Direct naar artikelinhoud
Column

Spaans showproces is een schandvlek voor de hele Europese Unie

Spaans showproces is een schandvlek voor de hele Europese Unie
Beeld Trouw

In Spanje spreekt het repressieve politiek-justitiële apparaat van een ‘historisch proces’ en wil hiermee een afschrikwekkend voorbeeld stellen. Dit moet gebeuren door een deel van de twaalf aangeklaagde politici liefst een kwarteeuw in het gevang op te sluiten. In het land is sinds deze week een politiek proces geëntameerd dat een unicum is voor Spanje en een schandvlek vormt voor de hele Europese Unie. Diezelfde EU die vijftien maanden geleden wegkeek toen de twaalf Catalanen werden afgevoerd.

Het begon op 1 oktober 2017 toen Catalaanse bestuurders een onafhankelijkheidsreferendum hadden gehouden dat, hoewel ongrondwettelijk, toch half succesvol was geweest: twee miljoen van de ruim vijf miljoen stemgerechtigden brachten hun stem uit en 92 procent koos voor afscheiding van Spanje. Op die dag werd de repressie van het Spaanse centrale gezag uiterst gewelddadig en eiste veel gewonden. Ook toen zweeg de EU.

De EU-selectiviteit lijkt legendarische vormen aan te nemen

En nu, na vijftien maanden opsluiting, de twaalf aangeklaagden in de rechtszaal zijn verschenen, moet je het doen met de Churchill-lezing van, volgens velen, beoogd Commissiekandidaat Mark Rutte. Met zijn tekst staat hij gelukkig pal voor de morele waarden van onze koene en rechtvaardige EU: “We moeten een grens blijven trekken als er fundamentele waarden onder druk komen te staan, zoals in landen als Polen en Hongarije.” Pardon, Polen en Hongarije? Worden er in die landen politici sinds vijftien maanden in het cachot gehouden, bruut geweld tegen vreedzame kiezers gepleegd en een showproces gehouden?

Brute confrontatie

Ook Mark Rutte zwijgt over Spanje en richt liever zijn correcte blik naar het oosten. De EU-selectiviteit lijkt legendarische vormen aan te nemen. Eergisteren veroordeelde het Europese parlement met 438 stemmen tegen 78 ‘gewelddadige en buitenproportionele interventies van de kant van overheden tijdens vreedzame protesten en demonstraties’. Maar nee, dit sloeg niet met terugwerkende kracht op het Spaanse politiegeweld uit oktober 2017, maar op dat van de Franse politie tegen de ‘gele hesjes’. Terwijl diezelfde ‘gilets jaunes’ al bijna drie maanden verantwoordelijk zijn voor vandalisme en een gewelddadig volksoproer.

Deze week konden we in de Volkskrant lezen dat in Spanje rechters niet helemaal onafhankelijk kunnen zijn. En dat in dat land een moordenaar tussen 10 tot 15 jaar cel kan krijgen, terwijl tegen Catalaanse politici 25 jaar wordt geëist. Dit vanwege een gewelddadige rebellie, terwijl tijdens het stemmen in Catalonië geen geweld is gepredikt of gepleegd.

Je hoeft helemaal geen sympathie te koesteren voor afscheidingsbewegingen in Europa om te constateren dat het Spaanse proces op valse gronden stoelt en de strafeisen buiten alle proporties zijn. Als een volk zich beroept op zijn recht op zelfbeschikking, kun je beter de dialoog in plaats van de brute confrontatie zoeken. In februari 2008 verklaarde Kosovo zich onafhankelijk van Servië. Een unilaterale en ongrondwettelijke actie. Toch erkenden bijna alle EU-landen dit illegale Kosovo.

Drie keer per week schopt Sylvain Ephimenco in Trouw heilige huisjes omver.