We krijgen weer verkiezingen en dus wordt mij regelmatig gevraagd naar mijn politieke kleur. Ik zeg dan dat ik een liberaal ben, dat we goed voor elkaar moeten zorgen en dat ieder mens de kans moet krijgen om er wat van te maken in het leven. Maarja, vind daar anno 2019 maar eens een partij bij. Nog niet zo lang geleden, in de aanloop van de verkiezingen van 2012 maakten we een cover met daarop SP-voorman Emile Roemer en een bebloede kettingzaag. De socialist dreigde een serieuze gooi te kunnen doen naar het premierschap, en dat kon toch niet de bedoeling zijn. De aimabele Brabander verprutste zijn goede uitgangspositie uiteindelijk volledig en eindigde ver achter de VVD en PvdA. De liberalen en sociaal-democraten zouden samen het nieuwe kabinet Rutte II gaan vormen.

Zeven jaar later zijn er eigenlijk geen liberalen en sociaal-democraten meer. De VVD heeft definitief afscheid genomen van het liberalisme en is een lobbypartij geworden, aan het lijntje van het grootbedrijf. De partij heeft bovendien gelijke kansen, toch echt een liberaal beginsel, onbelangrijk verklaard. De kansenongelijkheid, bijvoorbeeld in het onderwijs (Luzac) en de woningmarkt (tonnetje belastingvrij van papa en mama) neemt snel toe, maar het interesseert niemand bij de VVD. De partij heeft daarnaast de oorlog verklaard aan alle vormen van vooruitgang en beschaving; cultureel gezien is de partij dom-conservatief. Dijkhoff wauwelt met zijn Brabantse accent wat over klimaatdrammers, zijn carnavalsmaatje Thierry Aartsen beweert met droge ogen dat bloemencorso’s dezelfde status zouden moeten krijgen als het Concertgebouw en minister-president (!) Rutte zegt dat hij geweldplegers ‘het liefst in elkaar wil slaan’. Allemaal in een doorzichtige poging omlaag te likken, om mensen weg te houden bij Baudet en Wilders.

Die overigens geen beter alternatief bieden. De afschuwelijke ijdeltuit Baudet wil de wereld uitsluitend verklaren met biologie, het recht van de sterkste en schurkt daarom tegen racisten aan. Daarnaast heeft hij een nauwelijks verholen desinteresse voor exacte wetenschap en economie. Reden om klimaatverandering te ontkennen en de economische agenda van zijn partij te laten bepalen door een stel pafferige oud-beursjongens, die er een libertarische en egoïstische agenda op na houden. Vreemd genoeg zijn het juist mensen uit de middenklasse die achter Baudet aanlopen, niet beseffend dat zij en hun kinderen met het FvD aan de macht minder kansen zullen hebben. Baudet is een useful idiot voor de financiële elite; het woord ‘elite’ gebruikt hij, net als Rutte, uitsluitend in de culturele context. Een Volkskrantcolumnist is volgens deze twee ‘elite’, maar de ceo van Unilever niet. Tsja. Wilders verdient respect voor zijn standvastigheid en opofferingen, en wordt zelfs in de islamitische wereld gezien als iemand die het gevaar van salafistische en wahabistische gekken juist inschat, maar is een one issue- en one manpartij.

Links is het niet veel beter. Die hadden ooit het mooie streven van volksverheffing, economisch en geestelijk, maar hebben zich volledig verloren in onzinnige cultuurdebatjes en het cultiveren van slachtofferschap. De ‘A’ in PvdA spreekt mij enorm aan, maar een partij die de pathetische Frans Timmermans voorbrengt, hij noemt zichzelf tegenwoordig ‘feminist’, daar kun je simpelweg niet op stemmen. D66 is al een jaar of 10 vervelend snobistisch-kosmopolitisch en net zo corporate als de VVD, en GroenLinks en de SP zijn in de kern toch partijen voor mensen die niet willen werken of nooit een serieuze baan gehad hebben. Blijft over: het CDA. Het moet maar. Die hebben met mensen als Wopke Hoekstra en Ferdinand Grapperhaus in ieder geval bestuurders die vanuit de comfortable anonimiteit van een miljoentje per jaar bij McKinsey en Allen & Overy hun nek uitsteken.