'Hard nodig dat we meevaren voor lhbtiq-vluchtelingen'

Afgelopen dinsdag schreef Het Parool over de overwegingen van GroenLinks bij het meevaren in Pride Amsterdam. RozeLinks, de werkgroep lhbtiq-emancipatie van GroenLinks, wil graag een toelichting geven bij de keuze voor een boot rond het thema lhbtiq-vluchtelingen.

De positie van lhbtiq-vluchtelingen is een groot punt van zorg voor ons. Veel van hen vragen in Nederland zonder succes asiel aan. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) stelt dat zij geen geloofwaardig verhaal hebben over hun geaardheid. Ze worden afgewezen omdat ze #nietgaygenoeg zouden zijn.

RozeLinks wil tijdens Pride Amsterdam aandacht vragen voor deze kwetsbare groep.

De afgelopen jaren zijn veel lhbtiq-asielzoekers afgewezen omdat ze volgens de IND niet voldoende inzicht gaven in het 'bewustwordingsproces' van hun geaardheid en hun 'zelfacceptatie'.

Sinds juni is er een gewijzigde werkinstructie voor de IND en mag een asielaanvraag niet meer ­beoordeeld worden op deze termen. Maar dat gebeurt toch. Nog altijd worden veel lhbtiq-ers afgewezen. Officieel mogen ze niet in Nederland blijven, maar teruggaan naar hun land van oorsprong is levensgevaarlijk.

Weggestuurd
Een voorbeeld van een lhbtiq-asielzoeker die onterecht afgewezen is, is Justine uit Oeganda. Deze lesbische vluchteling kwam na haar afwijzing door de IND terecht in een noodopvang in Amsterdam.

De nonnen die de scepter zwaaien in deze opvang zetten haar op straat toen ze hoorden dat ze tijdens Pride Amsterdam meevoer op de RozeLinksboot. Justine wacht nog steeds Justine vroeg in augustus opnieuw asiel aan. Ruim vijf maanden later wacht ze nog op haar eerste interview door de IND. Haar verhaal en dat van anderen die in dezelfde situatie zitten verdient extra aandacht.

Deze week is het precies vijftig jaar geleden dat de eerste homorechtendemonstratie ter wereld plaatsvond in Den Haag. Sindsdien is er veel verbeterd in ons land. Dat neemt niet weg, dat er nog steeds veel te winnen valt.

Als oudste roze netwerk van een politieke partij, strijden wij niet alleen voor de rechten van lhbtiq-vluchtelingen, maar bijvoorbeeld ook voor het recht op meerouderschap en het recht op vergoeding voor Prep (middel om hiv-besmetting tegen te gaan). Hoewel de regering erkent dat dit valide onderwerpen zijn, worden ze op de lange baan geschoven.

Ook het genderneutrale paspoort is voorlopig van de baan. Nederland heeft zijn koppositie op het gebied van lhbtiq-rechten in de afgelopen ­jaren verloren tijdens de regeringen onder leiding van Rutte en de VVD.

Pride Amsterdam
Tijdens de afgelopen Pride Amsterdam heeft RozeLinks Turkse lhbtiq-activisten van de Istanbul Pride centraal gesteld op onze boot. Dit jaar willen we hetzelfde doen voor de lhbtiq-vluchtelingen. Wij varen niet mee voor onszelf, maar voor onze ­wereldwijde community.

Het is mooi dat een aantal partijen gezamenlijk een statement wil maken door samen mee te varen in Pride Amsterdam. Wij hebben onszelf serieus de vraag gesteld of we dit initiatief zouden steunen.

Maar wat is het waard zonder zichtbare actie en gewijzigde wetgeving? Wij willen juist woorden omzetten in daden. Daar heeft onze community uiteindelijk veel meer aan.

Het thema van Pride Amsterdam is dit jaar 'Remember the past, create the future'. Wij varen graag weer mee om onze pride te vieren en om te zorgen dat lhbtiq'ers in Nederland en daarbuiten daadwerkelijk vrij en gelukkig kunnen leven.

Pieter Nijhof, Irene Kingma, Dirk van Bergen, Rocco Piers, Mireille Sampimon en Seth Wezendonk (bestuur RozeLinks)