Venezuela's gefaalde revolutie kan eindelijk tot een einde komen (economist.com)

Na Rusland heeft Venezuela het nu gedaan.
En door wie worden de aardgas opbrengsten en olie opbrengsten in Nederland verdeeld?

Jammer hoor. Voor de bevolking ook niet Chill.

@1 Wat een Ruslandgekkie moet je zijn om dat extreem-linkse landje te verdedigen.

@1
Niet door de generaals

Door de nederlandse staat
Daar zijn oa de Deltawerken van gebouwd

@2 Wat is jouw optie dan, extreemrechts dat de VS regime change policy volgt?

Voor wie tegen een registratiemuur aanloopt:

"HET OP-13 GEBOUW bij de ingang van de Catia-sloppenwijk in Caracas is een lelijk rood en grijs gebouw, tien jaar geleden gebouwd door een Russisch bedrijf. Met dergelijke woonprojecten presenteerde Hugo Chávez, de grondlegger van de 'Bolivariaanse revolutie' van Venezuela, zich als de weldoener van de armen. De polyurethaanbekleding past bij Moskou, niet bij de tropen. De ramen zijn te klein om een verkoelende bries toe te laten. Maar mensen die in Catia wonen, zijn de regering dankbaar. "Het is hier volledig chavista," zegt Ayax Armas, een kok die ertegenover woont.

Loyaliteit wordt versterkt door angst. Catia wordt bestuurd door pro-government 'colectivos', die tegelijk lokale inlichtingendiensten, wijkwachtgroepen en criminele bendes zijn. Protesten tegen het linkse regime waren bijna ongehoord. Maar de woede is er. De olie-hausse, die Chávez's vrijgevigheid bekostigde, eindigde kort nadat hij in 2013 stierf. Onder Nicolás Maduro, die het van hem overnam, is de economie in elkaar gezakt en is voedsel schaars geworden. De jaarlijkse inflatie is 1,7 miljoen procent, volgens de oppositie-gecontroleerde legislatuur. "Wie zou deze situatie niet willen veranderen?" vraagt ​​Carlos, die fruit en groenten uit de vuilnisbak haalt, schoonmaakt en doorverkoopt. Meer dan 80% van de Venezolanen wil dat Maduro vertrekt, volgens Datanalisis, een peilingsorganisatie.

Net voor middernacht op 22 januari braken de protesten Catia uit. Bewoners van OP13 stroomden naar buiten, staken afval aan dat zich al weken opstapelde en sloegen op potten en pannen. "Deze regering staat op het punt te vallen", zongen ze. Na twee decennia van socialistische heerschappij die hebben geleid tot steeds grotere repressie en economisch wanbeheer, kunnen ze weleens gelijk hebben.

Sinds Catia's hebben protesten zich in een duizelingwekkend tempo verplaatst. Op 23 januari verklaarde Juan Guaidó, een jonge, weinig bekende politicus die slechts 18 dagen het hoofd van de wetgevende macht van Venezuela was geweest, zich waarnemend president van het land voor een juichende menigte in Caracas. Hij verklaarde het voorzitterschap vacant omdat de herverkiezing van Maduro in mei jongstleden fraude was. In die omstandigheden geeft de grondwet het voorzitterschap aan het hoofd van de wetgevende macht totdat er nieuwe verkiezingen kunnen worden gehouden.

Samen met meer dan 1 miljoen demonstranten in Venezuela die dag, erkenden de Verenigde Staten, Canada en bijna alle grote Latijns-Amerikaanse landen Guaidó. Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en Spanje zeiden dat ze zouden volgen als Maduro niet binnen enkele dagen vrije verkiezing uitroept.

President Donald Trump is bezig om de claim van de heer Guaidó te ondersteunen. Op 28 januari legde Amerika zijn zwaarste sancties nog op aan het regime van Venezuela. Het bevroor de Amerikaanse rekeningen en bezittingen van PDVSA, het nationale olie monopolie, en zei dat het de opbrengst van de verdere verkoop zal omleiden naar een rekening die pas toegankelijk zal zijn nadat PDVSA onder de controle komt van Guaidó of een gekozen regering. Dit snijdt het regime af van zijn belangrijkste bron van geld. Het heeft al het grootste deel van zijn schulden verzuimd en heeft een tekort aan geld om de loyaliteit van de strijdkrachten te kopen, de olieproductie te handhaven en genoeg te importeren om 32 miljoen Venezolanen te voeden. De nieuwe sancties zullen dat allemaal nog moeilijker maken.

Venezuela maakt dus deel uit van een krachtmeting. Een vreedzame overgang naar een democratische, economisch onderlegde regering zou de normaliteit kunnen herstellen van wat eens een van de rijkste landen van de regio was (zie artikel). Evenzo kan het Trump-Guaidó-conflict leiden tot conflicten tussen gewapende groeperingen of simpelweg mislukken, waardoor het regime dominanter dan ooit wordt. In dat geval zouden miljoenen meer Venezolanen zich aansluiten bij de 3 miljoen die al gevlucht zijn, meestal naar buurlanden zoals Colombia. Amerikaans prestige, ingezet op het verdrijven van Maduro, zou ook afnemen.

Maduro heeft weerstand geboden aan groeiende oppositie sinds 2013, toen de armoede begon toe te nemen (zie grafiek). Toen de Venezolanen zich tegen hem keerden, was zijn macht afhankelijk van een netwerk van 'enchufados', of "aangesloten mensen", vooral in de veiligheidstroepen. Hij heeft meer dan 2000 officieren aangesteld als generaal of equivalente rang. Het leger runt bedrijven in maar liefst 20 sectoren, waaronder een verzekeraar, een rubberfabrikant en een televisiezender, aldus Crónica Uno, een krant.

De strijdkrachten koppelen schaarse dollars tegen een kunstmatig goedkoop tarief en verkopen ze aan bedrijven voor veel hogere prijzen. De nationale garde smokkelt benzine, wapens, voedsel, goud en diamanten, volgens Margarita López Maya van Universidad Central de Venezuela, verwijzend naar onderzoeken van Amerikaanse autoriteiten. Na de proclamatie van Guaidó, beloofden de toplui van het land Maduro te steunen.

Ze treden hard op tegen afwijkende meningen . Bij de protesten in Catia waren de colectivos voor het eerst ter plaatse, gevolgd door de gevreesde FAES, een elite politiemacht ("colectivos met een licentie", noemt Armas ze). "We laten niemand met ons fucken," zei een colectivo leider in Catia na de protesten. De repressie vond de volgende dag in het hele land plaats. Zo'n 700 mensen werden opgesloten, een recordaantal van een dag, volgens Foro Penal, een mensenrechtengroep. Vijfendertig mensen werden gedood.

Maar de onderdrukkers zijn ook ongelukkig. Ondanks dat ze de inkomsten uit corruptie hebben, treft de crisis de strijdkrachten net als de rest van de samenleving, zegt Rocío San Miguel, een militaire analist uit Caracas. Het salaris van een majoor in de nationale garde is 36.000 bolívares per maand, wat gelijk is aan een waarde van minder dan $ 15. "Dat is nog niet eens genoeg voor twee dagen voedsel voor een gezin van vier," zegt mevrouw San Miguel.

Groeiende ontevredenheid bij de veiligheidstroepen verhoogt het belang van de enkele honderden Cubaanse contraspionageagenten (geleverd als tegenprestatie voor goedkope olie) die ook het regime van Maduro ondersteunen. Ze tappen Venezolaanse telefoons af om dissidenten te controleren en te zorgen voor de persoonlijke veiligheid van de president, zegt een westerse inlichtingenbron. Hij voegt eraan toe dat Maduro elke ochtend een inlichtingenbrief krijgt van twee Cubaanse officieren. De meest intense controle gebeurt bij politie en leger - iedereen met een pistool, zegt mevrouw San Miguel.

Het regime heeft verschillende couppogingen gebroken. Ongeveer 100 hogere officieren zitten in de gevangenis, waaronder een aantal die dicht bij Chávez stonden en Maduro dienden als ministers. Troepencommandanten worden vaak gewisseld om te voorkomen dat ze nauwe relaties opbouwen met hun soldaten, volgens het Caracas Chronicles Political Risk Report, een nieuwsbrief.

Zelfs vóór de laatste sancties had het regime geen geld meer om de generaals gelukkig te houden. De productie van PDVSA, die jarenlang verkeerd werd beheerd, zou naar verwachting dalen tot minder dan 1 miljoen vaten per dag in 2019, het laagste niveau sinds de jaren 1940. Als het wordt verkocht tegen wereldprijzen, zou dat per jaar ongeveer $ 20 miljard moeten opleveren, ware het niet dat 45% van de olie rechtstreeks naar China en Rusland gaat om schulden af ​​te lossen, volgens Siobhan Morden van Nomura, een investeringsbank. Contante inkomsten uit olieverkoop gaan voornamelijk naar andere schuldeisers en om de importfactuur van Venezuela te betalen. Minder dan $ 250 miljoen zou worden uitgegeven aan patronage. Dat is minder dan de loonsom voor de voetballers van Manchester City. Venezuela zou zich verder moeten beroepen op zijn afnemende reserves aan buitenlandse valuta.

Met de nieuwe sancties zal het geld nog schaarser worden. Ze bevriezen de $ 7 miljard aan activa van PDVSA in Amerika, waaronder drie olieraffinaderijen, en zullen de inkomsten uit de olie-export met meer dan $ 11 miljard verminderen, zegt de Trump-administratie. PDVSA kan andere kopers vinden, misschien in Azië, maar zal waarschijnlijk minder verdienen omdat de vervoerskosten hoger zullen zijn. Bijna net zo pijnlijk is het verbod op de verkoop van verdunners aan PDVSA, zonder welke de dikke olie niet door de leidingen kan stromen.

Deze maatregelen zullen de economische ineenstorting van Venezuela versnellen. Het bbp zal dit jaar met 26% krimpen, waardoor de totale daling sinds Maduro aantrad uit zal komen tot 60%, schat Francisco Rodríguez van Torino Capital, een investeringsbank. Obligatieprijzen suggereren dat de markten de kans op het verdringen van Maduro op 50-90% zetten.

Guaidó en Trump gokken erop dat ontberingen het regime omver zullen werpen voordat het Venezolaanse volk verhongert. De oppositie streeft ernaar de strijdkrachten over te halen om van loyaliteit te veranderen. De nationale vergadering heeft een wet aangenomen die amnestie biedt aan degenen die helpen "de democratie te bouwen". Vrijwilligers verspreidden pamfletten over de voorwaarden op legerbases (sommige soldaten verbrandden die pamfletten). Voor leden van het regime die te zeer in diskrediet zijn gebracht om deel uit te maken van een democratische regering, waaronder Maduro, biedt de oppositie doorgang aan een comfortabel pensioen, misschien in Cuba.

Hij is niet klaar voor pensioen. Hij heeft gesmeekt om steun van China en Rusland. Op 26 januari berispten hun VN-ambassadeurs Amerika op inmenging. Beide landen hebben grote financiële belangen in Venezuela. China, dat in de afgelopen 20 jaar in totaal $ 60 miljard aan leningen heeft verstrekt, is zijn grootste crediteur. En Rusland heeft $ 17 miljard uitgeleend aan olieprojecten en de wapenverkoop gefinancierd.

China, dat een neerslachtig beeld van Venezuela opneemt, heeft weinig nieuw geld beloofd. Het is de Russische autoritaire leider, Vladimir Poetin, waartoe Maduro zich vooral wendt. Poetin ziet Venezuela als een podium voor zijn confrontatie met Amerika. Sergej Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, zei dat zijn regering er alles aan zal doen om de Venezolaanse president te steunen. Niet-bevestigde rapporten zeggen dat 400 mannen van Wagner, een militair bedrijf dat eigendom was van een medewerker van de heer Poetin, naar Venezuela vlogen, misschien om Maduro te beschermen tegen zijn eigen officieren.

Het lijkt onwaarschijnlijk dat Rusland troepen of veel kapitaal in zal zetten om Maduro aan de macht te houden. Maar Poetin zou ook profiteren van andere uitkomsten. Geweld zou het risico aantonen dat het steunen van een leider-ondermijnende menigte met zich meebrengt. Een Amerikaanse militaire interventie kan worden aangehaald als bewijs dat Amerika het geloof van Poetin in de invloedssferen van grote mogendheden deelt.

Zonder Chinees of Russisch geld zal Maduro moeten regeren op basis van noodrantsoenen. Dat kan een tijdje werken. Naarmate mensen armer worden, dalen de kosten van patronage. Kiezers die eens een flat hadden verwacht, zijn nu tevreden nu een doos met eten. Maar de krachten die werken om Maduro ten val te brengen, worden sterker, terwijl degenen die hem vasthouden verzwakken. In Venezuela's en zijn eigen belang moet hij toch maar met vervroegd pensioen gaan."

* Verwijderd door de redactie *

@2 Ik verdedig Venezuela niet, zoals alle linkse dictaturen overleven ze gewoonlijk niet lang, maar de bemoeienis van de States en de EU stuit mij tegen de borst.

@5 Ongenuanceerd artikel dat past in de propaganda hetze door de VS aangevoerd.

Venezuela Builds 2 Million Affordable Homes in Just Seven Years https://www.telesurenglish.net/amp/news/Venezuela-Builds-2-Million-Affordable-Homes-for-the-People-20180320-0022.html

Over 500,000 New Homes Created under Venezuela’s Housing Construction Program https://venezuelanalysis.com/news/10258

@7 wat stel je voor dan? 3 miljoen mensen gevlucht, de economie is ingestort, het normale dagelijkse leven is ingestort. Mensen staan elke dag de hele dag in de rij voor de simpelste eerste levensbehoeften en de supermarkten zijn praktisch leeg.. Aan het hoofd een president die drukker is zichzelf en zn kliek te verrijken dan met het welzijn van zn burgers. En dan maar niets doen omdat je de intenties van de VS en de EU niet vertrouwt ( gebaeerd op..). Bizar.

@9 Ja, dat werkt zo met linkse dictaturen, de toekomst van de EU ontvouwd zich daar indien het EU beleid ongewijzigd blijft, dat neemt niet weg dat ik de de westerse democratiebrengers niet meer geloof gezien de andere debacles in zeer toevallig olie rijke landen.
En daarbij zijn het propagandaverhalen van het westen niet echt te vertrouwen.

Welke klas zit jij?

Venezuela is een democratie.

@8 ,

Wat is er ongenuanceerd aan? Ik denk dat er eerder op een hoop feiten gewezen wordt die verdedigers van het regime niet zo bevallen. En ja, er zijn andere feiten tegenover te zetten zoals de bestedingen onder Chavez voor de gewone Venezolaan.

Maar The Economist erkent toch ook gewoon dat het beleid aanvankelijk werkte en van Venezuela een van de welvarendste landen maakte? Staat ook letterlijk in het artikel.

De fout zit hem echter in het feit dat die tijd van voorspoed te danken was aan olie, en dat zowel Chavez als Maduro niet genoeg gedaan hebben om voor te bereiden op slechtere tijden. Kijk naar bijvoorbeeld Noorwegen waar men dat veel beter heeft gedaan. In het uiten van dergelijke kritiek is TE vaak niet mild nee, zeker niet als het beleid betreft dat tegen conventionele economische wijsheid ingaat.

Gezien de situatie waarin Venezuela zich nú echter bevindt (dus even voorbijgaand aan de successen uit het verleden, die nu eenmaal geen blijvende garanties geven) is dergelijke kritiek echter meer dan terecht. Er hoeft niet de andere kant op gekeken te worden als corrupte leiders de bezittingen van het volk onder elkaar verloten enkel om zelf langer aan de macht te blijven. Niet in het geval van linkse regimes, niet in het geval van rechtse regimes. Met dat links of rechts heeft het niks te maken, corruptie is altijd fout.

@12
Dat wilt Maduro u willen geloven
En het is Maduro gelukt

@13 The Economist beperkt het huizenproject tot een kleine misser en doet vervolgens zijn uiterste best de 'vijanden' van de VS - Rusland en China - in dit artikel op te voeren.

De Economist benoemt ook niet de VS sancties of het gericht verlagen van de olieprijs om Venezuela als land met de grootste olievoorraad tot chaos en de afgrond in te drijven.

Ik vindt het werkelijk een mager en eenzijdig artikel van een nieuwsmedium met status.

@15 ,

De sancties worden wel benoemd.

Eerdere sancties waren enkel gericht op officials van het regime, niet tegen het land zelf. Dat is overigens ook allemaal terug te lezen op de website van het Amerikaanse ministerie van Financiën.

Verder kán de VS niet eens de olieprijs verlagen.

@16 De olieprijs is in 2014 i.s.m tussen de VS en SA gericht omlaag gebracht om de economieen van Rusland, Iran en zeker ook die van Venezuela te ondermijnen. SA heeft hierbij behoorlijk in het eigen vlees moeten snijden en de lachende derde was de VS.

In dit artikel noemt men het 'unintended'... my *ss, het was gericht. > Venezuela crisis is the hidden consequence of Saudi Arabia’s oil price war https://theconversation.com/venezuela-crisis-is-the-hidden-consequence-of-saudi-arabias-oil-price-war-82178

Het ministerie van Financiën in de VS kan schrijven wat ze willen. Gegeven is dat de VS sancties de meest essentiële markten van Venezuela heeft getroffen, met als doel onrust onder de bevolking te creëren en de huidige machthebbers omver te werpen.

En het gegeven dat het Witte Huis Elliott Abrams op Venezuela heeft ingezet spreekt boekdelen.

Elliott Abrams Isn't Going to Bring “Democracy” to Venezuela https://theintercept.com/2019/01/30/elliott-abrams-venezuela-coup/