Hond Diego nam op eigen houtje de trein naar Utrecht Centraal, zijn baasje maar zoeken

Baasje Miranda weet nog precies hoe ze zich voelde tijdens de zoektocht naar haar hond. ,,Ik was in paniek. Het regende heel hard, die lieve schat. Ik vond het zó zielig. Het had zo een scène uit een film kunnen zijn.’’

Na een uur lopen in de regen besluit Miranda haar auto te halen. ,,Want hij kon toch niet meer ergens in de buurt zijn, dacht ik. Ik was zó bang dat er iets ergs gebeurd was met hem. De arme schat moest mij ook vast aan het zoeken zijn, toch?’’

Miranda zocht onafgebroken door, tot plotseling een 030-nummer op haar telefoonscherm verscheen en de schrik haar om het hart sloeg. De NS aan de lijn. ,,’O shit, hij is onder de trein gekomen, dacht ik direct.’’ Of ze haar hond kwijt was, vroeg de onbekende aan de andere kant van de lijn. Hij was gevonden op station Utrecht Centraal.

Diego bleek ‘gewoon lekker de trein gepakt te hebben’ op station Leidsche Rijn, mogelijk via een zijtrap bij het perron. Hij zat helemaal niet ergens zielig in een hoekje. ,,Het voelde onbeschrijfelijk, dat belletje’’, zegt Miranda nu opgelucht. ,,Ik voelde me zo’n slecht baasje, ik heb Diego pas drie maanden geleden uit het asiel gehaald. Ik schaamde me zó.’’

Direct reed de Utrechtse naar Utrecht Centraal, waar NS Veiligheid en Service haar Diego van het perron had gehaald. ,,Toen we de melding binnenkregen dat er een hond op het perron was, zijn we direct gaan kijken. Er kunnen namelijk gevaarlijke situaties ontstaan’’, aldus NS Veiligheid en Service.

Via een chip wisten de redders van de 10-jarige avonturier zijn baasje Miranda snel op te sporen. ,,Hij vond het wel gezellig daar bij de NS, met al die mensen. Maar de drie dagen na zijn avontuur heeft hij alleen maar geslapen, dicht bij mij’’, lacht Miranda nu. En Diego? Die vindt alle aandacht voor hem maar wat leuk. ,,Hij is de ster in dit verhaal.’’