ProRail: laat trein met 250 km/u naar Enschede, Groningen en Maastricht rijden

In politieke discussies over het spoor gaat het nu vooral over extra treinen in de Randstad en over spoorboekjesloos rijden. ,,Voor het Noorden, Zuiden en Oosten is frequentie echter veel minder van belang”, stelt Eringa. ,,Daar heeft men veel liever een snelle verbinding met het Westen.”

ProRail stelt daarom voor serieus werk te maken van zulke snellere verbindingen. De maximale snelheid op het gewone spoor is nu 140 kilometer per uur. Als treinen met 200 tot 250 km per uur kunnen voortrazen en stops worden geschrapt, daalt de reistijd op trajecten als Amsterdam-Middelburg of Groningen-Rotterdam met soms wel een half uur.  

Om dit mogelijk te maken moet het spoor wél op de schop. Reguliere wissels dienen plaats te maken voor langere exemplaren, die hoge snelheden aankunnen. Ook moeten overwegen worden aangepast of weggehaald, want bij snel rijdende treinen gaan de bomen nu te langzaam dicht. Enkele trajecten die deels op veengrond liggen, dienen verder te worden versterkt.

De hele operatie vergt in totaal al gauw enkele miljarden euro's. ,,Dat bedrag kan echter over tien tot vijftien jaar worden uitgesmeerd”, stelt Eringa. 

De ProRail-baas komt met het voorstel nu NS en ProRail komende nacht een snellere treinroute tussen Groningen en Den Haag gaan testen. Door stops in onder meer Assen en Lelystad te schrappen, komt de speciale test-Intercity twintig minuten eerder aan.

Wat Eringa betreft is deze test pas het begin. De ProRail-topman vindt dat het kabinet te veel met een Randstadblik naar het spoor kijkt. Hij wijst op Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht die onlangs in een vertrouwelijk overleg met premier Rutte hun ov-wensen op tafel mochten leggen. ,,Zo'n voorkeursbehandeling geeft mij een dubbel gevoel.”

Eringa beklemtoont dat sneller spoor mede in het belang van de Randstad is. De bevolking groeit nog steeds, het aantal treinreizigers groeit voorlopig elk jaar met 3 procent. ,,Het Westen slibt dicht. Als de grote steden beter bereikbaar worden, gaan mensen gemakkelijker buiten de Randstad wonen. Dat komt de leefbaarheid ten goede en verlicht de druk op de huizenprijzen.”