentage onder jongere uit rijken gezinnen relatief hoog is, is omdat ze geen enkele tegenslagen kennen, en als ze dan met een tegenslag te maken krijgen zie hier niet mee om kunnen gaan.

Ik kan me nog herinneren dat ik voor Sinterklaas een LEGO vrachtauto wilde, kon zelf rijden, en je kon hem voorprogrammeren. Weet nog heel goed dat 'ie bij de Bart Smit 249 gulden was, te duur voor een Sinterklaas cadeautje. Toen ben ik wat heitje voor een karweitje's gaan doen, zakgeld gespaard, en zelf de helft betaald. De helft was meer dan waar m'n ouders op rekende, dus kreeg ik nog wat extra LEGO. De geleerde les? Als je iets wil hebben, dan moet je ervoor werken.

"Nog nooit hebben kinderen zo veel speelgoed gehad als tegenwoordig. maar tegelijkertijd hebben kinderen zich ook nog nooit zo erg verveeld als tegenwoordig."

Dat is wel een hele goeie! En het klopt als een bus. Wij waren ook vrijwel nooit binnen. Tien minuutjes op de Nintendo en we hadden het wel gehad, tijd om verder te werken aan de boomhut. Grappig overigens dat je de winter aanhaalt, ik vroeg laatst nog aan m'n zus of het haar ook opviel dat er met de sneeuw zo weinig kinderen buiten zijn? En ja, het viel ook haar op.

Ik ben hartstikke blij (voor mezelf dan) dat ik tot de laatste generatie behoor die is opgegroeid zonder telefoon/internet!

@26 , Voor wat betreft steeds minder kinderen die buiten spelen, wil ik wel eerlijkheidshalve wel de volgende kanttekening erbij zetten.

Wanneer kinderen dan eens buitenspelen, zijn het tegenwoordig ook weer de volwassenen die weinig (lawaai) van ze kunnen verdragen.

"Ik ben hartstikke blij (voor mezelf dan) dat ik tot de laatste generatie behoor die is opgegroeid zonder telefoon/internet!"

Ja, en vooral op de toch al wat oudere leeftijd, dat we met een zatte kop nog eens domme dingen konden doen zonder dat we binnen 5 minuten op "social media" rond gingen.

@27 Dat is op zich wel een terechte kanttekening. Maar, soms staat de volwassene ook wel in zijn of haar recht. Wij schopte vroeger een bal tegen een muur aan, die was lekker hoog, was bij het speeltuintje dus perfecte locatie. Maar, die muur is van een woonhuis, die hoorde de hele tijd dat gebonk van die bal... Wij vonden ze zeikerds, omdat wij geen idee hadden van hoe erg de overlast was die wij veroorzaakte.

Als ik terug denk aan de dingen die ik in mijn jeugd allemaal heb geflikt, en als dat op sociale media zou zijn gekomen... Pfoeh, schandpaal.

In een speelgoedwinkel heb ik niets te zoeken, maar ik begrijp de opkomst van het internet wel. Het is mij al een paar keer overkomen dat een winkel iets wat ik wilde niet op voorraad had, bijvoorbeeld een koffiezetapparaat en een mp3-speler. Het eerste heb ik online ergens anders besteld, het tweede heb ik bij de mediamarkt gehaald omdat ik het snel moest hebben (cadeautje). Als je eenmaal aan online winkelen gewend bent geraakt, ga je steeds meer dingen online kopen, bijvoorbeeld in mijn gevoel een printer, een vriezer en een wasmachine.

Wat fysieke winkels ook dwars zit is dat er gewoon veel te veel zijn, waardoor de omzet per winkel te gering is.

@3 Blokker heeft het ook moeilijk.
Intertoys was tot voor kort nog onderdeel van de Blokker Holding.

@28 , "Wij vonden ze zeikerds, omdat wij geen idee hadden van hoe erg de overlast was die wij veroorzaakte."

En ook dat moet je als volwassene niet vergeten.

Wij voetbalden vroeger ook wel eens op de parkeerplaats waar auto's stonden.

En dan gebeurde het ook wel eens dat we zagen dat een bal op een auto ging landen. En dan begonnen wij ook met z'n allen te schreeuwen om het geluid van de "landende" bal te overstemmen.

Maar ik ben dat nooit vergeten. En als er dan nu eens een bal landt op mijn auto. Tja, shit happens. Ik ga daar niet van over de zeik.

Maar heb ook wel eens een "partner in crime" uit die jeugdjaren dat wij tussen auto's voetbalden gehoord over die "kut-kinderen" die maar tussen de auto's voetbalden. En dat ze maar ergens anders moesten gaan voetballen.

Daar was ik ook heel stellig in: Wij waren net zo. Zeik nu ook niet en als je er echt meoite mee hebt, zet je de auto aan de straat i.p.v. op de parkeerplaats. Het is je auto, niet je leven.

@31
Als je met een blaaspijp die leuke witte besjes tegen ramen schoot, waren de mensen ook nooit zo blij met je....

Mooie tijden waren dat.
Helaas kan mijn zoon nog steeds geen papieren pijlen maken, hij vecht liever oorlogen op zijn iPad.

@32 , "Als je met een blaaspijp die leuke witte besjes tegen ramen schoot, waren de mensen ook nooit zo blij met je...."

Been there, done that.