Purmerend – IK BEN WOEST dit is mensonterend en over empathie nog niet gesproken!!! Dit schrijft Abigaël in een Facebookbericht op de pagina van de Gemeente Purmerend. Haar moeder (64) is terminaal, met een prognose van 6 weken tot 3 maanden. Een zorgdouche is voor de vrouw essentieel voor verlichting van haar pijn. De gemeente geeft echter aan dit niet vanuit de WMO-gelden te kunnen vergoeden. Moeder is terminaal en valt daardoor niet onder de participatiewet.
Het bericht op Facebook werd ruim 1300 keer gedeeld in vier dagen tijd en uit de reacties blijkt dat inwoners uit het hele land geschokt zijn. “Het zou je moeder maar zijn”, verzucht Abigaël in een telefonisch interview met Regio Purmerend. De vrouw is zelf werkzaam als zelfstandige in de zorg en is dus goed op de hoogte van de regelgeving en de moeilijke wegen van de WMO. Enige tijd voordat haar moeder ziek werd begon ze aan het schrijven van een boek met die gelijknamige titel, niet wetende dat het haar moeder een paar maanden later zelf zou overkomen. Het boek “Het zou je moeder maar zijn” wordt in september gepubliceerd en gaat over schrijnende situaties in de zorg en geeft mensen informatie over hoe bepaalde wegen in WMO-land bewandeld kunnen worden.
”Het gaat niet langer om mensen en empathie. Het is gewoon een centenkwestie geworden. En het gaat niet om enorme bedragen. Waarschijnlijk zal het totale kostenplaatje uitkomen op 800-900 euro, afhankelijk van hoe lang mijn moeder nog heeft. De leverancier van de gehuurde douche heeft ons al ontzettend uit de brand geholpen door deze kosteloos te installeren, uit coulance. En dat is top!”
Abigaël vindt het stuitend dat je niet meer meetelt als je op sterven ligt. “Ik ben notabene met een doktersverklaring in mijn hand het gesprek aangegaan. Mijn moeder heeft ook reuma en haar arts heeft verklaard dat warm water essentieel is om haar pijn te verlichten. Maar blijkbaar ben je aan het einde van je leven niets meer waard”.
De aandacht dat het bericht op social media kreeg, zorgde ervoor dat wethouder Hegger instapte in de casus. Hij arrangeerde een nieuwe afspraak tussen het gezin, verantwoordelijk wethouder Rotgans en een ambtenaar van de afdeling WMO. Na dit overleg volgde er een intern overleg en werd door de gemeente besloten om 50% van de kosten te vergoeden.
In een verklaring laat de gemeente weten dat men vindt met een passende oplossing te zijn gekomen. “Het is een precair en emotioneel beladen onderwerp”, vertelt de woordvoerder van de gemeente Purmerend. “Ook binnen onze organisatie zijn er mensen die een ouder of andere dierbare hebben verloren en waarbij de laatste maanden lang niet altijd even gemakkelijk verliepen. Zoals wethouder Rotgans binnen de organisatie heeft gesteld: het maakt me niet uit, uit welk potje het komt. Menselijk gezien moeten we hier iets mee. Het kon niet vanuit de WMO, dat is landelijk bepaald en deze oplossing is passend in deze situatie”.
