De burger wil best opofferingen accepteren, als hij maar niet ‘belubberd’ wordt
Of het een ‘grof schandaal’ is, zoals SP-leider Marijnissen het in populistische taal dinsdag in de Kamer uitdrukte, weet ik niet. De formulering is aan slijtage onderhevig en het bekt steeds minder lekker.
Laten we het eindoordeel aan de huishoudens over die zich met recht nu belubberd voelen. Overigens werd deze uitdrukking ‘belubberen’, tot woede van wijlen premier Lubbers, in 1983 door toenmalig PvdA-Kamerlid Marcel van Dam gebruikt. Volgens het encyclopedisch kennisplatform Ensie ‘spreekt men tegenwoordig ook wel eens over een belubberd beleid wanneer men een slecht, belazerd beleid bedoelt’. Dat belubberen ging toen over minima die ondanks maatregelen van het kabinet-Lubbers I er op achteruit zouden gaan.
Zoals bekend heeft het kabinet een fout gemaakt in de berekening van de energiekosten voor 2019: niet een verhoging van gemiddeld 108 euro per jaar moeten huishoudens betalen, maar met 334 euro drie keer zo veel. De schuld ligt bij het Planbureau voor Leefomgeving (PBL) die verkeerde cijfers hanteerde. Omdat dit PBL ook de maatregelen van het Klimaatakkoord moet doorrekenen, is de onrust toegenomen. Als je een klimaatrevolutie straks op de rails zet, moet je er natuurlijk voor zorgen dat je betrouwbaarheid niet ter discussie staat. De burger is best in staat opofferingen te accepteren, mits hij niet het gevoel krijgt ‘belubberd’ te worden.
Ach, wie wordt er nu bang van een paar gekleurde chocoladeletters?
Volgens GroenLinks-Kamerlid Van der Lee moeten we niet al te streng oordelen over het PBL, dat ‘een belangrijke onafhankelijke scheidsrechter is, maar ook een jonge scheidsrechter’. De vraag is of de burger zich kan permitteren om op het rijpingsproces van dit groene instituut te wachten.
De baas van Van der Lee, GroenLinks-partijleider Jesse Klaver, had afgelopen zaterdag politici gehekeld die in vijandige kranten mensen bang maken voor het Klimaatakkoord. Zoals VVD’er Dijkhoff in De Telegraaf. “Hij voedde angst bij burgers. Dat hun gehaktbal zou worden afgepakt. Dat de energierekening onbetaalbaar wordt.”
Campagneonderwerp
Ja, Klaver kon natuurlijk niet vermoeden dat op dit laatste punt Dijkhoff en De Telegraaf een beetje gelijk zouden krijgen. De Telegraaf is inderdaad bezig het onderwerp klimaat tot een campagneonderwerp te maken. Onder andere door het bakken van flinke chocoladeletters. De krant is mordicus tegen het akkoord, zoals andere dagbladen juist vóór zijn. Diversiteit in opinievorming is op zich niet verkeerd, zolang het onderwerp niet heilig wordt verklaard.
Gisteren ben ik gaan neuzen bij de collega’s. Wat een jubelstemming heerste daar! ‘Energie is nu een luxe. Geklungel slaat deuk in vertrouwen’ kopte De Telegraaf. De krant drukte een deel van het artikel af dat op 10 december werd gepubliceerd: ‘Energie peperduur. Gemiddeld huishouden gaat 300 euro meer betalen’. Dit stuk was toen aanleiding voor staatssecretaris Mona Keijzer om in de Kamer de cijfers van de krant als onjuist te bestempelen: “Laten we mensen niet bang maken”, zei ze. Ach, wie wordt er nu bang van een paar gekleurde chocoladeletters?
Drie keer per week werpt columnist Sylvain Ephimenco zijn blik op de actualiteit.
Lees ook:
De fout met de energierekening: kroniek van een voorspelde stommiteit
Het kabinet blééf volhouden: de stijgen van de energiekosten zal meevallen. Ten onrechte. De Kamer vreest dat het kabinet nu ook zijn beloftes over koopkracht niet kan waarmaken.