Vissers hebben veel geld geïnvesteerd in speciale netten, die Brussel nu verbiedt. © ANP

Moet visser straks toerist rondleiden?

Uitgerekend op de Biddag voor de Visserij viel het oordeel. Pulsvissers op Urk vrezen de toekomst.

Wim Schluter 14-02-19, 13:06

Minister Carola Schouten van LNV praat in Urk met vissers. ,,Het zijn moeilijke dagen'', erkent ze. © ANP

Hopelijk hoeft het voor visser Frederik Auke van Slooten (51) niet meer zover te komen als een jaar of acht geleden, toen hij een half jaar lang aan de Urker kade lag met zijn schip de NG12, ook wel de Prins Maurits genoemd.

Een vissersschip, maar in die zomer vooral een toeristenschip waar bezoekers het leven aan boord konden ervaren. Voor de toeristen leuk, voor de bemanning meer een manier om te overleven. De brandstofkosten waren in die tijd hoog. ,,Je kreeg een droge mond van het praten'', weet schipper Frederik Auke nog over die rondleidingen.

De komst van de pulsvisserij bracht nieuwe hoop. Weliswaar met een investering van 3,5 ton, maar wel met de helft minder brandstofverbruik. Het bood de vissers zicht op een nieuw verdienmodel. De pulsinstallatie aan boord moest met goed onderhoud minstens vijftien jaar mee kunnen, was het idee.

Maar nu Brussel deze vorm van vissen verbiedt, is de investering praktisch voor niks geweest. ,,,Dan kan die installatie als oud schroot aan de kade'', voorspelt zoon Auke Frederik van Slooten (26). ,,Terwijl 'ie normaal gesproken nog niet eens op de helft van z'n levensduur zou zijn.''

Schouder aan schouder

Natuurlijk, ze kunnen de Prins Maurits weer laten ombouwen zodat het schip weer geschikt wordt voor reguliere visserij. Maar dat zou weer een ton kosten, en dan zouden ook de brandstofkosten weer verdubbelen, weet vader Van Slooten. ,,En als dan straks die brexit ook nog doorgaat, zijn de gevolgen voor de visserij helemaal niet te overzien.''

Uitgerekend gisteren, op de Biddag voor de Visserij, kwam het oordeel. Minister Schouten (Visserij) kwam er speciaal voor naar Urk. In de Ichtuskerk woonde ze een kerkdienst bij, waarin uitgebreid bij het lot van de vissers werd besproken. En daarna ging ze met een aantal van de getroffen vissers in gesprek. ,,Het zijn moeilijke dagen'', opende ze het gesprek aan tafel bij de vissers. Ze vertelde dat ze 'schouder aan schouder' staat met de vissers, maar wist ook dat ze het Europese tij waarschijnlijk niet meer kon keren.

Dat ze kort met de minister konden praten, vonden de Van Slootens mooi - maar hun zorgen zijn nog even groot. Maandagochtend zullen vader en zoon Van Slooten weer op pad gaan voor de scholvangst, maar wel met een hoop onzekerheid voor de boeg. Nieuwe methodes, misschien? Zoon Auke Frederik weet ervan. ,,Ze zijn bezig met een systeem waarbij de vis wordt opgeschrikt met perslucht in plaats van met stroomschokjes. Maar dat vergt ook weer een grote investering.‘’